Tut. organ podatkowy informuje, iż zgodnie z art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.) zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. W definicji tej ustawodawca posłużył się zwrotem iż "wierzyciel może żądać...", natomiast "dłużnik powinien...". Oznacza to, iż spełnienie świadczenia wynikającego ze zobowiązania nie jest obligatoryjne i przymusowe. Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) nie definiują terminu "umorzenie", również w przepisach Kodeksu cywilnego nie znajdziemy usystematyzowanego znaczenia tego pojęcia. W kodeksie cywilnym używane jest ono w sytuacji normowania różnych czynności cywilnoprawnych. Do umorzenia zobowiązania może dojść np. poprzez zwolnienie dłużnika z długu. Zgodnie z art. 508 Kodeksu cywilnego zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie to przyjmuje.
Zatem o uznaniu zobowiązania za umorzone w całości lub w części będzie decydować spełnienie dwóch istotnych czynności. W przypadku wierzyciela konieczne jest oświadczenie woli o zwolnieniu dłużnika z długu natomiast w przypadku dłużnika oświadczenie, iż zwolnienie to przyjmuje.
W wyniku złożenia takich oświadczeń, jedna ze stron rezygnuje z przysługującego jej świadczenia pieniężnego, druga zaś uzyskuje z tego tytułu korzyść.
Zrzeczenie się wierzytelności musi być przyjęte przez dłużnika, co oznacza, że jednostronnie zrzeczenie się należności przez wierzyciela nie powoduje skutecznego umorzenia zobowiązania. Zatem do zwolnienia z długu dochodzi w wyniku umowy stron. Dopiero przyjęcie przez dłużnika zwolnienia z długu wywołuje u niego określone skutki podatkowe.
Zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 punkt 6 cytowanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również wartości umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, z zastrzeżeniem ust. 3 punkt 6, w tym z tytułu zaciągniętych kredytów (pożyczek), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.
Wielkość przychodu określa się według wartości brutto zobowiązania tj.: według wartości uwzględniającej podatek od towarów i usług.
W związku z powyższym wartości umorzonych zobowiązań od kontrahentów stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.