Urząd Skarbowy Kraków - Krowodrza działając w trybie art. 14a paragraf l ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 1997 r. Nr 137 poz.926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo z dnia 28.04.2003 r. wyjaśniano następuje:

Pracodawca w zawartej z Panią umowie o pracę, zagwarantował wypłacanie świadczeń pieniężnych z następujących tytułów:
- ekwiwalent pieniężny za pranie odzieży przeznaczonej do pracy i za używanie odzieży i własnego obuwia,
- równowartość napojów bezalkoholowych oraz posiłków wydawanych pracownikowi do spożycia w czasie pracy,
- ekwiwalent pieniężny za używanie przez pracownika przy wykonywaniu pracy narzędzi, materiałów lub sprzętu, stanowiącego jego własność
Wymienione świadczenia pieniężne były wypłacone na podstawie zawartych umów oraz na podstawie regulaminu wynagradzania .
Fakt zagwarantowania przez pracodawcę w umowach o pracę omawianych świadczeń pieniężnych , nie jest równoznaczny ze zwolnieniem tych świadczeń z opodatkowania.Zgodnie z art. 21 ust. l pkt 11, 12 i 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) zwolnieniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych objęte są następujące świadczenia :
- wartość świadczeń rzeczowych, wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz ekwiwalenty za te świadczenia, wypłacane zgodnie z przepisami wydanymi przez Radę Ministrów lub właściwego ministra a także ekwiwalenty pieniężne za pranie odzieży roboczej, za używanie odzieży i obuwia własnego. zamiast roboczego,
- wartość napojów bezalkoholowych oraz posiłków wydawanych pracownikom do spożyciawyłącznie w czasie wykonywania pracy, bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu,
- ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia,materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.
Świadczenia wymienione w punkcie 11 artykułu 21 ust. l ustawy dotyczą wszystkich świadczeń rzeczowych, otrzymywanych przez pracownika na podstawie przepisów z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, ekwiwalenty w zamian za świadczenia rzeczowe wynikające z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, ekwiwalenty pieniężne za pranie odzieży roboczej oraz ekwiwalenty za używanie odzieży i obuwia własnego zamiast roboczego.Zgodnie z art. 237 paragraf 2 i 4 Kodeksu Pracy, pracodawca może ustalić stanowiska na których dopuszcza się używanie przez pracownika, za ich zgodą, własnej odzieży i obuwia roboczego, spełniających wymagania bhp . Zajmowane przez Panią stanowisko, nie wymaga używania odzieży i obuwia roboczego dla zachowania bezpieczeństwa i higieny pracy, gdyż pracodawca XXX w Krakowie jako instytucja finansowa świadcząca usługi w zakresie sprzedaży pożyczek i kredytów, nie podlega przepisom o bezpieczeństwie i higienie pracy, które stanowią o obowiązku wypłaty omawianych ekwiwalentów. Fakt ten potwierdził pracodawca, w przesłanym do tut. Urzędu piśmie wyjaśniającym.Zatem świadczenie za pranie i używanie własnej odzieży i obuwia, nie wynikające z wymogów przepisów bhp ,nie podlega zwolnieniu z opodatkowania.Kolejne świadczenie .wymienione w art. 21 ust. l pkt 12 ustawy, stanowiące równowartość napojów bezalkoholowych oraz posiłków wydawanych pracownikom do spożycia w czasie wykonywania pracy, będzie zwolnione z opodatkowania jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:
- dotyczy wyłącznie pracowników
- posiłki i napoje są wydawane w czasie wykonywania pracy
- pracownikowi nie przysługuje ekwiwalent pieniężny za posiłki i napoje
Pracodawca winien zapewnić nieodpłatnie posiłki i napoje pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych.Otrzymując ekwiwalent za niespożyte w czasie pracy posiłki i napoje, nie zostaje spełniony podstawowy warunek dla zwolnienia tego świadczenia z opodatkowania. Zatem świadczenie to należy uznać za przychód pracownika podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 12 ust. l ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Artykuł 21 ust. l pkt 13 ustawy zwalnia z opodatkowania ekwiwalenty pieniężne za używanie przez pracowników przy wykonywaniu pracy własnych narzędzi, materiałów i sprzętu wówczas, gdy spełnione są następujące warunki:
- ekwiwalent musi mieć formę pieniężną,
- wysokość ekwiwalentu powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika wydatkom, tzn. musi zachodzić związek między kwotą wypłaconą pracownikowi a wartością używanych do pracy narzędzi, materiałów lub sprzętu oraz stopniem zużycia rzeczy w trakcie używania,
- narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika
Zatem pracownik musi wykazać, że używa własnych narzędzi na swoim stanowisku pracy oraz określić stopień ich zużycia, dla wypłacenia równowartości zużytych materiałów lub narzędzi.Na zajmowanym przez Panią stanowisku nie zachodzi taka konieczność, zatem świadczenie nie może korzystać ze zwolnienia.

W związku z powyższym, Urząd nie widzi okoliczności których otrzymane przez Panią świadczenia pieniężne byłyby zwolnione z opodatkowania, stanowią natomiast źródło przychodu wymienione w art. 12 ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.