Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów:

- art. 14a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60),

- art. 27 ust. 2 pkt 2, 83 ust. 1 pkt 23 i art. 83 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.),

po rozpatrzeniu wniosku, dotyczącego udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku, w części dotyczącej transportu międzynarodowego, za nieprawidłowy.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Podatnik wykonuje usługę transportową na rzecz kontrahenta z Norwegii. Miejscem rozpoczęcia transportu jest terytorium Polski, natomiast miejscem zakończenia terytorium państwa leżącego poza terytorium Wspólnoty.

Podatnik zwraca się z wnioskiem o wskazanie stawki podatku VAT, jaką powinien opodatkować opisane powyżej usługi.

Zdaniem Wnioskującej, na wykonaną usługę transportu obowiązuje Ją stawka podatku w wysokości 0 % na całej trasie przejazdu.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie mają następujące przepisy prawa podatkowego;

- art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zgodnie z którym miejscem świadczenia usług transportowych jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości, z zastrzeżeniem art. 28,

- art. 83 ust. 1 pkt 23 w/w ustawy, stosownie do którego, stawkę podatku w wysokości 0 % stosuje się do usług transportu międzynarodowego,

- art. 83 ust 3 przywoływanej ustawy, który stanowi, iż przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się:

1) przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

a) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,

b) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,

c) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),

d) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju;

2) przewóz lub inny sposób przemieszczania osób środkami transportu morskiego, lotniczego i kolejowego:

a) z miejsca wyjazdu na terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju,

b) z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu na terytorium kraju,

c) z miejsca wyjazdu poza terytorium kraju do miejsca przyjazdu poza terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt);

3) usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2,

- art. 83 ust. 5 w/w ustawy, zgodnie z którym dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1) towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;

2) towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celny, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;

3) towarów przez eksportera - dowód wywozu towarów;

4) osób - międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Stosownie do treści powyższych unormowań, usługi transportu międzynarodowego w części, która wykonywana jest na terytorium kraju, opodatkowane są stawką 0 %, a pozostała część tj. transport poza granicami kraju – nie podlega opodatkowaniu na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Oznacza to, iż dla określenia miejsca opodatkowania w przypadku transportu międzynarodowego należy podzielić cały dystans na poszczególne odcinki – odcinek krajowy oraz odcinek (odcinki) znajdujący się poza terytorium kraju.

Ponadto należy podkreślić, iż ustawodawca w przepisie art. 83 ust. 5 przywoływanej ustawy uzależnił uznanie usług za transport międzynarodowy, a tym samym zastosowanie wspomnianej stawki podatku, od posiadania dowodu świadczenia powyższych usług. W przeciwnym wypadku brak jest podstaw do opodatkowania odcinka krajowego stawką 0 %.

W przedmiotowej sprawie oznacza to, iż Spółka rozliczając usługę transportową powinna wydzielić odcinek krajowy, względem którego zastosuje stawkę 0 % oraz odcinek od granicy kraju do miejsca poza terytorium Wspólnoty, który nie będzie podlegał opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego niewłaściwe – sprzeczne z zasadą z art. 27 ust. 2 pkt 2 jest opodatkowanie stawką 0 % transportu na całej trasie, wobec czego należało orzec jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.