W złożonym wniosku podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ostrzeszowie o interpretację przepisów prawa podatkowego, przedstawiając następujący stan faktyczny:Sąd, zgodnie z art. 172 § 3 ustawy z dnia 27.07.2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, wypłaca ławnikom rekompensaty pieniężne za czas wykonywania czynności w sądzie. Zdaniem wnioskodawcy powyższe rekompensaty należy traktować jako zwrot kosztów utraconych korzyści, jakie mógłby ławnik osiągnąć nie wypełniając swoich obowiązków, a co za tym idzie miałoby w tym przypadku zastosowanie zwolnienie podatkowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Sąd jako płatnik obowiązany byłby tylko do wystawienia rocznej informacji PIT-R.

W oparciu o przedstawiony stan faktyczny, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ostrzeszowie stwierdził, iż stanowisko wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe. Zgodnie z art. 13 pkt 5 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek. Natomiast z treści art. 21 ust. 1 pkt 17 powołanej wyżej ustawy wynika, iż wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Na podstawie art. 172 § 3 i § 4 ustawy z dnia 27.07.2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) ławnik, za czas wykonywania czynności w sądzie otrzymuje rekompensatę pieniężną. Wysokość rekompensaty dla ławników biorących udział w rozpoznawaniu spraw w sądach powszechnych, za jeden dzień pełnienia obowiązków ławnika wynosi 3 % kwoty bazowej, stanowiącej podstawę ustalania wynagrodzenia zasadniczego asesora sądowego. Ponadto, zgodnie z art. 173 cytowanej ustawy ławnicy zamieszkali poza siedzibą sądu otrzymują diety oraz zwrot kosztów przejazdu i noclegu według zasad ustalonych w tym zakresie dla sędziów.