Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej dwóch osób fizycznych. W umowie spółki figuruje zapis precyzujący, kto w przypadku śmierci każdego ze wspólników wejdzie na ich miejsce do spółki. Zapis w umowie spółki mówiący o tym ma formę aneksu do umowy spółki podpisanego przez obu wspólników.Podatnik chce się upewnić, czy taka forma zapisu jest wystarczająca, aby w wypadku śmierci podatnika urząd skarbowy uznał, że spółka kontynuuje działalność i że nie doszło do jej likwidacji z całymi tego konsekwencjami w podatku VAT (art. 14 ust.1 pkt 1 ustawy o podatku VAT) i w podatku dochodowym (art. 24 ust.3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zdaniem podatnika aneks do umowy spółki cywilnej wyrażąjący intencje wspólników co do ich następców w spółce jest wyrazem akceptacji woli partnera (wspólnika) i jest wystarczającym dokumentem do uznania, że działalność gospodarcza w formie spółki cywilnej po śmierci jednego ze wspólników jest kontynuowana, a zmienia się wyłącznie skład osobowy spółki.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Częstochowie po przeanalizowaniu wniosku podatnika uprzejmie informuje:W myśl art. 14 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) w przypadku rozwiązania spółki cywilnej opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów.Zgodnie z art. 860 ust.1 Kodeksu cywilnego spółka cywilna powstaje przez zawarcie umowy co najmniej dwóch wspólników.Przepis art. 872 Kodeksu cywilnego stanowi, iż można zastrzec, że spadkobiercy wspólnika wejdą do spółki na jego miejsce. W świetle powyższego należy uznać, że jeżeli wspólnicy podpisali aneks do umowy spółki cywilnej, z którego wynika, kto w wypadku śmierci wspólnika wejdzie na jego miejsce do spółki, śmierć jednego ze wspólników spółki nie będzie oznaczać, że spółka cywilna uległa rozwiązaniu. W związku z powyższym przepis art. 14 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług nie będzie miał zastosowania. Zgodnie z art. 14a §2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.