Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz.60) oraz art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 17.02.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku od towarów i usług stwierdza, iż przedstawione we wniosku własne stanowisko w sprawie jest prawidłowe, jeżeli z homologacji wydanej dla tego typu samochodu wynika uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona wzorem podanym w art. 86 ust. 3 ww. ustawy.

Pismem z dnia 17.02.2005 r. wystąpiono do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie zgodnie z art. 14a Ordynacji podatkowej, przedstawiając następujący stan faktyczny:

Jest Pan właścicielem samochodu marki Mercedes VITO 111 CDI zakupionego w Niemczech o ładowności podanej w dowodzie rejestracyjnym 925 kg i 3 miejscach siedzących, rok produkcji 2004, maj, przebieg pow. 6000 km, nie posiada Pan wyciągu ze świadectwa homologacji na typ pojazdu, dołączona została do wniosku odpowiedź Ministerstwa Infrastruktury Departament Transportu Drogowego dotycząca odmowy wydania kopii świadectw homologacji lub wyciągów ze świadectw homologacji. Od przedstawiciela Mercedes Benz w Warszawie uzyskał Pan telefoniczne potwierdzenie, że ten typ samochodu posiada świadectwo homologacji.Wobec powyższego Podatnik pyta, czy dokonując zakupu paliwa do ww. samochodu będzie posiadał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazaną w fakturze dokumentującej jego zakup. W opisanym stanie faktycznym prezentowane jest stanowisko cyt. „moim zdaniem, dokonując zakupu paliwa do ww. samochodu będę posiadał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazaną w fakturach dokumentujących jego zakup”.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle ocenia zajęte, opisane w zdaniu poprzednim stanowisko jako prawidłowe pod warunkiem, że zostało wydane świadectwo homologacji lub decyzja zwalniająca z obowiązku jego posiadania na ten typ pojazdu i z ww. dokumentów wynika ładowność wyższa niż określona ww. wzorem.

Art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. ), mówi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż wynikająca ze wzoru określonego w art. 86 ust. 3 ww. ustawy. Art. 86 ust. 5 cyt. ustawy stanowi ,że dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), powinna wynikać z wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w ww. dokumentach nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc uznaje się za samochody osobowe.

Zatem z powyższych uregulowań wynika, że przepisy dotyczące odliczenia podatku VAT od zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu pojazdów samochodowych związane są ściśle z określeniem ładowności pojazdu oraz rodzaju pojazdu na podstawie świadectwa homologacji lub decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji. Z ww. przepisów ustawy nie wynika, aby sam brak u podatnika wyciągu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem tego pojazdu za samochód podlegający ograniczeniom. Istotne jest bowiem, aby z homologacji lub z decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wydanej dla danego typu pojazdu wynikało, że ładowność danego pojazdu jest wyższa niż określona wzorem, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy. W tym miejscu wskazać należy, iż obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono dnia 1.01.1984 r. zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 1.02.1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35). Świadectwa homologacji, zgodnie z § 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 30.12.2003 r. w sprawie homologacji pojazdów samochodowych i przyczep (Dz. U. z 2004 r. Nr 5, poz. 30) wydawane są na pisemny wniosek producenta lub importera nowego typu pojazdu przez ministra właściwego do spraw transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych potwierdzających, że dany typ pojazdu odpowiada określonym warunkom technicznym. Świadectwa te przechowywane są w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot (producenta lub importera), dla którego te świadectwa zostały wydane. Dodatkowo zauważyć należy, iż od 1984 r. producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestrującego źródłem informacji o jego danych technicznych. W sytuacji, kiedy podatnik nabył samochód ciężarowy z państwa członkowskiego Unii Europejskiej, tut. organ wyjaśnia, iż europejskie świadectwa homologacji przechowują odpowiednie władze homologacyjne państw członkowskich, które te świadectwa wydały oraz producent danego typu pojazdu.

Mając na względzie przytoczone wyżej przepisy oraz przedstawiony przez podatnika stan faktyczny uznać należy, iż jeżeli ze świadectwa homologacji lub decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wydanej dla danego typu pojazdu (marki „Mercedes” Vito 111 CDI) wynika, że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona wzorem zawartym w przepisie art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi przysługuje prawo odliczenia podatku naliczonego od nabywanego paliwa do posiadanego samochodu.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja:

• dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
• nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej , do czasu jej zmiany lub uchylenia (art.14b § 1 i § 2 ustawy- Ordynacja podatkowa).