Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) - osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Zatem o statusie podatkowym decyduje miejsce zamieszkania danej osoby. Jak z przytoczonego wyżej przepisu wynika, osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania na terytorium Polski, od całości swoich dochodów, i to zarówno ze źródeł krajowych jak i zagranicznych, podlegać będzie opodatkowaniu w kraju. Przy czym stosownie do art. 4a ustawy, przy ocenie czy mamy do czynienia z nieograniczonym obowiązkiem podatkowym należy uwzględniać postanowienia umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego uznano, że uzyskuje Pan na terenie Niemiec dochody związane z prowadzoną działalnością gospodarczą prowadzoną przez Pana, które podlegają tam opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W opisanej sytuacji będą miały zastosowanie przepisy w/w umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005r., Nr 12, poz. 90) - podpisanej w Berlinie dnia 14.05.2003 r. Przepisy tej umowy mają zastosowanie do dochodów osiągniętych od 01.01.2005r.

Zgodnie z tą umową jeżeli miejsce zamieszkania podatnika znajduje się na terytorium Polski, to będzie on podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W takim przypadku w zeznaniu podatkowym podatnik powinien wykazać nie tylko dochody uzyskane w Polsce z pozarolniczej działalności gospodarczej, lecz również dochody uzyskane w Niemczech. Nie oznacza to jednak podwójnego opodatkowania tych dochodów. Stosownie do art. 24(2) powołanej umowy w przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej, podwójnego opodatkowania unikać się będzie w następujący sposób:#61623; jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami tej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu.

Przedmiotowa umowa przewiduje więc unikanie podwójnego opodatkowania metodą wyłączenia z progresją. Zgodnie z tą metodą dochód uzyskany za granicą jest w Polsce zwolniony od podatku - art. 27 ust. 8 powołanej na wstępie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że jeżeli podatnik, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1 art. 27 tej ustawy, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób: 1) do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1 w/w art. 27 ustawy, 2) ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,3) ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Uregulowanie zawarte w cytowanym przepisie oznacza, iż płaci się podatek od dochodu uzyskanego w Polsce, ale stawka podatkowa wyliczana jest na podstawie zsumowanych dochodów (polskich i zagranicznych).Przedmiotowa interpretacja jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonywania i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika.