POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ) stwierdzam że stanowisko Spółka przedstawione we wniosku z dnia 10.02.2005 r., który wpłynął w dniu 11.02.2005 r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług wydawania za odpłatnością formularzy zawierających specyfikację istotnych warunków zamówienia, nie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2005 r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.

Spółka w związku z organizowaniem przetargów sprzedaje opracowane przez siebie specyfikacje istotnych warunków zamówienia (dalej SIWZ), dokumentując tą czynność fakturą VAT i opodatkowując stawką podatku 22%.

Spółka uważa takie postępowanie za właściwe, gdyż SIWZ jest towarem, za wydanie którego pobierana jest należność.

Ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o ptu, w tym m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, wykonywane przez producentów, handlowców, usługodawców i osoby wykonujące wolne zawody – podatników wykonujących samodzielnie działalność gospodarczą (art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o ptu). Jednakże nie podlegają opodatkowaniu czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy (art. 6 pkt 2 ustawy o ptu). Jednocześnie nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy o ptu).

O tym, co jest towarem, rozstrzyga przepis art. 2 pkt 6 ustawy o ptu: przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o ptu, rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych (bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej), zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowanie czynności lub sytuacji, świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tej klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych (art. 8 ust. 3 ustawy o ptu).

Na potrzeby ustawy o ptu stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. - Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), która jest klasyfikacją produktów krajowych i importowanych, znajdujących się w polskim obiegu gospodarczym, przy czym pod pojęciem produktów rozumie się wyroby i usługi; z kolei wyroby to surowce, półfabrykaty, wyroby finalne oraz zespoły i części - o ile występują w obrocie.

Przytoczone uregulowania wskazują jednoznacznie, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług są tylko czynności wykonywane w tzw. obrocie profesjonalnym, podejmowane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (również jeżeli następuje to w wyniku nakazu organu władzy publicznej lub nakazu wynikającego z mocy prawa). Wyjątek przewidziano jedynie dla towarów objętych remanentem likwidacyjnym (art. 5 ust. 3 ustawy o ptu).

Podmioty wymienione w art. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. prawo zamówień publicznych (Dz. U. Nr 19, poz. 177 ze zm.), zwana dalej ustawą pzp, nabywają towary i usługi od wykonawców (dostawców), którym udzielono zamówienia publicznego. Udzielenia zamówienia dokonuje się w drodze przeprowadzonego postępowania. Niezbędnym elementem każdego z trybów postępowania jest przekazanie zainteresowanemu złożeniem oferty specyfikacji istotnych warunków zamówienia. SIWZ zawiera m.in. informacje o przedmiocie zamówienia, sposób przygotowania oferty, opis warunków udziału w postępowaniu, opis kryteriów wyboru oferty najkorzystniejszej, itp., bez których ubiegający się o zamówienie nie ma możliwości złożenia niepodlegającej odrzuceniu oferty. W trybie przetargu nieograniczonego SIWZ wysyłane jest wykonawcom, którzy w odpowiedzi na ogłoszenie zwrócili się o to z wnioskiem do zamawiającego. Stosownie do art. 42 ust. 2 ustawy pzp zamawiający może żądać od wykonawcy ceny za udostępnienie SIWZ, jednak w wysokości nieprzekraczającej kosztów jej druku i przekazania. Specyfika postępowania prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego sprawia, że odpłatność za SIWZ należy traktować z jednej strony jako współudział w kosztach prowadzonego postępowania (na co wskazuje sposób określania ceny), z drugiej jako opłatę za uczestnictwo w przetargu (w przetargu nieograniczonym wystąpić o SIWZ może potencjalnie nieograniczona ilość podmiotów, które i tak nie są z tego tytułu do niczego zobowiązane – wprowadzenie choćby symbolicznej opłaty często jest próbą zawężenia grona zamawiających do podmiotów realnie zainteresowanych złożeniem oferty).

W świetle powyższego odpłatnego wydawania SIWZ nie można uznać za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług gdyż:

•wydanie to nie następuje w wyniku zawartej w tym celu jakiejkolwiek odrębnej umowy cywilnoprawnej – jest tylko jednym z elementów (etapów) postępowania prowadzonego w celu prawnie skutecznego zawarcia umowy (sprzedaży, dostawy, zlecenia, itp.);

•wydania SIWZ nie można wyodrębnić z całego przeprowadzanego postępowania o udzielenie zamówienia publicznego jako odrębnej od reszty podejmowanych działań czynności;

•nie dochodzi zatem do obrotu towarem – SIWZ jest wprawdzie rzeczą (zestaw formularzy i dokumentów), ale wytworzoną i udostępnioną przez zamawiającego nie w zakresie prowadzonej działalności „na zewnątrz”, tylko na potrzeby konkretnego, prawem wymaganego postępowania; SIWZ jako dobro samoistne, nie związane z prowadzonym przetargiem, nie przedstawia praktycznie żadnej wartości, nawet tej liczonej kosztem druku i dystrybucji, i nie jest przedmiotem obrotu;

•nie występuje również świadczenie usługi na rzecz wykonawcy – to zamawiający podejmuje działania we własnym interesie w celu skutecznego udzielenia zamówienia, umożliwiającego dokonanie zakupu.

POUCZENIE

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie sporządzenia wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej 43-300 Bielsko-Biała ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.