INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 29.05.2012 r. (data wpływu 31.05.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy czasopism – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.05.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy czasopism.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (drukarnia) prowadzi działalność gospodarczą polegającą między innymi na wytwarzaniu metodą poligraficzną, dla wydawnictw i innych podmiotów czasopism objętych symbolem PKWiU 2008 - ex 58.14.1 i oznaczonych numerami ISSN na podstawie odrębnych przepisów.

Wnioskodawca wytwarza powyższe produkty z własnych materiałów i surowców niezbędnych przy tego rodzaju produkcji tj. papier, farby, kleje itp na własnych maszynach. Zleceniodawcy dostarczają materiały do druku wyłącznie w formie plików komputerowych. Czasami część procesu produkcyjnego Wnioskodawca zleca podwykonawcom np. foliowanie, oprawa twarda. Wykorzystywane przy tym materiały (np. folia) są własnością Wnioskodawcy lub podwykonawcy. Nie ma natomiast miejsca wykorzystywanie w procesie druku materiałów zleceniodawcy. Wnioskodawca po wydrukowaniu czasopism stawia je do dyspozycji zleceniodawcy i przenosi odpłatnie na nabywcę własność tych czasopism zatem przekazuje mu prawo do rozporządzania nimi jak właściciel.

Do tej pory Wnioskodawca stosował podstawową stawkę VAT 23%, jednak sytuacja taka powoduje niekonkurencyjność na rynku, gdyż wydawnictwa wybierają drukarnie stosujące preferencyjną stawkę podatku VAT tj. 8%. Utrzymanie tego stanu rzeczy spowoduje trudności w utrzymaniu firmy na rynku druku czasopism.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wystawiający w tej chwili faktury VAT ze stawką 23% może w zaistniałej sytuacji posługiwać się stawką 8%...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Proces wydrukowania czasopisma w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy) w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy. Bez znaczenia przy tym jest fakt, iż czasopisma te zawierają treści dostarczone przez zleceniodawcę.

W wyniku procesu produkcyjnego powstaje nowe dobro materialne, które nie wymaga już żadnych dodatkowych procesów technologicznych i jest gotowe do przekazania ostatecznemu odbiorcy, Wnioskodawca dysponuje wykonanymi wyrobami, stawia je do dyspozycji zleceniodawcy jednocześnie przekazuje odpłatnie prawo do dysponowania wyrobem gotowym w postaci czasopisma. Bez znaczenia jest też kwestia praw autorskich, gdyż nie są one przedmiotem obrotu w niniejszym stanie faktycznym. Prawa takie przysługują zleceniodawcy lub samemu autorowi. Przedmiotem sprzedaży nie są prawa autorskie ale rzeczowa postać utworu, jakim jest czasopismo.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 w/w ustawy dla towarów wymienionych w załączniku nr 3 (pozycja 74) stawka podatku VAT dla dostawy czasopism wytwarzanych metodami poligraficznymi (oznaczonych symbolami ISSN) objętych symbolem PKWiU 2008- ex 58.14.1 wynosi 8%.

Mając na uwadze przytoczone powyżej okoliczności oraz przepisy prawa, Wnioskodawca uważa, że ma prawo do stosowania preferencyjnej stawki podatku dla dostaw wykonywanych na rzecz zleceniodawców tj. 8% dla dostawy czasopism.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie natomiast z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, pod pojęciem towarów rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W tym miejscu wskazać należy, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W związku z przytoczonymi wyżej przepisami, w celu uznania czy w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, należy rozważyć czy w danym przypadku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tj. czy w wyniku danej transakcji nabywca będzie mógł faktycznie dysponować rzeczą.

Proces wydrukowania czasopisma w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, które staje się przedmiotem obrotu w momencie przeniesienia na wydawcę prawa do rozporządzenia nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tegoż utworu, jakim jest czasopismo. Wytworzone w takim procesie produkcyjnym czasopisma są rzeczami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, co do których Podatnik – aby wydawca mógł nimi rozporządzać jak właściciel – musi przenieść prawo ich posiadania na nabywcę. Kiedy mowa o „przeniesieniu prawa do rozporządzania” nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi. W tym przypadku Wnioskodawca niewątpliwie wyzbywa się własności użytych do tej produkcji materiałów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybrały postać rzeczową czasopism. Przeniesienie własności tych towarów na zleceniodawcę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku – art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na klienta, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Tym samym, następuje w takim przypadku przeniesienie przez Wnioskodawcę na klienta prawa do rozporządzania jak właściciel wyprodukowanym przez Podatnika z jego materiałów majątkiem rzeczowym, co czyni tę czynność dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7 %, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%;
4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, w związku z poz. 74 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., zastrzeżeniem art. 146f podlegają, objęte symbolem PKWiU 2008 - ex 58.14.1 - czasopisma i pozostałe periodyki drukowane lub na nośnikach (dyskach, taśmach i innych) - wyłącznie czasopisma i pozostałe periodyki oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem: wydawnictw, w których nie mniej niż 67 % powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, PKWiU ex - rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia, obniżonej stawki podatku lub wyłączenia tylko do towarów lub usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce – nazwa towaru lub usługi. Wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT, zwolnienie bądź wyłączenie dotyczy wyłącznie danego towaru lub danej usługi z danego grupowania – konkretnego towaru lub konkretnej usługi wymienionej obok symbolu PKWiU.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (drukarnia) prowadzi działalność gospodarczą polegającą między innymi na wytwarzaniu metodą poligraficzną dla wydawnictw i innych podmiotów czasopism objętych symbolem PKWiU 2008 - ex 58.14.1 i oznaczonych numerami ISSN na podstawie odrębnych przepisów. Wnioskodawca wytwarza powyższe produkty z własnych materiałów i surowców niezbędnych przy tego rodzaju produkcji tj. papier, farby, kleje itp na własnych maszynach. Zleceniodawcy dostarczają materiały do druku wyłącznie w formie plików komputerowych. Czasami część procesu produkcyjnego Wnioskodawca zleca podwykonawcom np. foliowanie, oprawa twarda. Wykorzystywane przy tym materiały (np. folia) są własnością Wnioskodawcy lub podwykonawcy. Nie ma natomiast miejsca wykorzystywanie w procesie druku materiałów zleceniodawcy. Wnioskodawca po wydrukowaniu czasopism stawia je do dyspozycji zleceniodawcy i przenosi odpłatnie na nabywcę własność tych czasopism zatem przekazuje mu prawo do rozporządzania nimi jak właściciel.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, że wytwarzanie z własnych materiałów czasopism sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 58.14.1, oznaczonych stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN i przekazanie ich zleceniodawcom stanowi dostawę towarów opodatkowaną stawką podatku VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.