Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na Państwa pismo z dnia 10.05.2004 r. (data wpływu), uzupełnione protokołem spisanym w dniu 22.06.2004 r., uprzejmie informuje:

W przypadku usług faktoringowych (zarówno faktoringu właściwego, jak również niewłaściwego) świadczonych przez faktora obrotem, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), jest pełna kwota wynagrodzenia należna od faktoranta, obejmująca również odsetki dyskontowe (dyskonto).

Obowiązek podatkowy z tytułu wykonania tych usług powstaje na zasadach ogólnych, unormowanych w art. 19 ust. 1, ust. 4 oraz ust. 11 wymienionej ustawy o podatku od towarów i usług.

W sytuacji, gdy dochodzi do sprzedaży wierzytelności, obrotem u podmiotu sprzedającego wierzytelność wcześniej zakupioną - w myśl wskazanego art. 29 ust. 1 cytowanej ustawy - jest kwota należna obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy. Zasada ta ma zastosowanie również wówczas, gdy przedmiotem sprzedaży jest nie tylko wierzytelność główna, lecz sprzedawana jest wraz z wierzytelnościami odsetkowymi. Obowiązek podatkowy z tego tytułu powstaje - podobnie jak w przypadku usług faktoringowych - na zasadach ogólnych, w oparciu o wyżej wymienione przepisy.

Spłata przez dłużnika odsetek za zwłokę i zasądzonych kosztów postępowania przedsądowego, sądowego i egzekucyjnego podlega opodatkowaniu. Wyjaśnić należy, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług kwota należna obejmuje całość świadczenia, ale należnego od nabywcy. Skoro więc kwoty te są przekazywane faktorowi przez dłużnika, a więc przez podmiot, na rzecz którego nie świadczy on żadnej usługi - toteż nie powiększają one wartości obrotu faktora.

Obrót ten jest również powiększany z tytułu zaniechania naliczania i poboru odsetek za zwłokę od nieterminowej spłaty wierzytelności. Art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, o której mowa, stanowi wprawdzie, że przez świadczenie usług rozumie się także zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji, lecz przepis ten miałby zastosowanie w tym przypadku tylko wówczas, gdyby dłużnik płacił faktorowi za powstrzymanie się od poboru odsetek. Nieodpłatne świadczenie tego rodzaju usług - nie podlega opodatkowaniu, gdyż są to usługi związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a więc nie są spełnione przesłanki z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wyjaśniając kolejne wątpliwości Spółki należy zauważyć, iż zgodnie z w/w art. 29 ust. 1 cytowanej ustawy podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest obrót. Podstawa ta ustalana jest w tym celu, by bezpośrednio do niej odnieść odpowiednią stawkę podatku, o której mowa w art. 41 wymienionej ustawy. Wprawdzie w przypadku świadczenia usług art. 85 ustawy o podatku od towarów i usług dopuszcza inny sposób obliczania kwoty podatku należnego, tj. zastosowanie np. 18,03% zamiast 22%, lecz jest to możliwe tylko w odniesieniu do wartości dostawy. Natomiast nie może mieć on zastosowania w odniesieniu do obrotu ustalonego w wyżej omówiony sposób.

W zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy także wyjaśnić, iż zgodnie z interpretacją Ministra Finansów zawartą w piśmie z dnia 24.06.2004 r., Nr PP3-812-458/2004/AK/1786, poszczególne czynności prawno-podatkowe winny być ocenione na gruncie przepisów obowiązujących w dniu wykonania tej czynności.

Zatem, jeśli umowa na wykonanie danej usługi została zawarta przed dniem 1 maja 2004 r., lecz nie została ona do tego dnia wykonana zgodnie z wolą stron - to czynność ta winna być oceniona na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. i wydanych w oparciu o nią rozporządzeń wykonawczych.