W dniu 21.02.2005r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji odnośnie zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w przedstawionej indywidualnej sprawie.Stan faktyczny tej sprawy:

Związek Sportowy (zwany dalej Związkiem) jest stowarzyszeniem zarejestrowanym w Rejestrze Stowarzyszeń Kultury Fizycznej i Związków Sportowych.

Podstawowym celem działalności Związku, wynikającym z § 6 pkt. 1 statutu, jest upowszechnianie kultury fizycznej i turystyki, podnoszenie sprawności fizycznej i polepszanie stanu zdrowia społeczności akademickiej.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego w w/w wniosku, uzupełnionego pismem z dnia 10.03.2005r., znak l.dz./2005/ŁJ (wpływ do tut. Organu 11.03.2005r.), Związek ma prawo używania nieruchomości zabudowanych wraz z obiektami położonymi przy ul. L. w Ł. Prawo używania działek gruntu, budynków i budowli oraz urządzeń sportowych znajdujących się na tym gruncie Związek uzyskał na podstawie zawartych z Gminą, na czas nie oznaczony, umów użyczenia:

• nr GM.VI.19/04 z dnia 25 października 2004r.,
• nr GM.VI.3/05 z dnia 04 lutego 2005r.

Na podstawie § 3 każdej z tych umów rzeczy będące przedmiotem użyczenia zostały przekazane przez Gminę na cele statutowe Związku.

Zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Z kolei w myśl art. 713 K.c. biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej.

Tymczasem z brzmienia § 5 każdej z w/w umów wynika, że biorący do używania jest zobowiązany m. in. do:

• ponoszenia wszelkich kosztów świadczeń związanych z użyczoną nieruchomością w tym za usługi komunalne z tytułu utrzymania czystości chodników i terenu przylegającego do przedmiotu użyczenia, uiszczania podatku od nieruchomości, ubezpieczenia nieruchomości, ponoszenia opłat za korzystanie z wody, kanalizacji, energii, centralnego ogrzewania budynku, itp.,
• dokonywania i ponoszenia kosztów konserwacji, bieżących remontów, drobnych napraw obiektów stanowiących przedmiot umowy.

Art. 12 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń; wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się zgodnie z art. 12 ust. 6.

Aby, w świetle przepisu art. 12 ust. 1 pkt. 2 powołanej ustawy, można było zaliczyć określone świadczenie do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu, musi dojść do powstania stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody. Przez "nieodpłatne świadczenia" należy zatem rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne (tzn. nie związane z kosztami ani żadną inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku tej osoby prawnej, mające konkretny wymiar finansowy.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że wszelkie świadczenia ponoszone przez biorącego rzecz do używania, wykraczające poza zwykłe koszty jej utrzymania, trzeba traktować jako świadczenia na rzecz użyczającego, które wykluczają uznanie umów za nieodpłatne. Dla celów podatkowych nie ma bowiem znaczenia nazwanie umowy (w tym przypadku: "umową użyczenia"), lecz jej treść. Typowymi okolicznościami wykluczającymi nieodpłatny charakter umowy jest ponoszenie za użyczającego kosztów stanowiących jego zobowiązanie, jak np. ubezpieczenie majątku i podatek od nieruchomości. Formą płatności są więc wszelkie wydatki przekraczające zwykłe koszty utrzymania rzeczy będących przedmiotem umowy.

Z treści umów zawartych z Gminą wynika, że Związek, jako biorący do używania nieruchomości, nie uiszcza czynszu z tytułu korzystania z tych nieruchomości ale w zamian ponosi inne opłaty (wynikające z postanowień umownych), które wykluczają powstanie w Związku – jako podatnika przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże w przypadku gdy okaże się, że koszty ponoszone przez Związek, które przekraczają zwykłe koszty utrzymania nieruchomości są niższe aniżeli czynsz przy udostępnianiu nieruchomości tego samego rodzaju, wtedy w Związku powstanie przychód z tytułu otrzymania częściowo odpłatnych świadczeń. W takiej sytuacji, zgodnie z art. 12 ust. 6a w związku z art. 12 ust. 6 pkt. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wartością świadczeń częściowo odpłatnych stanowiącą przychód podatnika jest różnica między wartością tych świadczeń ustaloną na podstawie cen rynkowych przy udostępnianiu rzeczy tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na fakt, iż zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody podatników w części przeznaczonej na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie.

W świetle przytoczonych przepisów prawa stanowisko zaprezentowane przez Związek w rozpatrywanym wniosku należy uznać za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, że podana interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Związek we wniosku z dnia 21.02.2005r., uzupełnionego pismem z dnia 10.03.2005r., i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia określonego we wniosku.