Na podstawie art. 14a § l ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Drugi Urząd Skarbowy w Tarnowie w odpowiedzi na pismo z dnia 04.08.2003 r. w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego, wyjaśnia :

Zakłady pracy chronionej na podstawie art. 33 ust. l ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. Nr 123, poz. 776 ze zm.) są obowiązane tworzyć zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych i są jego dysponentami. Zgodnie z brzmieniem art. 33 ust. 2 ww. ustawy obowiązującym od 1 lutego 2003 roku zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych tworzy się w szczególności:1) ze środków, o których mowa w art. 26a ust. 5 pkt 2 oraz w art. 31 ust. 3 pkt l lit.b) i pkt 2,2) z części zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z odrębnymi przepisami,3) z wpływów z zapisów i darowizn,4) z odsetek od środków zgromadzonych na rachunku funduszu rehabilitacji,5) ze środków pochodzących ze sprzedaży środków trwałych zakupionych ze środków funduszu, w części niezamortyzowanej.

Zgodnie z postanowieniami § 2 pkt 3 lit. a) Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 1999 r., Nr 3, poz. 22) środki zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych są między innymi przeznaczane na zakup, modernizację oraz dostosowanie maszyn i urządzeń do indywidualnych potrzeb wynikających z psychofizycznych możliwości osób niepełnosprawnych.

Podstawową normą prawną zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych jest zapis art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (jednolity tekst Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłączne zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16 ust. l pkt. 48 ww. ustawy o podatku dochodowym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie tych środków we własnym zakresie, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconych podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W sytuacji gdy ZFRON jest tworzony ze środków pochodzących ze zwolnień podatkowych to środki tego zakładowego funduszu traktuje się tak jak własne środki zakładu pracy chronionej, a sfinansowanie nimi zakupu czy modernizacji środka trwałego nie jest uważane w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym za zwrot wydatków, ani też wydatkowana kwota nie podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania.Dlatego też w takiej sytuacji nie ma zastosowania cyt. przepis art.16 ust. l pkt 48, a dokonywane odpisy amortyzacyjne od sfinansowanych z tego źródła środków trwałych są kosztem uzyskania przychodów dla celów podatkowych.Jednocześnie równowartość odpisów amortyzacyjnych od tych środków trwałych przeksięgowanych z rozliczeń międzyokresowych przychodów na pozostałe przychody operacyjne nie stanowi przychodu dla celów podatkowych.