Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa

(tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej stwierdza, że stanowisko wspólników spółki jawnej J. P. – reprezentowanych przez wspólnika Pana A. P. przedstawione we wniosku z dnia 28.02.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej przechowywania podatkowej księgi przychodów i rozchodów poza siedzibą spółki, tj. w miejscu zamieszkania jednego ze wspólników, jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 28.02.2005 r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z opisu stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie wynika, że wnioskodawcy dokonują ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, prowadząc ją we własnym zakresie. Charakter wykonywanej działalności gospodarczej przez spółkę, tj. usługi remontowo-budowlane powoduje, że jest ona prowadzona na terenie całego kraju. Siedzibą przedmiotowej spółki jawnej jest miejsce zamieszkania jednego ze wspólników. Wnioskodawcy podjęli decyzję o tym, że księga podatkowa spółki będzie przechowywana w miejscu zamieszkania innego wspólnika. Miejsce przechowywania ksiąg zostało zgłoszone na formularzu NIP-2.

Wnioskodawcy powołali się we wniosku na treść § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), który stanowi: „księga oraz dowody,... musi znajdować się na stałe w miejscu wykonywania działalności lub miejscu wskazanym przez podatnika jako jego siedziba...” i zwrócili się z zapytaniem czy miejsce zamieszkania jednego ze wspólników można uznać za miejsce wykonywania działalności i tam przechowywać księgi, czy wystarczy to miejsce zgłosić na formularzu NIP-2 bądź czy takiego zgłoszenia należy dokonać w inny sposób, a jeżeli tak to gdzie i w jaki sposób.

Zdaniem podatników miejscem wykonywania działalności gospodarczej jest teren całego kraju, a miejsce zamieszkania jednego ze wspólników jest właściwe dla przechowywania tam ksiąg podatkowych.

Stanowisko tut. organu podatkowego:

Zgodnie z treścią § 9 ust. 2 cyt. rozporządzenia w sprawie księgi podatkowej księga oraz dowody, na których podstawie są dokonywane w niej zapisy, musi znajdować się na stałe w miejscu wykonywania działalności lub miejscu wskazanym przez podatnika jako jego siedziba, z zastrzeżeniem ust. 6 (prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie handlu obnośnego i obwoźnego), a jeżeli prowadzenie księgi zostało zlecone biuru rachunkowemu – w miejscu wskazanym przez podatnika stosownie do § 8 ust. 1 pkt 1.

Z treści przepisu § 9 ust. 2 rozporządzenia w sprawie księgi podatkowej wynika, że ustawodawca dopuszcza, z zastrzeżeniem wyjątków wymienionych w tym przepisie, alternatywne miejsca przechowywania dokumentacji podatkowej: miejsce wykonywania działalności bądź miejsce wskazane przez podatnika jako jego siedziba. W przedmiotowym wniosku wnioskodawcy sami stwierdzili, że miejsce zamieszkania wspólnika, u którego będą przechowywane księgi nie jest miejscem prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż specyfika wykonywanych przez nich usług powoduje, że takiego miejsca nie da się określić. Dlatego też w przedmiotowym przypadku miejscem przechowywania dokumentacji podatkowej, zgodnie z przepisami o prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów, winna być siedziba przedsiębiorstwa i taki adres winien być wskazany na formularzu NIP-2 jako adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej.

Zatem mając powyższe na uwadze tut. organ podatkowy nie podziela stanowiska wyrażonego we wniosku.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę. Informuje się także, iż nin. interpretacji udzielono wg stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania nin. postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

W przypadku zmiany przepisów podatkowych mających zastosowanie w przedmiotowej sprawie nin. interpretacja stanie się nieaktualna.