Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 roku, nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sosnowcu, stwierdza że stanowiskopodatnika przedstawione we wniosku z dnia 20.01.2005 roku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług w myśl art. 5 ust. 1 rekompensaty finansowej otrzymanej przez podatnika z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy przez osobę świadczącą usługi sportowe, jest p r a w i d ł o w e .

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w dniu 04.07.2003 roku zawarła umowę na czas określony (tj. od 01.08.2003 roku do 30.05.2005 roku) z osobą fizyczną - podatnikiem podatku od towarów i usług, który w ramach działalności gospodarczej świadczy usługi sportowe. Zgodnie z postanowieniami przedmiotowej umowy istnieje możliwość rozwiązania umowy przed upływem terminu, na jaki została ona zawarta przez świadczącego usługi sportowe w razie podpisania przez niego kontraktu z zagranicznym klubem, ale pod warunkiem zapłaty "satysfakcjonującej rekompensaty finansowej" na rzecz Spółki. Zgodnie ze stanowiskiem Spółki zawartym we wniosku - opisana wyżej rekompensata finansowa stanowi formę odszkodowania z uwagi na wiążącą się z przedwczesnym rozwiązaniem umowy konieczność poszukiwania przez Spółkę innych zawodników oraz obniżenie poziomu gry w zespole. Z uwagi na powyższe rekompensata ta nie mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ustawy o VAT i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług został określony w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: -odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;-eksport towarów;-import towarów;-wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;-wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Kierując się brzmieniem art. 7 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Definicja "świadczenia usług" ma zatem charakter dopełniający definicję "dostawy towaru" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług wszelkich transkacji dokonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej, przy czym do uznania danej czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi - beneficjenta danej czynności. Pomiędzy usługodawcą a nabywcą usługi musi być zawiązany stosunek prawny, z którego wynika obowiązek świadczenia usług oraz zapłaty wynagrodzenia za wykonaną usługę (w takim stosunku prawnym następuje spełnienie świadczenia wzajemnego). Należy podkreślić, iż nie każdą płatność otrzymaną przez podatnika podatku od towarów i usług można zaklasyfikować jako kwotę należną z tytułu sprzedaży, tj. wynagrodzenie za świadczenie usługi i jednocześnie nie każde zachowanie (działanie lub zaniechanie) podatnika może być klasyfikowane jako świadczenie usługi. Istotną cechą usługi jest istnienie bezpośredniego konsumenta, czyli odbiorcy usługi, który z danego świadczenia odniósł lub powinien odnieść korzyść. W przedstawionym stanie faktycznym taki konsument nie występuje, gdyż zgodnie z zawartą umową podmiot świadczący usługi sportowe w określonym w umowie przypadku jest zobowiązany do zapłaty na rzecz Spółki rekompensaty finansowej i nie otrzymuje w zamian żadnego świadczenia przynoszącego mu korzyść. Spółka natomiast nie jest zobowiązana do wykonywania jakichkolwiek czynności na rzecz zawodnika w związku z otrzymaną rekompensatą z tytułu wcześniejszego rozwiązania zawartej umowy. Spółka otrzymuje ustaloną w umowie rekompensatę finansową wyłącznie w wyniku wystąpienia określonych zdarzeń (w tym przypadku w sytuacji "odejścia" zawodnika do klubu zagranicznego), a zatem otrzymanie rekompensaty finansowej nie jest związane bezpośrednio ze świadczoną usługą i nie musi koniecznie w wyniku jej świadczenia wystąpić. Reasumując, przedmiotowa rekompensata finansowa nie wynika z odpłatnego świadczenia usług przez podatnika (nie zostaje spełniona definicja usługi wynikająca z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT), albowiem jej podstawą jest pewien zaistniały stan faktyczny, niezgodny z wolą Spółki stanowiący naruszenie postanowień umowy przez świadczącego usługi sportowe. Zatem czynność otrzymania "satysfakcjonującej rekompensaty finansowej" przez wnioskodawcę nie mieści się w katalogu czynności opodatkowanych zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Postanowienie niniejsze na mocy art. 143 ustawy - Ordynacja podatkowa wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego.Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach, Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku - Białej: 43-300 Bielsko- Biała, ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. W przypadku wniesienia zażalenia, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a - ustawy z dnia 9 września 2000r. o opłacie skarbowej (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 roku, Nr 253, poz. 2532 z późn. zm.), wniesione zażalenie winno zawierać znaki opłaty skarbowej w wysokości 5,00 zł.