Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków Krowodrza działając na podstawie art.14a § l ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) przedstawia niniejszym, w odpowiedzi na pismo Spółki, poniższe stanowisko:

Prawo podatkowe do 30 września 2001 roku dzieliło umowy leasingu na podstawie, których rzecz lub prawo zostało przekazane do używania, na dwie zasadnicze kategorie:1. umowy, w drodze których rzecz lub prawo zaliczało się - tylko dla celów podatkowych - do składników majątkowych przekazującego tę rzecz lub prawo do używania (leasing operacyjny),2. umowy, w drodze których rzecz lub prawo zaliczało się do składnikówmajątkowych otrzymującego tę rzecz lub prawo do używania (leasingkapitałowy).

W oparciu o treść pisma Spółki - należy stwierdzić, że pytanie dotyczy sytuacji opisanej w punkcie 1.Jeżeli przedmiot umowy został zaliczony dla celów podatkowych do składników majątku oddającego do używania:a) przychodem podmiotu przekazującego do używania była pełna kwota opłat uiszczanych na jego rzecz przez użytkującego przedmiot umowy, b) prawo dokonywania odpisów amortyzacyjnych przysługiwało oddającemu rzecz do używania,c) do kosztów uzyskania przychodów użytkującego rzecz lub prawo zaliczane były:- całość opłat płaconych podmiotowi przekazującemu rzecz do używania,- koszty związane z bieżącą eksploatacją rzeczy (np. naprawy, remonty, ubezpieczenie - jeżeli z mowy zawartej między stronami wynikało, że koszty te pokrywa użytkujący),d) do kosztów uzyskania przychodów oddającego rzecz lub prawo zaliczane,były:- odpisy amortyzacyjne,- koszty związane z bieżącą eksploatacją rzeczy (np. naprawy , remonty,ubezpieczenie - jeżeli z umowy zawartej między stronami nie wynikałoinaczej).Zasady zaliczania dla celów podatkowych przedmiotów umów najmu lub dzierżawy rzeczy lub praw majątkowych oraz innych umów o podobnym charakterze do składników majątku ich stron określone były w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczania przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych do składników majątku stron tych umów (Dz.U. Nr 28, poz. 129).

Powyższe przepisy potwierdzają fakt, że do składników majątku dającego przedmiot umowy w użytkowanie (używanie) zaliczało się między innymi składniki majątku oddane do używania (użytkowania) na podstawie umowy zawartej na czas oznaczony zawierającej prawo do nabycia przedmiotu umowy po okresie jej trwania, z możliwością jego wypowiedzenia. Taka sytuacja miała miejsce w przypadku umowy zawartej przez „X” Spółka z o. o. , a Leasingodawcą (wynika to z treści umowy, której kopia została załączona do pisma Spółki).

Zgodnie z treścią zawartej przez „X” Spółkę z o. o. umowy leasingu wynika, że ma ona możliwość nabycia przedmiotu leasingu. Cena nabycia (wykupu) przedmiotu leasingu, bez uzasadnionej przyczyny, nie powinna odbiegać od cen rynkowych.Zatem, o ile zachowane zostaną ustalone przez unormowania prawne warunki, wówczas:1. Wykup przez „X” Spółkę z o. o. przedmiotu leasingu nie spowoduje konieczności korekty kosztów , które były naliczane przy ratach miesięcznych.2. Wartość faktury wystawionej przez Leasingodawcę, dotyczącej wykupu przedmiotu leasingu, można uznać za wartość początkową środka trwałego. 3. Dotychczasowe odpisy amortyzacyjne od przedmiotu leasingu, do momentu jego zbycia, zgodnie z charakterem zawartej umowy - były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów Leasingodawcy. Zatem nie mogą one stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki z o.o. „X".

Niezależnie od powyższego, działając na podstawie art. 14a § 2 zwraca się uwagę, że wszelkie zapytania prawne kierowane do urzędu skarbowego winny zawierać własne stanowisko w sprawie.