INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2012 r. (data wpływu 16 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.) oraz pismem z dnia 18 lutego 2013 r. (data wpływu 19 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rejestracji podatnika czynnego VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rejestracji podatnika czynnego VAT. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.) oraz pismem z dnia 18 lutego 2013 r. (data wpływu 19 lutego 2013 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, należną opłatę, własne stanowisko w sprawie oraz pełnomocnictwo dla osoby występującej w imieniu Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest Gminną Spółką Wodną i samodzielnie działa od 31 lat na terenie 14 wsi Gminy. Spółka została utworzona przez rolników Gminy, w celu wspólnego utrzymywania i eksploatacji urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, zgodnie z ustawą Prawo wodne. Spółka jest wpisana do Katastru Wodnego. Przedmiotem działania Spółki jest: „wykonywanie nowych oraz eksploatacja istniejących urządzeń melioracyjnych oraz prowadzenie racjonalnej gospodarki na terenach zmeliorowanych”, „udzielanie członkom Spółki pomocy w sprawach związanych z melioracją i gospodarką wodną”.

Działalność Spółki prowadzona jest ze składek członkowskich ustalanych corocznie na walnym zebraniu delegatów członków oraz wpłat od podmiotów odnoszących korzyści i zobowiązanych do partycypowania w kosztach utrzymywania urządzeń melioracyjnych.

Od chwili ustanowienia ustawy o podatku VAT podjęto decyzję o zgłoszeniu rejestracyjnym w Urzędzie Skarbowym. Od dnia 26 stycznia 2001 r. Spółka stała się podatnikiem podatku VAT i od tej chwili – rozliczając się z podmiotami zobowiązanymi do partycypowania w kosztach utrzymania urządzeń melioracyjnych – naliczała podatek VAT. Od 2012 roku główne podmioty rozliczają się ze Spółką w formie dotacji i Spółka nie wystawia faktur. Na swoją działalność Spółka dokonuje zakupów różnych materiałów budowlanych, narzędzi pracy, wyposażenia pracowników i biura.

W momencie zgłoszenia się do Urzędu Skarbowego z wnioskiem o zwrot podatku VAT, wyniknęły niejasności związane z celowością rejestracji Spółki jako podatnika VAT oraz sposobu rozliczania. Spółka wykonuje tylko roboty statutowe – głównie ze składek członków Spółki. Maksymalna roczna sprzedaż wynosiła 65.228,00 zł, a średnia roczna sprzedaż liczona za lata 2005-2010 wynosiła 25.982,28 zł.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż Spółka działa na podstawie ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. Nr 115, poz. 1229 ze zm.) i innych przepisów oraz statutu zatwierdzonego przez Wicestarostę Powiatu, w dniu 6 kwietnia 2005 r. Spółka została powołana przez rolników Gminy, do realizacji celów obywatelskich. Przedmiotowe czynności statutowe mieszczą się w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, wykonywane są na rzecz członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych Spółki. Spółka nie jest nastawiona na osiągnięcie zysku, ewentualne saldo dodatnie z dnia 31 grudnia danego roku przeznaczone jest na rok następny, na cele statutowe. Wartość sprzedaży opodatkowanej w poszczególnych latach (w zł):

Tabela - ORD-IN str. 8-9

Klasyfikacja statystyczna, zgodnie z klasyfikacją PKWiU:

• usługi statutowe – 94.99.12 „Usługi świadczone przez organizacje członkowskie mające na celu ochronę środowiska”,
• usługi wykonywane na rzecz podmiotów nie będących członkami Spółki, ale odnoszącymi korzyści – 42.99.29 „Roboty ogólnobudowlane związane z budową pozostałych obiektów inżynierii lądowej i wodnej gdzie indziej niesklasyfikowane”.
  
  

Podane symbole odpowiadają, zdaniem Spółki, charakterowi prac statutowych oraz wykonywanych usług dla podmiotów nie będących członkami Spółki, ale odnoszących korzyści. Symbole te nie były wpisywane na fakturach. Na fakturach sprzedaży wpisywano opis prac (ręcznie czy mechanicznie), nazwę cieku wodnego oraz długość i miejscowość wykonania.

Spółka konserwuje poprzez odmulenie dna rowu, wykoszenie porostów z dna skarp rowu, usuwa zatory wodne na urządzeniach melioracyjnych oraz wykonuje naprawy urządzeń drenarskich (awarie dren w terenie). Spółka zadanie swoje wykonuje systemem gospodarczym, ręcznie – narzędziami drenarskimi lub gdzie to jest możliwe – maszynowo, wynajętą usługowo koparką. Do osiągnięcia celów Spółki służą:

• składki członkowskie Spółki,
• pomoc udzielana przez Państwo i samorządy terytorialne,
• z tytułu świadczenia czynności podmiotom nie będącym członkami Spółki, a odnoszącymi korzyści z konserwacji urządzeń melioracyjnych, Spółka otrzymuje (za takie same prace jak opisano wyżej) należność za wystawioną fakturę VAT. Spółka wykonuje prace konserwacyjne na gruntach swoich członków oraz współwłaścicieli tych rowów, którzy nie są członkami Spółki, ale dla prawidłowego funkcjonowania całego cieku wodnego usługi te są wykonywane – bezzyskowo. Wynagrodzenie za pracę pracownicy otrzymują tylko od Wnioskodawcy. Urządzenia drenarskie na terenie Gminy w większości wsi wykonane zostały 100 lat temu. Obecnie należą do właściciela gruntu i rolnicy zrzeszeni w Spółce zatwierdzają prace do wykonania przez Spółkę (zgodnie z planem pracy na dany rok). Grunty osób niezrzeszonych w Spółce są często w ciągu urządzeń melioracyjnych i dla prawidłowego działania należy przeprowadzić konserwację na całym odcinku. Po pisemnej zgodzie na wejście na teren i zaakceptowaniu ceny usługi przez podmiot nie będący członkiem Spółki – Wnioskodawca przystępuje do konserwacji.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym było zarejestrowanie Spółki jako podatnika VAT, jeśli tylko wykonuje prace statutowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, patrząc z perspektywy lat, nie było koniecznym rejestrowanie Spółki jako podatnika podatku VAT, ponieważ wykonuje ona tylko prace statutowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Według art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50 ze zm.), obowiązującej do dnia 1 maja 2004 r., opodatkowaniu podlega sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 2 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do:

1. świadczenia usług oraz przekazania lub zużycia towarów na potrzeby reprezentacji albo reklamy,
2. przekazania przez podatnika towarów oraz świadczenia usług na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników,
3. zamiany towarów, zamiany usług oraz zamiany usługi na towar i towaru na usługę,

• 3a) wydania towarów lub świadczenia usług w zamian za wierzytelności,
• 3b) wydania towarów lub świadczenia usług w miejsce świadczenia pieniężnego,
• 3c) dostarczenia produktów rolnych na podstawie umowy kontraktacji,

4. darowizn towarów nie wymienionych w pkt 2,
5. świadczenia usług, o których mowa w ust. 1, bez pobrania należności,

• 5a)wydania towarów lub świadczenia usług w zamian za czynności nie podlegające opodatkowaniu,

6. towarów, o których mowa w art. 6a.
   
   

Według art. 4 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, przez sprzedaż towarów rozumie się również dostawę, odpłatne świadczenie usług oraz wykonywanie innych czynności określonych w art. 2.

Stosownie do art. 13 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają czynności określone w art. 2.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), obowiązującej od dnia 1 maja 2004 r., opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Powołane przepisy wskazują, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu, za które wypłacane jest wynagrodzenie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem, z zastrzeżeniem art. 16 i 17, jest kwota należna z tytułu sprzedaży towarów, pomniejszona o kwotę należnego podatku. W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, o których mowa w art. 6 ust. 8, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Jeżeli należność określona jest w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość świadczenia obliczona na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, zmniejszonych o podatek. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.

Według art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 164 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 145 ze zm.), spółki wodne, z zastrzeżeniem ust. 2, oraz związki wałowe są formami organizacyjnymi, które nie działają w celu osiągnięcia zysku, zrzeszają osoby fizyczne lub prawne i mają na celu zaspokajanie wskazanych ustawą potrzeb w dziedzinie gospodarowania wodami.

W myśl art. 164 ust. 2 ww. ustawy, spółki wodne, zapewniając zaspokojenie potrzeb zrzeszonych w nich osób w dziedzinie gospodarowania wodami, mogą podejmować prowadzenie działalności umożliwiającej osiągnięcie zysku netto. Osiągnięty zysk netto przeznacza się wyłącznie na cele statutowe spółki wodnej.

Katalog zadań objętych działalnością spółek wodnych uregulowany został w ust. 3 cytowanego przepisu.

Stosownie do treści art. 165 ust. 1 ww. ustawy, utworzenie spółki wodnej następuje w drodze porozumienia co najmniej 3 osób fizycznych lub prawnych, zawartego w formie pisemnej. Do utworzenia spółki wodnej wymagane jest m. in. – jak wynika z ust. 2 ww. przepisu – uchwalenie statutu spółki przez osoby zainteresowane utworzeniem spółki. Zgodnie natomiast z art. 165 ust. 3 ustawy Prawo wodne, Starosta właściwy miejscowo dla siedziby spółki wodnej zatwierdza statut spółki w drodze decyzji; w przypadku niezgodności statutu z prawem starosta wzywa do usunięcia niezgodności statutu z prawem w określonym terminie, a jeżeli niezgodności nie zostaną usunięte – odmawia, w drodze decyzji, jego zatwierdzenia. Spółka wodna – jak stanowi ust. 4 cyt. przepisu – nabywa osobowość prawną z chwilą uprawomocnienia się decyzji starosty o zatwierdzeniu statutu.

Zgodnie z art. 170 ust. 1 ww. ustawy, członek spółki wodnej jest obowiązany do wnoszenia składek i ponoszenia na jej rzecz innych określonych w statucie świadczeń, niezbędnych do wykonywania statutowych zadań spółki.

Stosownie do art. 173 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, do walnego zgromadzenia należy uchwalanie wysokości składek i innych świadczeń na rzecz spółki.

Nadzór i kontrolę nad działalnością spółek wodnych – jak wynika z art. 178 ww. ustawy – sprawuje starosta.

Analiza wymienionych wyżej przepisów wskazuje, iż spółki wodne są formami nie działającymi w celu osiągnięcia zysku. Stanowią zrzeszenie osób fizycznych lub prawnych mającym na celu zaspokajanie potrzeb w dziedzinie gospodarowania wodami. Regulujący funkcjonowanie spółek wodnych akt prawny co prawda dopuszcza możliwość podejmowania przez spółkę działalności umożliwiającej osiągnięcie zysku netto, jednakże osiągnięty zysk przeznacza się wyłącznie na cele statutowe spółki wodnej. Utworzenie spółki wodnej następuje na skutek zgodnego porozumienia co najmniej 3 osób fizycznych lub prawnych, i wymaga uchwalenia statutu spółki przez osoby zainteresowane. Powstały statut zatwierdza starosta wydając stosowną decyzję. Starosta jest również organem sprawującym nadzór i kontrolę nad działalnością spółek wodnych. Ponadto – jak wynika z powołanych przepisów – członkowie spółki wodnej zobowiązani są do wnoszenia składek i ponoszenia na jej rzecz innych określonych w statucie świadczeń, niezbędnych do wykonywania statutowych zadań spółki wodnej. Wysokość składek uchwalana jest przez zgromadzenia wspólników.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest Gminną Spółką Wodną i samodzielnie działa od 31 lat na terenie 14 wsi Gminy. Spółka została utworzona przez rolników Gminy, w celu wspólnego utrzymywania i eksploatacji urządzeń melioracji wodnych szczegółowych, zgodnie z ustawą Prawo wodne. Spółka jest wpisana do Katastru Wodnego. Przedmiotem działania Spółki jest: „wykonywanie nowych oraz eksploatacja istniejących urządzeń melioracyjnych oraz prowadzenie racjonalnej gospodarki na terenach zmeliorowanych”, „udzielanie członkom Spółki pomocy w sprawach związanych z melioracją i gospodarką wodną”. Działalność Spółki prowadzona jest ze składek członkowskich ustalanych corocznie na walnym zebraniu delegatów członków oraz wpłat od podmiotów odnoszących korzyści i zobowiązanych do partycypowania w kosztach utrzymywania urządzeń melioracyjnych. Od chwili ustanowienia ustawy o podatku VAT podjęto decyzję o zgłoszeniu rejestracyjnym w Urzędzie Skarbowym. Od dnia 26 stycznia 2001 r. Spółka stała się podatnikiem podatku VAT i od tej chwili – rozliczając się z podmiotami zobowiązanymi do partycypowania w kosztach utrzymania urządzeń melioracyjnych – naliczała podatek VAT. Od 2012 roku główne podmioty rozliczają się ze Spółką w formie dotacji i Spółka nie wystawia faktur. Na swoją działalność Spółka dokonuje zakupów różnych materiałów budowlanych, narzędzi pracy, wyposażenia pracowników i biura. Spółka wykonuje tylko roboty statutowe – głównie ze składek członków Spółki. Spółka działa na podstawie ustawy Prawo wodne i innych przepisów oraz statutu zatwierdzonego przez Wicestarostę Powiatu. Spółka została powołana rolników Gminy, do realizacji celów obywatelskich. Przedmiotowe czynności statutowe mieszczą się w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, wykonywane są na rzecz członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych Spółki. Spółka nie jest nastawiona na osiągnięcie zysku, ewentualne saldo dodatnie z dnia 31 grudnia danego roku przeznaczone jest na rok następny, na cele statutowe. Do osiągnięcia celów Spółki służą: (1) składki członkowskie Spółki, (2) pomoc udzielana przez Państwo i samorządy terytorialne, (3) z tytułu świadczenia czynności podmiotom nie będącym członkami Spółki, a odnoszącymi korzyści z konserwacji urządzeń melioracyjnych, Spółka otrzymuje (za takie same prace jak opisano wyżej) należność za wystawioną fakturę VAT. Spółka wykonuje prace konserwacyjne na gruntach swoich członków oraz współwłaścicieli tych rowów, którzy nie są członkami Spółki, ale dla prawidłowego funkcjonowania całego cieku wodnego usługi te są wykonywane – bezzyskowo.

Zainteresowany wskazał, iż usługi statutowe należy zaklasyfikować, zgodnie z obowiązującą od dnia 1 stycznia 2011 r. dla celów podatku od towarów i usług Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) – do grupowania 94.99.12 „Usługi świadczone przez organizacje członkowskie mające na celu ochronę środowiska”.

Mając na względzie klucze powiązań symboli PKWiU, klasyfikacja ta odpowiada grupowaniu 91.33.11-00.00 „Usługi w zakresie inicjatyw społecznych i organizowania akcji wspierających na rzecz obiektów użyteczności publicznej”, według obowiązującej do dnia 31 grudnia 2010 r. dla celów podatku od towarów i usług Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, zwalnia się od podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 2.

W ww. załączniku nr 2 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, pod poz. 22 wymienione zostały, sklasyfikowane w grupowaniu 91 PKWiU z 1997 r. – usługi świadczone przez organizacje członkowskie, gdzie indziej nie sklasyfikowane (wyłącznie statutowe).

W treści ustawy prawodawca przewidział, dla określonej grupy podmiotów wykonujących czynności podlegające opodatkowaniu, zwolnienie podmiotowe od podatku od towarów i usług, uzależnione od wielkości wartości sprzedaży opodatkowanej.

Z opisu sprawy wynika, iż od dnia 26 stycznia 2001 r. Spółka stała się podatnikiem podatku VAT. Wobec powyższego, należy dokonać analizy, w jaki sposób kształtował się limit wartości sprzedaży opodatkowanej uprawniający do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług rozpoczynając od roku, w którym Spółka dokonała rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

I tak, zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3, a także wartość eksportu towarów lub usług nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie 10.000 EURO.

Stosownie do art. 14 ust. 11 pkt 1 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia w terminie do 31 grudnia poprzedzającego rok podatkowy, kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, obliczoną według średniego kursu EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października, w zaokrągleniu do 100 zł.

Na mocy § 1 i § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 2000 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2000 r. Nr 115, poz. 1202), wartość sprzedaży towarów i usług, o której mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług, określa się w kwocie 39.800 zł. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.

Według art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2000 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży towarów w rozumieniu art. 2 ust. 1 i 3, a także wartość eksportu towarów lub usług nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym 80.000 zł.

Zgodnie z § 1 i § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2001 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2001 r. Nr 137, poz. 1542), wartość sprzedaży towarów i usług, o której mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług określa się w kwocie 38.500 zł. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2002 r.

W myśl § 1 i § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 30 października 2002 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2002 r. Nr 190, poz. 1588), wartość sprzedaży towarów i usług, o której mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług określa się w kwocie 40.900 zł. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.

Według § 1 i § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2003 r. Nr 202, poz. 1962), wartość sprzedaży towarów i usług, o której mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług określa się w kwocie 45.700 zł. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązującym od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2007 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na mocy § 1 i § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 listopada 2004 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2528), wartość sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług, odpowiadającej równowartości 10.000 euro, określa się w kwocie 43.800 zł. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.

Zgodnie z § 1 i § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1949), wartość sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług, odpowiadającej równowartości 10.000 euro, określa się w kwocie 39.200 zł. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2006 r.

Na mocy § 1 i § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 listopada 2006 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2006 r. Nr 220, poz. 1604), wartość sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług, odpowiadającej równowartości 10.000 euro, określa się w kwocie 39.700 zł. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2010 r., Zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Według art. 2 ust. 2 ww. ustawy, w 2010 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2009 r. była wyższa niż 50.000 zł i nie przekroczyła 100.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2010 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Na mocy do art. 2 ust. 4 ww. ustawy, w 2011 r. podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2010 r. była wyższa niż 100.000 zł i nie przekroczyła 150.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2011 r., z zastrzeżeniem ust. 5.

Jak stanowi art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, obowiązującym do dnia 30 kwietnia 2004 r., podatnicy, o których mowa w ust. 1, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1, pod warunkiem zawiadomienia o tym zamiarze właściwego urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia.

Tym samym, w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie przekroczył limitu obrotu z tytułu sprzedaży towarów i odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług – nie był zobowiązany do zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny. Jednakże, przepisy ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, umożliwiały podatnikom – na podstawie art. 14 ust. 2 ww. ustawy – rezygnację z tego zwolnienia. Tym samym zarejestrowanie Spółki jako czynnego podatnika VAT nie było sprzeczne z obowiązującymi w tym okresie przepisami dotyczącymi podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W pozostałych zakresach dotyczących podatku od towarów i usług wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.