Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty działając na podstawie:

- art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 217 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60),

- art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 120 ust. 1 pkt 4, ust. 4 i ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.),

uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2005r. dotyczące podatku od towarów i usług, przy spełnieniu kryteriów określonych art. 120 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 27 stycznia 2005r. został złożony wniosek w sprawie udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku:

Podatnik prowadzi lombard do którego przyjmuje sprzęt RTV, AGD, rowery, wyroby jubilerskie, telefony i inne towary. Cały obrót opodatkowuje według stawki 22%. Taki sposób opodatkowania jest jednak dla podatnika niekorzystny. W związku z tym Podatnik stwierdza, że w przypadku prowadzenia lombardu należy stosować formę opodatkowania w postaci opodatkowania marży.

Stanowisko tutejszego Organu:

Zgodnie z art. 5 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust.1 pkt 1 - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ww. ustawy w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

Zgodnie z art. 120 ust. 10 ww. ustawy przepis ust. 4 dotyczy dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1) osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15;

2) podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust.1 pkt 2 lub art. 113;

3) podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem zgodnie z ust. 4.

Definicja towarów używanych, dla potrzeb tej szczególnej procedury została zawarta w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Zgodnie z którym przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1 - 3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (PCN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112 ), (PKWiU 27.41.10-30, ex 27.41.10-50, ex 27.41.20-30, ex 27.41.20-50, ex 27.41.20-70.00, 27.41.30-30, 27.41.30-50, 27.41.61-00, 27.41.62-00, 36.22.11-30.00, 36.22.11-50.00 i 36.22.12-30.00 ).

W świetle ww. przepisów należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży towarów używanych - w rozumieniu ww. art. 120 ust.1 pkt.4 - przez lombard, szczególna procedura polegająca na opodatkowaniu marży może mieć zastosowanie przy zachowaniu warunków określonych tymi przepisami, w szczególności dotyczących stron transakcji jak również jej przedmiotu.

Metoda określona w art. 120 ust. 4 ww. ustawy, tj. opodatkowanie marży nie znajdzie więc zastosowania do wyrobów nie będących towarami używanymi w rozumieniu art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy np. do wyrobów jubilerskich jak również w przypadku gdy podatnik nabędzie towary od podmiotów innych niż wymienione w art. 120 ust. 10 tejże ustawy.

Powyższa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.