P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1-4 w związku z art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy odnośnie obowiązku podatkowego wobec korzystających z imprezy turystycznej emerytów i rencistów Służby Więziennej, przedstawione we wniosku z dnia 24.02.2005 r., o udzielenie interpretacji, jako nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

1. Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę. Działając zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 marca 1995 r. w sprawie określenia wysokości funduszu socjalnego oraz zakresu i zasad korzystania ze świadczeń socjalnych przez osoby uprawnione do zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz członków ich rodzin (Dz. U. z dnia 13 marca 1995 r.) - dla emerytów i rencistów organizowane są imprezy turystyczne finansowane w całości przez Budżet Państwa ze środków określonych w w/w rozporządzeniu. Emeryci i renciści zwolnieni są przez Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z opłat za przetransportowanie autobusem służbowym do określonego przez organizatora imprezy turystycznej (Zakład Karny) Ośrodka Doskonalenia Kadr Służby Więziennej (zarządzenie Dyrektora Generalnego SW Nr 6 z dnia 19 marca 1997 r. - § 11 ust. 1 pkt 2 oraz zarządzenia Dyrektora Generalnego SW Nr 11 z dnia 30 września 1998 r.). Pobyt i wyżywienie emerytów i rencistów w Ośrodkach Doskonalenia Kadr SW jest również finansowany ze środków, o których mowa we wspomnianym rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości. Ilość uczestniczących osób w imprezie turystycznej ograniczone jest jedynie pojemnością środka transportu oraz wolnych miejsc w Ośrodkach Doskonalenia Kadr SW w danym czasie. Uczestnicy imprezy turystyczno - krajoznawczej z własnych środków pokrywają koszty przewodnika, koszty biletów wstępu do muzeów, galerii, parkingu dla środka transportu itp. Ośrodki Doskonalenia Kadr Służby Więziennej oraz jednostki organizacyjne stawiające do dyspozycji Zakładu Karnego środki transportu nie obciążają Zakładu Karnego, jako organizatora imprez turystyczno - krajoznawczych dla emerytów i rencistów, kosztami w rozbiciu na poszczególnych - konkretnych uczestników imprez, lecz jedynie ogólną sumą poniesionych wydatków na obsługę danej imprezy.

2. Przedmiot interpretacji. Zakład Karny zwrócił się z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego odnośnie obowiązku podatkowego wobec byłych funkcjonariuszy i pracowników (emerytów i rencistów) korzystających z dowozu środkiem transportu należącym do Służby Więziennej na imprezę turystyczną oraz korzystających z zaplecza turystycznego Ośrodków Doskonalenia Kadr Służby Więziennej w ramach działalności Zakładu Karnego.

3. Stanowisko Wnioskodawcy. Zakład Karny uważa, iż nieodpłatny dowóz środkami transportu Służby Więziennej i korzystanie z zaplecza turystycznego Ośrodków Doskonalenia Kadr Służby Więziennej dla emerytów i rencistów (wymienionych w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 marca 1995 r. w sprawie określenia wysokości funduszu socjalnego oraz zakresu i zasad korzystania ze świadczeń socjalnych przez osoby uprawnione do zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz członków ich rodzin - Dz. U. z dnia 13 marca 1995 r.) jest świadczeniem rzeczowym wymienionym w art. 21 ust. 1 pkt 38 i pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), co powoduje, że uczestniczące w organizowanej przez Zakład Karny imprezie turystycznej uprawnione osoby nie są zobowiązane do uiszczania podatku określonego w art. 30 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy.

4. Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy. Stosownie do art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2004 r., od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - w wysokości 10% należności.

Uregulowania zawarte w ustawie pozwalają uznać, że na zasadzie wyjątku, można nie zaliczyć do przychodów tylko tych świadczeń, które nie są skierowane imiennie do konkretnego podatnika, w związku z czym nie jest możliwe określenie wartości świadczenia przypadającego na danego podatnika. Sytuacja taka może mieć miejsce np. w przypadku gdy pracodawca organizując imprezę rekreacyjno - sportową o charakterze imprezy otwartej dla wszystkich pracowników, członków ich rodzin i byłych pracowników, z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych pokrywa wydatki dotyczące kwot należności z góry określonych, na które nie ma wpływu ilu faktycznie pracowników, członków ich rodzin i byłych pracowników weźmie udział w tej imprezie. Jeżeli natomiast jest możliwe określenie wartości świadczenia przypadającego na danego podatnika, to wówczas kwota świadczenia zgodnie z przepisami ustawy będzie stanowić przychód. Dla emerytów i rencistów, o których mowa w zapytaniu zastosowanie będą miały przepisy zawarte w w/w art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Z dniem 1 stycznia 2004 r. weszła życie znowelizowana ustawa z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym o osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956). Zgodnie z w/w ustawą zapis art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) uległ zmianie i obecnie na mocy tego przepisu ze zwolnienia od podatku dochodowego korzystają świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Jeżeli zatem świadczenie przekroczy w skali roku kwotę 2.280 zł, na płatniku ciąży obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w oparciu o ten artykuł.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że ilość uczestniczących osób w imprezie turystycznej ograniczona jest jedynie pojemnością środka transportu oraz wolnych miejsc w Ośrodkach Doskonalenia Kadr SW, a zatem pomimo, iż Ośrodki Doskonalenia Kadr Służby Więziennej oraz jednostki organizacyjne stawiające do dyspozycji Zakładu Karnego środki transportu nie obciążają Zakładu Karnego, jako organizatora imprez turystyczno - krajoznawczych dla emerytów i rencistów, kosztami w rozbiciu na poszczególnych - konkretnych uczestników imprez, lecz jedynie ogólną sumą poniesionych wydatków na obsługę danej imprezy - to istnieje możliwość ustalenia kosztów przypadających na jednego uczestnika imprezy. Zakład Karny winien zatem na podstawie ilości uczestniczących osób w imprezie ustalić koszt przypadający na jednego uczestnika imprezy. W związku z powyższym wartość przysługującego emerytowi czy renciście świadczenia z tytułu nieodpłatnego dowozu środkiem transportu należącym do Służby Więziennej na imprezę turystyczną oraz korzystających z zaplecza turystycznego Ośrodków Doskonalenia Kadr Służby Więziennej w ramach działalności Zakładu Karnego - do kwoty nie przekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł korzysta ze zwolnienia od podatku na mocy cyt. w/w przepisu.

Ponieważ w opisanym stanie faktycznym przedmiotem świadczenia nie są pieniądze tylko świadczenia rzeczowe - zgodnie z art. 41 ust. 7 ww. ustawy, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę należnego zryczałtowanego podatku dochodowego (od nadwyżki ponad kwotę 2.280) przed udostępnieniem świadczenia. Płatnicy natomiast są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych m.in. z tytułu określonego w cyt. art. 30 ust. 1 pkt 4. Ponadto muszą też w terminie do 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek, przekazać kwoty zryczałtowanego podatku, przekazując równocześnie sporządzone deklaracje (PIT-8A) - w myśl art. 42 ust. 1 ustawy. Przychodów opodatkowanych w formie ryczałtu podatnik nie łączy z dochodami opodatkowanymi według skali podatkowej i nie wykazuje w rocznym zeznaniu podatkowym. Stąd postanowiono, jak w sentencji.

Interpretacja niniejsza dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanych przez niego zdarzeń. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego. Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).