Spółka wystąpiła do tut. Urzędu Skarbowego z pismem o pisemną interpretację, czy nabywca powinien dokonać korekt w zakresie podatku naliczonego, do których zobowiązany byłby zbywca przedsiębiorstwa, w zakresie podatku, który został odliczony przez zbywcę, w oparciu o wyliczoną przez nabywcę proporcję opodatkowanej sprzedaży nabywcy do sprzedaży nabywcy ogółem.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku w związku z zawarciem umowy warunkowej (dalej zwaną umową), zgodnie z którą Spółka zamierza dokonać nabycia przedsiębiorstwa, w ramach którego wydawana jest gazeta codzienna "X" z wyłączeniem wszelkich zobowiązań, w tym pożyczek, od podmiotu trzeciego.

Spółka stwierdza, iż zakup ma obejmować całość przedsiębiorstwa prowadzonego aktualnie przez sprzedającego, w tym, między innymi:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo;
2. własność ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu lub dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
7. tajemnice przedsiębiorstwa;
8. przejęcie pracowników zatrudnionych przez sprzedającego, w związku z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa.

Ze sprzedaży wyłączone zostaną określone w umowie sprzedaży zobowiązania, związane z Przedsiębiorstwem.

Zdaniem Spółki nabywca, działając na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), powinien dokonać korekt w zakresie podatku naliczonego, do których zobowiązany byłby zbywca przedsiębiorstwa, w zakresie podatku, który został odliczony przez zbywcę, w oparciu o wyliczoną przez nabywcę proporcję opodatkowanej sprzedaży nabywcy do sprzedaży nabywcy ogółem.

W przedstawionym zapytaniu Spółka pyta: czy nabywca powinien dokonać korekt w zakresie podatku naliczonego, do których zobowiązany byłby zbywca przedsiębiorstwa, w zakresie podatku, który został odliczony przez zbywcę, w oparciu o wyliczoną przez nabywcę proporcję opodatkowanej sprzedaży nabywcy do sprzedaży nabywcy ogółem.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego oraz pytania Spółki, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr. 54, poz 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym przez dostawę towarów rozumie się stosownie do art. 7 ust. 1 in initio ustawy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie się do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenia usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Natomiast na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług jej przepisów nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającym bilans. Ustawa nie definiuje przy tym pojęcia przedsiębiorstwa, jednakże zarówno ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w art. 5a pkt 3 oraz ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w art. 4a pkt 3 na swoje potrzeby powołują się na definicję przedsiębiorstwa zawartą w Kodeksie cywilnym. Według art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr. 16, poz 93 ze zm.) przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu lub dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto art 55² Kodeksu cywilnego stanowi, iż czynność prawa mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo przepisów szczególnych.
Ze względu na wspomniany wyżej wyjątkowy charakter art. 6 pkt 1 ustawy winien być interpretowany ściśle, co oznacza że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia się przedsiębiorstwa w w/w rozumieniu lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans w rozumieniu przepisów o rachunkowości.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego przedstawiona czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, jest na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Jednakże analiza cywilnoprawna nie mieści się w ramach określonych w art. 14 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym stosownie do swojej właściwości Naczelnik Urzędu Skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W związku z powyższym Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego nie jest uprawniony (ani obowiązany) do oceny stanowiska Strony, iż przedmiotowa transakcja stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu prawa cywilnego.

Powyższa okoliczność decyduje jednocześnie, czy w sprawie będzie mieć zastosowanie art. 91 ust. 9 czy też art. 91 ust. 4 w/w ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), o którym mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału).

Przedmiotowy przepis nakłada równocześnie na nabywcę, jako beneficjenta praw i obowiązków zbywcy, obowiązek dokonania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, do których byłby zobligowany zbywca przedsiębiorstwa, gdyby nie doszło do transakcji sprzedaży. Szczegółowe uregulowania w tym zakresie zawarte są w art. 91 ust. 1-8.

Wobec powyższego nabywca przedsiębiorstwa jako beneficjent praw i obowiązków zbywcy, jest zobowiązany po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1 dokonać korekt podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9 z uwzględnieniem proporcji, obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-7, dla zakończonego roku podatkowego. W przedmiotowej sprawie korekty należy dokonać po zakończonym roku podatkowym w oparciu o wyliczoną proporcję na podstawie obrotu osiągniętego zarówno przez zbywcę jak i nabywcę przedsiębiorstwa.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących. Nie jest wiążąca dla podatnika/płatnika/inkasenta/następcy prawnego podatnika/osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.