Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 28.03.2005 r. wniesionego na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sanoku z dnia 18.03.2005 r. (znak: US.Pda-406/9/05) w sprawie interpretacji prawa podatkowego dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiocie obowiązku złożenia pierwszej deklaracji PIT-5, zmienia zaskarżone postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sanoku i uznaje stanowisko strony przedstawione we wniosku z dnia 14.03.2005 r. za prawidłowe.

Wnioskiem z dnia 14.03.2005 r. zwróciła się pani do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sanoku o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedmiocie obowiązku złożenia pierwszej deklaracji PIT-5. Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że prowadzi pani działalność gospodarczą w formie przedsiębiorstwa osoby fizycznej, opodatkowaną według skali podatkowej. Zdaniem pani pierwsza deklaracja PIT-5 powinna być złożona w terminie płatności pierwszej zaliczki na podatek dochodowy.

Postanowieniem z dnia 18.03.2005 r. (znak: US.PDa-406/9/05) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sanoku uznał przedstawione przez panią we wniosku stanowisko za nieprawidłowe. Powołując się na treść przepisu art. 44 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26.07.2001 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), który stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24 - 25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, iż podatnik ma obowiązek złożyć pierwszą deklarację PIT-5, gdy dochód przekroczy kwotę 2.790,00 zł. Bez znaczenia przy tym jest fakt dokonywania odliczeń na podstawie art. 26, 27 i 27b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na powyższe postanowienie pełnomocnik pani, doradca podatkowy M. B. pismem z dnia 28.03.2005 r. złożył zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie. W zażaleniu pełnomocnik zarzuca błędną interpretację przepisów art. 44 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wnosząc o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uznanie, że deklarację PIT-5 składa się w terminie płatności pierwszej zaliczki na podatek dochodowy.

Rozpatrując sprawę w postępowaniu odwoławczym Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie stwierdza, co następuje:

Obowiązek składania deklaracji PIT-5 wynika z postanowień art. 44 ust. 6 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zwanej dalej "ustawą". Z przepisu tego wynika, iż podatnik w terminach płatności zaliczek za miesiące od stycznia do listopada ma obowiązek składać urzędom skarbowym deklaracje według ustalonego wzoru o wysokości dochodu osiągniętego od początku roku. Zaliczki te za okres od stycznia do listopada uiszcza się w terminie do 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczkę za grudzień, w wysokości należnej za listopad, uiszcza się w terminie do dnia 20 grudnia. A zatem podatnik pierwszą deklarację PIT-5 w roku podatkowym składa w terminie płatności pierwszej zaliczki na podatek.

Obowiązek wpłacania zaliczek i sposób ich obliczania wynika z art. 44 ust. 3 ustawy. Zgodnie z tym przepisem dla podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej bądź z najmu lub dzierżawy obowiązek wpłacania zaliczki powstaje poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku. Zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b ustawy. Zatem obowiązek złożenia pierwszej deklaracji w roku podatkowym powstaje w przypadku wystąpienia obowiązku odprowadzenia pierwszej zaliczki na podatek obliczonej zgodnie z ww. przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uwzględniając ww. uzasadnienie Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie uznał zatem za nieprawidłowe stanowisko organu podatkowego I instancji, wyrazem czego jest sentencja niniejszej decyzji.