Postanowienie

Działając na podstawie art. 217 w związku z art. 14a §4 i art. 14a §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółki w kwestii momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z odwołaniem weksla, opisane w punkcie 2 pisma z dnia 19 listopada 2004 r. nie jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 19 listopada 2004 r. Spółka zwróciła się z siedmioma pytaniami dotyczącymi stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535). W trzech z nich zawarte zostały problemy związane ze stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Niniejsze postanowienie stanowi interpretację przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”, w związku z drugim pytaniem przedstawionym w piśmie.

Przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny jest następujący:
Przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż na polskim rynku farb i dodatków do betonu. Towary te kupowane są przez Spółkę od firm niemieckich. W celu zabezpieczenia zapłaty zobowiązań wobec niemieckiego dostawcy Spółka wystawia weksle własne .
Rachunkiem z dnia 12 maja 2004 r., wystawionym przez firmę niemiecką Spółka została obciążona kosztami odwołania weksla, płatnego 21 kwietnia 2004 r.
Spółka otrzymała rachunek 16 sierpnia 2004 r. Rachunek zawierał odręczną adnotację „duplikat 03.08.04”
Spółka zwróciła się z pytaniem, kiedy przypada dzień poniesienia kosztu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?Zdaniem Spółki jako dzień poniesienia kosztu należy przyjęć datę wystawienia faktury.

Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego po rozpatrzeniu przedstawionego stanu faktycznego przedstawia następujące stanowisko:

Spółka wystawiając wierzycielowi weksel własny z terminem wykupu 21 kwietnia 2004 r. zobowiązała się do faktycznej zapłaty kwoty określonej w wekslu (sumy wekslowej) we wskazanym w nim terminie posiadaczowi weksla. Jest to jedyne zobowiązanie i obowiązek Spółki wynikający z tej czynności. Fakt, że wierzyciel wykorzystuje przedmiotowy weksel do swojej działalności jest jego samodzielną decyzją i tylko on może ponosić konsekwencje takiej decyzji. Zatem obciążenie Spółki przez wierzyciela kosztami odwołania weksla nie stanowi kosztu uzyskania przychodu Spółki, ponieważ nie dotyczy Jej działalności, a tym samym nie spełnia wymogu wynikającego z art. 15 ust. 1 ustawy który stanowi, że kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w czasie zaistnienia opisanej sytuacji.Interpretacja ta nie jest wiążąca dla Spółki, jest ona natomiast wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stosownie do postanowień art. 14a §4, oraz art. 236 §2 i art. 223 §1, w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. Nr 86,poz. 960 ze zm.), podania i załączniki do podań składane w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej podlegają opłacie skarbowej. Szczegółowy wykaz opłaty skarbowej zawiera załącznik do wyżej wymienionej ustawy. Zgodnie z poz. 1 części I tego załącznika, opłata skarbowa od podania wynosi 5 zł, natomiast zgodnie z poz. 2 opłata skarbowa od załącznika do podania wynosi 50 gr.