Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowe (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), uchyla z urzędu postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 22.02.2005 r. (znak: IIUS.PB-I-415/2/05) w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego:

Pismem z dnia 19.01.2005 r. (uzupełnionym z dniu 15.02.2005 r.) "E." spółka z o.o. zwróciła się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie (art. 14a ordynacji podatkowej). Zapytanie sformułowano w następujący sposób: czy wypłacone w 2005 r. należności związane z przemieszczaniem pracowników, wykonujących swoje obowiązki służbowe na terenie całego kraju, stanowią przychód dla pracownika w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z tym należy pobrać zaliczkę na poczet tego podatku. Z opisanego w piśmie stanu faktycznego wynika natomiast, że spółka zatrudniała pracowników na terenie całego kraju, w związku z prowadzeniem prac sieciowych i innych instalacyjnych przez różne podmioty gospodarcze. Spółka ponosi koszty związane z przemieszczaniem ww. pracowników. Od przedmiotowych należności odprowadzane były składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, pomimo braku takiego obowiązku (co zostało potwierdzone pismem ZUS z dnia 7.01.2005 r. (znak: DU/400/467/2004); w związku z uzyskaniem powyżej wskazanego stanowiska ZUS nienależnie pobrane i odprowadzone składki zostaną zwrócone pracownikom). Zdaniem wnioskodawcy brak jest podstaw do naliczania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od zwracanych pracownikom należności.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanowieniem z dnia 22.02.2005 r. (znak: IIUS.PB-I-415/2/05) uznał, że stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę jest nieprawidłowe. Organ podatkowy uznał bowiem, że kwota nadpłaconych składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe sfinansowana przez pracowników, a następnie zwrócona przez ZUS za pośrednictwem pracodawcy, stanowi zwrot uprzednio pomniejszonego przychodu ze stosunku pracy, wyłączonego uprzednio z opodatkowania podatkiem dochodowym. Dlatego zdaniem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie w miesiącu, w którym kwota zwróconych składek została wypłacona pracownikowi (postawiona do dyspozycji) pracodawca winien doliczyć ją do pozostałych przychodów otrzymanych przez pracownika i od całej kwoty pobrać należną zaliczkę na podatek dochodowy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, analizując wniosek spółki oraz treść przedmiotowego postanowienia, zważył, co następuje:

W myśl art. 14a § 1 ordynacji podatkowej stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta udziela pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Stosownie natomiast do zapisu art. 14a § 2 tej ustawy, składając wniosek, podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Stan faktyczny powinien być przedstawiony we wniosku konkretnie i wyczerpująco. W sytuacji, kiedy poszczególne elementy stanu faktycznego wskazanego przez wnioskodawcę nie są odpowiednio przedstawione, wniosek nie spełnia wymogów, o których mowa w art. 14a § 2 ordynacji podatkowej. W konsekwencji organ podatkowy wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia lub usunięcia braków w terminie 7 dni, pouczając jednocześnie o skutkach niedopełnienia tego warunku stosownie do art. 14a § 5 ordynacji podatkowej.

Odnosząc powyższy stan prawny na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że zaprezentowany we wniosku spółki z o.o. "E." stan faktyczny nie był wyczerpujący i jednoznaczny. Pomimo tego Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie nie wezwał spółki do jego uzupełnienia i postanowieniem z dnia 22.02.2005 r. (znak: IIUS.PB-I-415/2/05) udzielił interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego, uznając stanowisko spółki za nieprawidłowe.

Jak wykazano wyżej, z wniosku spółki wynika, że podstawą naliczenia nienależnie pobranych i odprowadzonych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, które zostaną zwrócone pracownikom spółki (od których wg organu podatkowego winny być naliczone zaliczki na podatek dochodowy) były należności "związane z przemieszczaniem tychże pracowników" w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych na terenie całego kraju. Natomiast wg załączonego do ww. wniosku pisma ZUS z dnia 7.01.2005 r. (znak: DU/400/467/2004) skierowanego do wnioskodawcy w sprawie "oskładkowania zwrotu kosztów przejazdu dla pracowników czasowo przeniesionych" w spółce "ELTOR" "zgodnie z zakładowym Układem Zbiorowym Pracy do kosztów przeniesienia służbowego zakwalifikowane zostały koszty przejazdu do miejsca stałego zamieszkania i z powrotem". W przypadku wypłaty tych należności "koszty te podlegają wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne".

W świetle zapisu art. 21 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymywane przez pracowników z tytułu zwrotu kosztów przeniesienia służbowego oraz zasiłków na zagospodarowanie i osiedlenie w związku z przeniesieniem służbowym, do wysokości 200 % wynagrodzenia należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie. Wobec powyższego stwierdzić należy, że przed wydaniem przedmiotowej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie powinien uzyskać informację, czy wniosek spółki dotyczy należności, o których mowa we wskazanym powyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Informacja ta, jak wykazano wyżej, ma bowiem decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia: czy od nienależnie naliczonych i odprowadzonych składek na ubezpieczenia społeczne, zwróconych następnie pracownikom, należy pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zaprezentowane braki w ustaleniu stanu faktycznego skutkują uchyleniem postanowienia Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 22.02.2005 r. (znak: IIUS.PB-I-415/2/05) w trybie art. 14b § 5 pkt 2 ordynacji podatkowej, zgodnie z którym organ odwoławczy w drodze decyzji uchyla z urzędu postanowienia, o których mowa w art. 14a § 4 tej ustawy, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo. W przedmiotowej sprawie rażące naruszenie prawa sprowadza się do naruszenia norm proceduralnych - w szczególności zasady prawdy obiektywnej; wydanie postanowienia nastąpiło bowiem w oparciu o niespójnie przedstawiony stan faktyczny.

Mając na uwadze powyższe - orzeczono jak w rozstrzygnięciu.