INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 06.08.2012 r. (data wpływu 08.08.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zastosowania:

1. art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm.),oraz
2. art. 12 umowy z dnia 22 maja 1991 r. zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Państwa Izrael w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1992 roku, Nr 28, poz. 124), dalej umowa polsko - izraelska:
   1. w zakresie braku obowiązku pobrania podatku od należności wypłacanych izraelskiemu kontrahentowi z tytułu z tytułu pośrednictwa w sprzedaży oprogramowania komputerowego - jest prawidłowe.
   
   
   

UZASADNIENIE

W dnu 08.08.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 7 i 12 umowy polsko –izraelskiej.

W przedmiotowym wniosku została przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest spółką kapitałową, polskim rezydentem dla celów podatkowych, prowadzącą działalność gospodarczą w sektorze informatycznym. Spółka nabywa od podmiotów zagranicznych, między innymi od spółki z siedzibą w Izraelu (dalej: Spółka izraelska), prawa do korzystania z oprogramowania komputerowego i w zamian za to uiszcza na rzecz Spółki izraelskiej wynagrodzenie (dalej: Wynagrodzenie).

Spółka nie nabywa prawa do użytkowania programu komputerowego na własne potrzeby. Nie jest więc końcowym użytkownikiem tego programu. Spółka nie posiada również uprawnień do powielania oprogramowania. Działalność Spółki w omawianym zakresie obejmuje bowiem wyłącznie odsprzedaż oprogramowania wytworzonego przez kontrahentów osobom trzecim. Transakcja taka przebiega, co do zasady, w następujący sposób:

1. Finalny użytkownik składa do Spółki zamówienie na oprogramowanie.
2. Spółka składa zamówienie na konkretny program do kontrahenta tzn. Spółki izraelskiej, wytwórcy oprogramowania, któremu przysługują prawa własności intelektualnej do danego oprogramowania).
3. Po akceptacji zamówienia kontrahent wystawia fakturę obciążając Spółkę z tytułu zbycia oprogramowania, i jednocześnie przekazuje Spółce kody dostępu umożliwiające ściągnięcie danego oprogramowania ze strony internetowej.
4. Kody uzyskane od kontrahenta są przez Spółkę przekazywane finalnemu użytkownikowi.
   
   

Spółka izraelska nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu art. 5 Umowy PL -I.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę na rzecz Spółki izraelskiej w przedstawionym stanie faktycznym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: pdop) w Polsce (tzw. podatkiem u źródła)...

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie wypłacane na rzecz Spółki izraelskiej, jakie otrzymuje ona z tytułu sprzedaży oprogramowania komputerowego, należy kwalifikować jako „zyski z działalności gospodarczej” w rozumieniu art. 7 Umowy PL-I, zatem nie podlega ono opodatkowaniu pdop (tzw. podatkiem u źródła) w Polsce.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o pdop, „podatnicy, jeżeli nie maja na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej”.

Natomiast zgodnie z art. 21. ust. 1 ustawy o pdop: „Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1. z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know -how) (.. ) - ustala się w wysokości 20%”.
   
   

Jak wynika z treści art. 21 ust. 2 ustawy o pdop powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Co do zasady, zgodnie z art. 7 ust. 1 Umowy PL-I: „Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej można je przypisać temu zakładowi”. Oznacza to, że co do zasady zyski Spółki izraelskiej podlegają opodatkowaniu w Izraelu .

Umowa PL-I może jednak przewidywać odrębne zasady opodatkowania dla niektórych rodzajów dochodów/przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1. i 2 Umowy PL-I należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie (np. w Polsce) i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie (np. w Izraelu), mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstaje i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca należności jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć:

• 5% kwoty brutto tych należności płaconych za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego;
• 10% kwoty brutto należności licencyjnych w pozostałych przypadkach.
  
  

Art. 12 ust. 3 Umowy PL-I zawiera definicję należności licencyjnych „należności licencyjne użyte W niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin i nagrań wideo oraz filmów i taśm dla nagrań radiowych lub telewizyjnych, każdego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, albo za udostępnienie informacji związanej ze zdobytymi doświadczeniami w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej”. Jednakże Wynagrodzenie wypłacane na rzecz Spółki izraelskiej nie ma charakteru należności licencyjnych i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu pdop (tzw. podatkiem u źródła) w Polsce.

Jak wynika bowiem z umowy zawartej pomiędzy twórcą oprogramowania - Spółką izraelską a Spółką, ta ostatnia nie nabywa, prawa do kopiowania, powielania, modyfikowania, rozpowszechniania oprogramowania komputerowego. Przedmiotem umowy jest przekazanie Spółce egzemplarzy oprogramowania, wraz z kodem źródłowym, w celu ich dalszej sprzedaży na rzecz faktycznych użytkowników. Tak zdefiniowany zakres przedmiotowy umowy nie może być utożsamiany z uzyskaniem przez Spółkę praw do powielania bądź kopiowania oprogramowania. Spółka podkreśla, że na mocy umowy zawartej ze Spółką izraelską takie działania nie wchodzą w zakres uprawnień Spółki i co więcej są w świetle umowy zabronione. W związku z powyższym nie dochodzi do przekazania praw do używania praw autorskich Spółce. Zatem płatności dokonywane przez Spółkę na rzecz Spółki izraelskiej nie będą objęte dyspozycją art. 21 oraz art. 26 ustawy o pdop. Oznacza to, że podmiot polski dokonujący wypłaty takich należności nie jest obowiązany do potrącenia od nich zryczałtowanego podatku dochodowego. W takiej sytuacji, mając na uwadze powyższe dochód Spółki izraelskiej w postaci Wynagrodzenia jakie otrzymuje z tytułu sprzedaży oprogramowania komputerowego, należy kwalifikować jako „zyski z działalności gospodarczej” w rozumieniu art. 7 Umowy PL-I.

Zatem zyski te podlegają opodatkowaniu tylko w państwie siedziby podmiotu (w rozpatrywanej sprawie w siedzibie Spółki izraelskiej), który dochód taki uzyskuje, o ile podmiot zagraniczny nie posiada zakładu na terytorium Polski.

Konsekwentnie, Spółka stoi na stanowisku, iż Wynagrodzenie wypłacane na rzecz Spółki izrealskiej, jakie otrzymuje ona z tytułu sprzedaży oprogramowania komputerowego, należy kwalifikować jako „zyski z działalności gospodarczej” w rozumieniu art. 7 Umowy PL-I, zatem nie podlega ono opodatkowaniu pdop (tzw. podatkiem u źródła) w Polsce.

Spółka wystąpiła już z wnioskiem o interpretację przepisów odnoszących się do podobnego zdarzenia przyszłego w zakresie regulacji w tym zakresie na gruncie art. 2 i art. 12 konwencji z dnia 13 lutego 2012 r. miedzy Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

Zgodnie z treścią opisu zdarzenia przyszłego, w sprawie będącej przedmiotem ww. wniosku, Spółka pośredniczyła w sprzedaży licencji na oprogramowanie komputerowe, a czynność prawna polegająca na udzieleniu licencji do oprogramowania miała być realizowana pomiędzy dostawcą oprogramowania czyli Wnioskodawcą, a klientem Wnioskodawcy.

W wydanej interpretacji z 4 lipca 2012 r. (nr IPPB5/423-274/12-4/PS) Dyrektor Izby Skarbowej W Warszawie stwierdził, że „opłaty wypłacane przez Spółkę na rzecz podmiotu holenderskiego z tytułu nabycia oprogramowania komputerowego nie będą miały charakteru należności licencyjnych podlegających opodatkowaniu w państwie źródła”.

W omawianym zdarzeniu przyszłym działalność Spółki również polegać będzie na sprzedaży licencji na konkretny egzemplarz oprogramowania komputerowego, który Spółka nabędzie od Spółki izraelskiej w celu jego odsprzedaży. Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Spółka nie będzie użytkownikiem nabytego egzemplarza oprogramowania komputerowego, a co za tym idzie nie będzie stroną umowy licencyjnej, zawieranej między producentem a klientem Spółki.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie używając podobnej argumentacji w interpretacji z 13 grudnia 2011 r. (nr IPPB5/423-921/11-2/PS), stwierdził, iż „dochód kontrahenta zagranicznego (Wnioskodawcy) w postaci wynagrodzenia, jakie otrzymuje z tytułu sprzedaży oprogramowania komputerowego, należy kwalifikować jako „zyski przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 7 umowy polsko-niemieckiej. Zyski te podlegają opodatkowaniu tylko w państwie siedziby podmiotu, który dochód taki uzyskuje, (…), o ile podmiot zagraniczny nie posiada zakładu na terytorium Polski”.

Przedstawione w przedmiotowej interpretacji indywidualnej zdarzenie przyszłe również odnosiło się do czynności prawnej polegającej na udzieleniu licencji do oprogramowania, realizowanej pomiędzy dostawcą oprogramowania a klientem wnioskodawcy, za pośrednictwem spółki będącej dystrybutorem. Spółka miała nie używać sprzedawanego oprogramowania komputerowego oraz nie nabywać praw do kopiowania, powielania, modyfikowania czy rozpowszechniania oprogramowania komputerowego.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z 11 lipca 2011 r. (nr IPPB5/423-566/11-2/PS), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż „dochód podmiotu słowackiego w postaci wynagrodzenia, jakie otrzymuje z tytułu sprzedaży oprogramowania komputerowego, należy kwalifikować jako „zyski przedsiębiorstwa” w rozumieniu art. 7 umowy polsko-słowackiej. Zyski te podlegają opodatkowaniu tylko w państwie siedziby podmiotu, który dochód taki uzyskuje, (w rozpatrywanej sprawie Słowacji), o ile podmiot zagraniczny nie posiada zakładu na terytorium Polski.

Mając na uwadze okoliczności faktyczne sprawy oraz powyższą argumentację, Spółka stoi na stanowisku, iż Wynagrodzenie wypłacane na rzecz Spółki izraelskiej, jakie otrzymuje ona z tytułu sprzedaży oprogramowania komputerowego, należy kwalifikować jako „zyski z działalności gospodarczej” w rozumieniu art. 7 Umowy PL-I, zatem nie podlega ono opodatkowaniu pdop (tzw. podatkiem u źródła) w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie braku obowiązku pobrania podatku od należności wypłacanych izraelskiemu kontrahentowi z tytułu pośrednictwa w sprzedaży oprogramowania komputerowego.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono w tym zakresie od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tekst jednolity Dz.U.2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.