W wykonaniu art.14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 1997r. Nr 137, poz.926 ze zm.), w wyniku weryfikacji pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza z dnia 25 marca 2004r. Nr PBII/0801/87/2004, stanowiącego pisemną informację w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wydaną w trybie art.14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie wyjaśnia, co następuje.

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny. W 1996r. zakupiła nieruchomość -ośrodek wczasowy. W ośrodku tym prowadzi zapisaną w statucie Spółki ( § 5 pkt 17d ) działalność: „usługi gastronomiczne, turystyczne, rekreacyjne i hotelowe". Stanowiący składnik majątku trwałego ośrodek wczasowy nie był przez Spółkę kwalifikowany jako zakładowy obiekt socjalny. Z pisma Spółki wynika ponadto, że ośrodek wczasowy wykorzystywany jest niecałe 3 miesiące w ciągu roku i służy jako miejsce wypoczynku:

- pracownikom Spółki i ich rodzinom,

- byłym pracownikom Spółki oraz przedsiębiorstwa zlikwidowanego w celu utworzenia spółki pracowniczej (emerytom i rencistom),

- osobom obcym, którym Spółka sprzedaje wczasy w ośrodku w miarę wolnych miejsc.

Zapytanie Podatnika dotyczy zakwalifikowania do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych przychodów ze sprzedaży usług „wypoczynkowych", świadczonych w ośrodku wczasowym oraz przychodów ze sprzedaży tego ośrodka.

Działalnością socjalną, w rozumieniu art.2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych ( Dz. U. z 1996r. Nr 70, póz. 335 ze zm. ), są usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form krajowego wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową. Jednocześnie z art.2 pkt 4 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych wynika, że zakładowe obiekty socjalne to - ośrodki wczasowe i kolonijne, domy wypoczynkowe, sanatoria, ogrody działkowe, obiekty sportowo-rekreacyjne, żłobki i przedszkola oraz obiekty służące działalności kulturalnej. Ponadto zgodnie z postanowieniami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych zwiększa się m.in. o wpływy z opłat pobieranych od osób i jednostek organizacyjnych korzystających z działalności socjalnej, o której mowa w art.2 pkt 1 ustawy ( art.7 ust.1 pkt 1 ustawy) oraz przychody z tytułu sprzedaży, dzierżawy i likwidacji środków trwałych służących działalności socjalnej, w części nie przeznaczonej na utrzymanie lub odtworzenie zakładowych obiektów socjalnych ( art.7 ust.1 pkt 7 ustawy ). Natomiast zgodnie z art.12 ust.4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000r. Nr 54. poz.654 ze zm.) do przychodów nie zalicza się przychodów, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zwiększają ten fundusz.

Uwzględniając postanowienia przywołanych wyżej przepisów oraz przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny sprawy, stanowiący składnik majątku trwałego Spółki ośrodek wczasowy należy uznać za zakładowy obiekt socjalny w rozumieniu art.2 pkt 4 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, a przychody z ewentualnej sprzedaży tego ośrodka, pomniejszone o koszty związane ze sprzedażą, stosownie do postanowień art.7 ust.1 pkt 7 tej ustawy winny zwiększać środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, w części nie przeznaczonej na utrzymanie lub odtworzenie zakładowych obiektów socjalnych. Również przychody ze sprzedaży usług wypoczynkowych świadczonych w tym ośrodku winny zwiększać środki zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Podkreślić przy tym należy, że jak to wynika z pisma Spółki, ośrodek wczasowy służy jako miejsce wypoczynku pracownikom Spółki i ich rodzinom, oraz byłym pracownikom ( emerytom i rencistom ), natomiast osobom obcym Spółka sprzedaje wczasy w ośrodku w miarę wolnych miejsc.

Tym samym, stosownie do postanowień art.12 ust.4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zarówno przychodów ze sprzedaży usług „wypoczynkowych" jak i przychodów z ewentualnej sprzedaży ośrodka wczasowego, o ile zgodnie z przywołanymi wyżej przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zwiększają ten fundusz, nie zalicza się do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Jednakże jeśli przychód ze sprzedaży budynku ośrodka wczasowego przeznaczony zostanie na utrzymanie (odtworzenie) zakładowych obiektów socjalnych, to przepisy art.12 ust.4 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie znajdą zastosowania, bowiem w takiej sytuacji przychód ze sprzedaży powiększa przychody ogółem, a koszt jego uzyskania koszty ogółem, zgodnie z art. 12 ust.3, art.15 ust.1 w związku z art.16 ust.1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, zarówno stanowisko Podatnika jak i stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w przedmiotowej sprawie należy uznać za nieprawidłowe.