Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. napraw i sprzedaży samochodów osobowych. W ramach powyższej działalności wystawia opinie i oceny w zakresie rzeczoznawstwa techniki samochodowej. Podatnik posiada uprawnienia rzeczoznawcy techniki samochodowej. Od 2001 roku w związku ze zmianą przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym jednym z wymogów stawianym rzeczoznawcą jest posiadanie wyższego wykształcenia. W związku z powyższym Podatnik podjął naukę w szkole wyższej.

Według wnioskodawcy zachodzą przesłanki określone w art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zmianami) do uznania powyższych wydatków za koszt uzyskania przychodów.

Po analizie przedstawionego stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Śremie postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. Zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, do których bez wątpienia zaliczana jest opłata za studia, nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy (określającym wydatki nie uznawane za koszt podatkowy). Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do obciążenia ich wartością kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego uprawnienia konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a celem, jakim jest osiągnięcie lub zamiar osiągnięcia przychodu. Na gruncie podatku dochodowego konieczny jest podział wydatków związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych przedsiębiorcy na dwie grupy, tj. wydatki związane z podnoszeniem posiadanych kwalifikacji zawodowych oraz wydatki związane z podnoszeniem ogólnego poziomu wiedzy. Do pierwszej grupy wydatków należy zakwalifikować wydatki związane z różnymi formami kształcenia, w tym w formie studiów podyplomowych, w ramach, których podatnik nabywa umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności. Drugą grupę wydatków obejmują zaś wydatki podnoszące ogólny poziom wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z powyższych grup wydatków, jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła, jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności.

Mając na uwadze przedmiot prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, oraz fakt, iż posiadanie wyższego wykształcenia jest warunkiem niezbędnym do kontynuowania działalności w zakresie rzeczoznawstwa. Opisane przez Pana na wydatki na opłatę studiów wyższych stanowią koszt uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

Interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jej sporządzenia. Interpretacja ta jest wiążąca do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.