Zgodnie z art. 14a § 1 i § 4 cytowanej wyżej ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości miejscowej naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa, na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka jawna w dniu 16.02.2004 r. została przekształcona w spółkę z o.o. W oparciu o opinię biegłego rewidenta, kapitał zakładowy został wyceniony na kwotę: 150.000,00 zł i podzielony na 300 udziałów o wartości nominalnej 500 zł każdy. Podatniczka objęła 100 udziałów spółki z o.o. o łącznej wartości: 50.000,00 zł. Podatniczka zamierza sprzedać osobie fizycznej 50 udziałów po cenie nominalnej za łączną kwotę: 25.000,00 zł.

Zdaniem podatniczki od zbytych udziałów nie powinna płacić podatku.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Koszalinie stwierdza, że stanowisko podatniczki w tej sprawie jest nieprawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie przepisy art. 9 ust. 2, art. 10 ust. 1 pkt. 7, art. 17 ust. 1 pkt. 6 lit. a, art. 22 ust. 1f pkt 2, art. 30b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt. 8 lit. a - c.

Stosownie do postanowień art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach, mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

W myśl art. 9 ust. 2 cyt. wyżej ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24 - 25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z zapisem art. 22 ust. 1f pkt 2 powołanej wyżej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r, w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji) albo wkładów, koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości wartości przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wynikającej z ksiąg przedsiębiorstwa określonej, na dzień objęcia tych udziałów (akcji) albo wkładów, nie wyższej jednak niż ich wartość nominalna z dnia objęcia.

Ze zbycia udziałów (akcji) uzyskany dochód, podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30b ust. 1 cyt. ustawy, który stanowi, że od dochodów uzyskanych między innymi z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną, podatek wynosi 19 % uzyskanego dochodu.

Zastosowanie ww. norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w sposób następujący: