INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2012 r. (data wpływu 16 lipca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 października 2012 r. (data wpływu 10 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…..” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „……”.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 października 2012 r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego, doprecyzowania podmiotu wnoszącego wniosek oraz opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.(ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Zgodnie z porozumieniem finansowym nr xxxxx zawartym w dniu 30 marca 2012 roku z departamentem Unii Europejskiej i współpracy międzynarodowej w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, pełniącym funkcję instytucji odpowiedzialnej, zwanym dalej „Instytucją Odpowiedzialną”, Wnioskodawca pełni rolę partnera projektu xxxx „.....” ze środków Funduszu Granic Zewnętrznych.

Przedmiotem przedsięwzięcia jest zakup sprzętu komputerowego dla placówki Straży Granicznej, umiejscowionej w porcie lotniczym. Poniesiony wydatek w ramach realizowanego projektu podlega obciążeniu podatkiem VAT.

Zgodnie z wytycznymi dla partnerów projektów realizowanych w trybie bezkonkursowym w ramach Funduszu Granic Zewnętrznych na lata 2007 - 2013, Europejskiego Funduszu na rzecz Uchodźców na lata 2008 - 2013 oraz Europejskiego Funduszu Powrotów Imigrantów na lata 2008 - 2013, stanowiącymi załącznik nr 2 do porozumienia finansowego, zasada ogólna nr 2 - „kwalifikowalność podatku od towarów i usług stanowi, iż podatek od towarów i usług VAT jest wydatkiem kwalifikowalnym tylko wówczas, gdy jest on faktycznie i ostatecznie ponoszony przez partnera projektu. Podatek VAT, który można odzyskać nie może być uznany za kwalifikowalny, nawet jeżeli nie został faktycznie odzyskany przez partnera projektu. Oznacza to, że w przypadkach, gdy partner projektu może odzyskać VAT, ale rezygnuje z tej możliwości, podatek VAT jest niekwalifikowalny.

Zgodnie z wymaganiami Komisji Europejskiej, aby podatek VAT mógł być uznany za kwalifikowalny partner projektu jest zobowiązany do przedstawienia wraz z pierwszym wnioskiem o poświadczenie wydatków wiążącej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie braku możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego.

Sporządzając wniosek aplikacyjny Urząd Wojewódzki zaliczył podatek VAT do kosztów kwalifikowalnych, z uwagi na fakt, iż zgodnie z zapisami art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) nie uznaje się za podatnika podatku VAT organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Urząd Wojewódzki jest zarejestrowany jako podatnik VAT - zwolniony (zaświadczenie z dnia 14 maja 2012 roku). Urząd Wojewódzki nie jest więc podatnikiem podatku VAT czynnym i nie składa deklaracji VAT-7.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o uzyskanie indywidualnej interpretacji w sprawie braku możliwości odzyskania podatku VAT, uznanego w realizowanym projekcie jako koszt kwalifikowalny w ramach programu ogólnego „Solidarność i zarządzanie przepływami migracyjnymi” ze środków Funduszu Granic Zewnętrznych na lata 2007 - 2013.

Fundusz Granic Zewnętrznych (w skrócie: FGZ) został ustanowiony Decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2007/574/WE ustanawiającą Fundusz Granic Zewnętrznych na lata 2007 - 2013 jako cześć programu ogólnego „Solidarność i zarządzanie przepływami migracyjnymi”. Stanowi on pomoc finansową dla państw członkowskich, wdrażających dorobek Schengen, dotyczący granic zewnętrznych oraz spraw wizowych i konsularnych. Za przygotowanie i zarządzanie zaakceptowanym przez Komisję Europejską wieloletnim programem wdrażania oraz realizację kolejnych Programów Rocznych dla FGZ odpowiada Instytucja Odpowiedzialna. Zadania związane z naborem wniosków, wdrażaniem i monitorowaniem projektów są realizowane zarówno przez Instytucję Odpowiedzialną jak i Instytucją Delegowaną tj. Władzę Wdrażającą Programy Europejskie.

Instytucja Odpowiedzialna informuje potencjalnych wnioskodawców o rozpoczęciu naboru wniosków dla poszczególnych obszarów priorytetowych, wskazanych w danym Programie Rocznym dla FGZ. Po zakończeniu procesu naboru, dokonuje się weryfikacji wniosków pod względem formalnym oraz merytorycznym. Na podstawie rekomendacji osób oceniających, ostateczną decyzję o dofinansowaniu podejmuje Międzyresortowy Zespół do spraw Funduszu Schengen, Norweskiego Mechanizmu Finansowego, Europejskiego Funduszu na rzecz Uchodźców, Funduszu Granic Zewnętrznych oraz Funduszu Powrotu Imigrantów.

Pismem z dnia 4 września 2011 roku Przewodniczący ww. zespołu, Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, poinformował Wnioskodawcę o zarekomendowaniu do dofinansowania złożonego przez niego wniosku aplikacyjnego pn. „.....”. W dniu 19 marca 2012 roku ww. zespół zatwierdził ostatecznie Kartę Projektu dotyczącą realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia, co stanowiło podstawę do zawarcia w dniu 30 marca 2012 roku porozumienia Finansowego nr 16/FGZ/2012 o współpracy w zakresie warunków i trybu realizacji Projektu nr xxxx pn. „....” ze środków FGZ. Stronami tego porozumienia są Departament Unii Europejskiej i Współpracy Międzynarodowej w MSW, pełniący funkcję Instytucji Odpowiedzialnej, zwany dalej Instytucją Odpowiedzialną i Wnioskodawca, zwany dalej partnerem. Integralną częścią przedmiotowego Porozumienia są m. in. wytyczne dla partnerów projektów realizowanych w trybie bezkonkursowym w ramach Funduszu Granic Zewnętrznych na lata 2007 - 2013, Europejskiego Funduszu na rzecz Uchodźców na lata 2008 - 2013 oraz Europejskiego Funduszu Powrotów Imigrantów na lata 2008 - 2013. Zgodnie z punktem 1.2 wytycznych tj. słowniczkiem definicji podstawowych pojęć związanych z realizacją projektu w ramach FGZ, za partnera projektu uważa się podmiot otrzymujący dofinansowanie w ramach Funduszu przy zastosowaniu procedury bezkonkursowej, na podstawie porozumienia finansowego zawartego z Instytucją Odpowiedzialną. Natomiast zgodnie z Decyzją Wykonawczą Komisji z dnia 5 marca 2008 r. ustanawiającą zasady wykonania Decyzji nr 574/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady Europy partnerem w ramach projektu jest osoba prawna realizująca projekt we współpracy z beneficjentem końcowym, w ramach której to współpracy dostarcza środki dla potrzeb projektu oraz otrzymuje część wkładu Wspólnoty za pośrednictwem beneficjenta końcowego.

Mając na uwadze powyższe oraz w związku z faktem, iż projekt nr xxxx od samego początku był realizowany wyłącznie przez Wnioskodawcę, a dla jego realizacji nie została zawarta żadna umowa partnerska, której przedmiotem byłoby objęcie partnerów współpracujących w ramach projektu zobowiązaniami wynikającymi z porozumienia finansowego, partnerem projektu jak i beneficjentem końcowym jest wyłącznie Wnioskodawca.

Porozumienie finansowe uszczegóławia zasady wdrażania projektu oraz określa prawa i obowiązki partnera projektu i Instytucji Odpowiedzialnej. Zawiera szczegółowe informacje dot. m.in. działań realizowanych przez Partnerów, harmonogram, budżet, rezultaty, wskaźniki, informacje nt. kwalifikowalności wydatków, osób odpowiedzialnych za realizację projektu po stronie partnera, informacje nt. promocji, zobowiązanie do raportowania, a także wzory stosownych dokumentów.

Zgodnie z podpisanym porozumieniem finansowym nr xxxx w ramach realizacji projektu, partner jest zobowiązany do:

1. pełnego stosowania właściwych przepisów prawa wspólnotowego, krajowego i miejscowego,
2. korzystania i wydatkowania ze środków finansowych przyznanych jako dofinansowanie na mocy porozumienia w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasady terminowego uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów oraz zasad uczciwej konkurencji i równego traktowania potencjalnych wykonawców,
3. korzystania ze składników majątkowych projektu, zgodnie z celem projektu oraz aktualną Kartą Projektu (z załącznikami),
4. przy udzielaniu zamówień na realizację projektów działać zgodnie z właściwymi zasadami i przepisami unijnymi oraz krajowymi dotyczącymi zamówień publicznych,
5. przekazania Instytucji Odpowiedzialnej, po podpisaniu porozumienia, w terminie 30 dni roboczych po zakończeniu procedury udzielania zamówienia określonych dokumentów lub ich kopii potwierdzonych za zgodność z oryginałem,
6. objęcia wszystkich partnerów współpracujących w ramach projektu zobowiązaniami wynikającymi z porozumienia, które spoczywają na nim samym i przedstawienia Instytucji Odpowiedzialnej, najpóźniej w terminie 30 dni roboczych od podpisania porozumienia, potwierdzonej za zgodność z oryginałem kopii umowy partnerskiej podpisanej przez wszystkich partnerów,
7. zapewnienia promocji projektu zgodnie z przepisami art. 34 i 35 Decyzji Wykonawczej Komisji z dnia 5 marca 2008 r. ustanawiającej zasady wykonania decyzji nr Parlamentu Europejskiego i Rady Europy oraz z przepisami załącznika nr 10 do tej decyzji,
8. udostępniania lub przekazywania na żądanie Instytucji Odpowiedzialnej, Instytucji Certyfikującej Komisji Europejskiej, Instytucji Delegowanej, Instytucji Audytu, Europejskiego Trybunału Obrachunkowego albo jednostek upoważnionych do działania w ich imieniu, jak również innych organów uprawnionych do kontroli wszelkich dokumentów i informacji dotyczących realizacji projektu,
9. dokonywania na żądanie Instytucji Odpowiedzialnej, wszelkich niezbędnych i odpowiednich ustaleń w celu wzmocnienia lub zmiany sposobu zarządzania projektem,
10. niezwłocznego informowania Instytucji Odpowiedzialnej o zaistniałych nieprawidłowościach, w także innych kwestiach, które mogą zagrozić realizacji projektu,
11. po zakończeniu realizacji projektu - do utrzymania celów projektu przez okres nie krótszy niż 3 lata od dokonania zakupu,
12. po zakończeniu realizacji projektu - do zachowania do wglądu Instytucji Odpowiedzialnej, Instytucji Certyfikującej Komisji Europejskiej, Instytucji Delegowanej, Instytucji Audytu, Europejskiego Trybunału Obrachunkowego albo jednostek upoważnionych do działania w ich imieniu, jak również innych organów uprawnionych do kontroli, przez okres pięciu lat od zamknięcia programu, całości dokumentacji dotyczącej projektu, w tym w szczególności oryginałów lub kopii potwierdzonych za zgodność z oryginałem dokumentów księgowych i podatkowych.
    
    

Drugą stroną porozumienia finansowego jest Instytucja Odpowiedzialna. W dniu 28 listopada 2008 roku, oficjalną decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, Departament Unii Europejskiej i Współpracy Międzynarodowej w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji (obecnie Ministerstwie Spraw Wewnętrznych) został formalnie wyznaczony na Instytucję Odpowiedzialną dla Funduszu Granic Zewnętrznych. Do jej zadań należy m. in. :

1. przygotowanie programów wieloletnich i rocznych oraz konsultacje z partnerami,
2. przekazywanie Komisji Europejskiej projektów programów wieloletnich i rocznych,
3. zatwierdzanie zaproszeń do składania wniosków (w stosownych przypadkach)
4. realizacja procedury „zaproszenia do wyrażenia zainteresowania” (procedura „executing body”),
5. merytoryczna weryfikacja projektów (procedura „executing body”),
6. udział w merytorycznej ocenie projektów współfinansowanych w ramach funduszy (procedura „awarding body”),
7. sporządzanie i zawieranie porozumień finansowych z beneficjentami końcowymi - państwowymi jednostkami budżetowymi; procedura „executing body”),
8. zapewnienie spójności i komplementarności między współfinansowaniem w ramach funduszy i w ramach innych stosownych instrumentów finansowych krajowych i wspólnotowych,
9. współpraca z Komisją Europejską i instytucjami odpowiedzialnymi w innych państwach członkowskich,
10. ustalanie procedur dla zapewnienia właściwego przechowywania dokumentów dot. wydatków i audytów, wymaganych, do zapewnienia właściwej ścieżki audytu,
11. przekazywanie Komisji Europejskiej sprawozdań z postępów w realizacji programów rocznych i sprawozdań końcowych z realizacji programów rocznych, deklaracji wydatków poświadczonych przez Instytucję Certyfikującą i wniosków o płatność,
12. prowadzenie działalności informacyjnej i doradczej oraz rozpowszechnianie wyników wspieranych działań we współpracy z Instytucją Delegowaną,
13. monitorowanie, ocena i kontrola realizacji zadań związanych z funduszami powierzonych Instytucji Delegowanej.
    
    

Z uwagi na fakt, iż jedynym partnerem projektu pn. „....” jest Wnioskodawca, nie otrzymał on środków finansowych od innych partnerów na potrzeby realizacji przedmiotowego projektu.

Środki z dofinansowania zwiększyły budżet Wnioskodawcy dysponenta części budżetowej 85/10 województwo. Środki te były następnie przekazane na konto Urzędu Wojewódzkiego. Faktura VAT nr 822/2012 z dnia 11 czerwca 2012 roku za zakupione zestawy komputerowe PC do przeprowadzania kontroli granicznej pasażerów, wystawiona została na Urząd Wojewódzki, który wydatkował je na zakup przedmiotowego sprzętu.

Zakupione w ramach projektu nr xxxx zestawy komputerowe są wykorzystywane przez funkcjonariuszy Straży Granicznej na stanowiskach kontroli paszportowej w Porcie Lotniczym. Zakupiony sprzęt ze względu na posiadane parametry techniczne, służy do sprawnej i niezwłocznej weryfikacji danych wprowadzanych przez funkcjonariuszy Straży Granicznej do systemów informatycznych SG, SIS i VIS. Czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zakupione w ramach projektu nr xxxx zestawy komputerowe zostały zaewidencjonowane w programie ewidencji majątku OPTI-est, obsługiwanym przez Wydział Administracyjno - Gospodarczy Urzędu Wojewódzkiego. Dlatego też właścicielem przedmiotowego sprzętu komputerowego jest Urząd Wojewódzki.

Na mocy art. 17 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz. U. z 2009 r. . Nr 12, poz. 67 z późń. zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 2005 r. w sprawie obowiązków wojewody w zakresie finansowania i utrzymywania przejść granicznych, przejść turystycznych, miejsc przekraczania granicy na szlakach turystycznych oraz punktów nocnego postoju na rzekach granicznych, ich wyposażenia w sprzęt, a także organów właściwych do osadzania i utrzymywania znaków granicznych na morskich wodach wewnętrznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 256, poz. 2145), wojewodowie zostali zobowiązani do stałego utrzymywania przejść granicznych w stanie umożliwiającym przeprowadzenie m.in. sprawnej i skutecznej kontroli bezpieczeństwa, granicznej oraz celnej. Do obowiązków tych należy również nieodpłatne udostępnienie polskim organom przeprowadzającym kontrolę urządzeń, sprzętu technicznego oraz miejsc i pomieszczeń, w których jest dokonywana kontrola.

W świetle powyższych przepisów Wnioskodawca, w drodze umowy użyczenia z dnia 12 lipca 2012 roku, oddał w bezpłatne używanie 20 zestawów komputerowych PC zakupionych w ramach realizacji projektu nr xxxx, Komendantowi Placówki Straży Granicznej. Wykaz zestawów komputerowych został zawarty w „Protokole nieodpłatnego udostępnienia sprzętu do używania”, stanowiącym załącznik nr 1 do powyższej umowy użyczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym Urząd Wojewódzki, którego kierownikiem jest Wojewoda, będąc jednocześnie partnerem w ramach porozumienia finansowego, ma możliwość odzyskania podatku VAT...

Urząd Wojewódzki posiada status państwowej jednostki budżetowej nieposiadającej osobowości prawnej (podstawa prawna – art. 91 art. 11 ustawy o finansach publicznych z dnia 27 sierpnia 2009 r. Dz. U. z 2009 r., Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.)

Zdaniem Wnioskodawcy, Urząd Wojewódzki jako państwowa jednostka budżetowa nieposiadająca osobowości prawnej, zrejestrowana jako podatnik VAT – zwolniony, nieskładający deklaracji VAT – 7 może uznać podatek VAT za koszt kwalifikowalny w ramach projektu xxxx „….” w ramach programu ogólnego „Solidarność i zarządzanie przepływami migracyjnymi” ze środków Funduszu Granic Zewnętrznych na lata 2007 – 2013.

Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku VAT, uznanego w realizowanym projekcie nr xxxx za koszt kwalifikowalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi, art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W świetle art. 2 ust. ustawy z dnia 23 stycznia 2009r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 31, poz. 206 ze zm.), wojewodowie wykonują zadania administracji rządowej w województwie. W świetle art. 13 ww. ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie, wojewoda wykonuje zadania przy pomocy urzędu wojewódzkiego oraz organów rządowej administracji zespolonej w województwie. Tak więc to wojewoda jest podmiotem uprawnionym do działania na terenie województwa w zakresie realizowanych zadań. Urząd wojewódzki jest aparatem obsługującym wojewodę.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, nie będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług realizuje projekt pn. „....” w ramach programu ogólnego „Solidarność i zarządzanie przepływami migracyjnymi” ze środków Funduszu Granic Zewnętrznych na lata 2007 – 2013. Przedmiotem przedsięwzięcia jest zakup sprzętu komputerowego dla placówki straży granicznej, umiejscowionej w porcie lotniczym. Środki z dofinansowania zwiększyły budżet Wojewody dysponenta części budżetowej 85/10 województwo. Środki te były następnie przekazane na konto Urzędu Wojewódzkiego.

Faktura VAT za zakupione zestawy komputerowe PC do przeprowadzania kontroli granicznej pasażerów, wystawiona została Urząd Wojewódzki. Zakupione w ramach projektu zestawy komputerowe są wykorzystywane przez funkcjonariuszy Straży Granicznej na stanowiskach kontroli paszportowej w Porcie Lotniczym. Zakupiony sprzęt ze względu na posiadane parametry techniczne, służy do sprawnej i niezwłocznej weryfikacji danych wprowadzanych przez funkcjonariuszy Straży Granicznej do systemów informatycznych SG, SIS i VIS. Czynności te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Właścicielem przedmiotowego sprzętu komputerowego jest Zainteresowany.

Na mocy art. 17 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz. U. z 2009 r. . Nr 12, poz. 67 z późń. zm.) oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 2005 r. w sprawie obowiązków wojewody w zakresie finansowania i utrzymywania przejść granicznych, przejść turystycznych, miejsc przekraczania granicy na szlakach turystycznych oraz punktów nocnego postoju na rzekach granicznych, ich wyposażenia w sprzęt, a także organów właściwych do osadzania i utrzymywania znaków granicznych na morskich wodach wewnętrznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 256, poz. 2145), wojewodowie zostali zobowiązani do stałego utrzymywania przejść granicznych w stanie umożliwiającym przeprowadzenie m.in. sprawnej i skutecznej kontroli bezpieczeństwa, granicznej oraz celnej. Do obowiązków tych należy również nieodpłatne udostępnienie polskim organom przeprowadzającym kontrolę urządzeń, sprzętu technicznego oraz miejsc i pomieszczeń, w których jest dokonywana kontrola.

W świetle powyższych przepisów Wnioskodawca, w drodze umowy użyczenia z dnia 12 lipca 2012 roku, oddał w bezpłatne używanie 20 zestawów komputerowych PC zakupionych w ramach realizacji projektu nr xxxx, Komendantowi Placówki Straży Granicznej.

Odnosząc się do powyższego należy zauważyć, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy, stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 oraz w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z powyższego wynika, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie będzie wpisywało się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jest jednak od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Biorąc pod uwagę fakt, iż opisane we wniosku nieodpłatne świadczenie usług (oddanie w bezpłatne używanie 20 zestawów komputerowych PC Komendantowi Placówki Straży Granicznej) odbyło się w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, brak jest podstaw do traktowania tego nieodpłatnego udostępnienia jako odpłatnego świadczenia usług. Tym samym, czynność ta jako nieodpłatne świadczenie usług, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego, nie są spełnione, gdyż, jak wynika z wniosku, usługi i towary nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zatem, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej wydatki poniesione w związku z realizacją przedmiotowego projektu. Tym samym Wnioskodawcy nie przysługuje z tego tytułu prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowego projektu Zainteresowany nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego, pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, zatem nie ma możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 9 ww. rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w ramach realizowanego projektu xxxx pn. „…”, ponieważ efekty projektu nie będą służyły wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Pomimo, iż beneficjentem projektu jest Urząd Wojewódzki, jako aparat administracyjny Wojewody to tut. Organ dokonał niniejszego rozstrzygnięcia, biorąc pod uwagę nierozerwalne i niepodzielne powiązania podmiotowe Wojewody i Urzędu Wojewódzkiego, działającego w imieniu i na rzecz Wojewody.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zauważyć, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.