P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 roku, Nr 8, poz. 60)Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sosnowcu stwierdza, że stanowiskoPodatnika, przedstawione we wniosku z dnia 02.02.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy wyrobów poligraficznych objętych grupą PKWiU 22.2, klasa 22.22 „Wyroby i usługi gdzie indziej nie sklasyfikowane” na rzecz podmiotów wewnątrzunijnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02.02.2005r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Pismem z dnia 11.04.2005r. Nr PPIV/443-20/05/WEZW/304 organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały usunięte w dniu 18.04.2005r.
Zgodnie z brzmieniem art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 roku, Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku z dnia 02.02.2005r. i jego uzupełnienia wynika, iż podatnik prowadzi działalność w następującym zakresie: dokonuje czynności polegających na technicznym przygotowaniu katalogów handlowych, ulotek, folderów i innych wyrobów (opracowanie szaty graficznej, przygotowanie do druku, oprawa, itp.)oraz druku na papierze własnym i przy wykorzystaniu własnych materiałów – farb itp. i pozostałych środków w wykonaniu zamówienia złożonego przez kontrahenta na dostawę określonych towarów tj. katalogów, ulotek , folderów itp. Następnie w ten sposób wykonane towary Podatnik dostarcza swoim kontrahentom z krajów Unii Europejskiej przenosząc prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel na nabywcę - kontrahenta. Powstałe w ww. sposób towary są wywożone przez Podatnika do kontrahenta unijnego – zarejestrowanego podatnika podatku VAT o konkretnym numerze NIP UE. Kontrahent udostępnia Podatnikowi swój numer NIP UE i jest podatnikiem VAT UE. Wnioskodawca jest również podatnikiem VAT UE i posiada NIP UE. Faktury VAT wystawiane przez Podatnika zawierają numery NIP UE tak dostawcy jak i nabywcy. Podatnik posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary, które są przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z kraju i dostarczone nabywcy. Podatnik wskazuje na następujące klasyfikacje statystyczne:

• czynności sprzedaży wyrobów poligraficznych – PKWiU grupa 22.2 – usługi poligraficzne, klasa 22.22 – wyroby i usługi poligraficzne gdzie indziej niesklasyfikowane,
• PKWiU klasa 22.22.12 – katalogi handlowe, które są zaliczone wg Podatnika do materiałów reklamowych, a tym samym spełniają przesłanki towaru.

Podatnik stwierdza, iż ww. wyroby nie są objęte symbolami ISBN i ISSN, którymi objęto czasopisma specjalistyczne i książki PKWiU ex 22.11 oraz wydawnictwa periodyczne.

Podatnik stwierdza w uzupełnieniu do Wniosku z dnia 02.02.2005r., iż dokonuje dostawy określonych wyrobów poligraficznych - towarów na rzecz unijnych kontrahentów przenosząc prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel na nabywcę.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu podatnik stwierdza, iż spełnia warunki określone w art. 42 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług tj. następuje wywóz towaru do zarejestrowanego podatnika VAT o konkretnym numerze NIP UE. Ponadto podatnik dokonując dostawy przenosi prawo do rozporządzania tym towarem jak właściciel na nabywcę. W związku z powyższym zdaniem podatnika w wykonaniu powyższych czynności dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów opodatkowanej stawką 0%.
Podatnik powołuje przepisy art. 7 ust. 1 oraz art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, które mówią o dostawie i opodatkowaniu stawką 0% wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Tutejszy organ dokonuje oceny prawnej zaprezentowanego stanowiska jak niżej:

W ustawie z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz w rozporządzeniu z dnia 27.04.2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy (Dz. U. Nr, 97, poz. 970 ze zm.), prawodawca posiłkuje się symbolami klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów ustawy o statystyce publicznej.
Są jednak przypadki, w których ustawodawca określa innymi cechami towary, czynności o obniżonych stawkach. Powyższe dotyczy również dostaw wewnątrzwspólnotowych.

Zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, przy czym w myśl art. 7 ust 1 przez dostawę towarów na terytorium kraju rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Nadmienia się, że przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – art. 2 pkt 1 w/w ustawy.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega również wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 13 ust. 1 powołanej ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 przytoczony wyżej przepis stosuje się, pod warunkiem że nabywca towarów jest:1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (...).

Art. 13 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) stanowi, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, który zgłosił zamiar dokonywania wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97, z zastrzeżeniem ust. 7.

Zgodnie z art. 97 ust. 1 powołanej ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności. Na podstawie art. 97 ust. 10 ww. ustawy podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, zarejestrowane jako podatnicy VAT UE, które uzyskały potwierdzenie zgodnie z ust. 9, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub przy nabywaniu usług, o których mowa w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7, podają numer, pod którym są zidentyfikowane na potrzeby podatku, są obowiązane do posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej poprzedzonym kodem PL.

Art. 97 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi natomiast, że w przypadku podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, który w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, nie zgłosił, iż zamierza rozpocząć dokonywanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, podatnik ten jest zobowiązany do złożenia aktualizacji zgłoszenia rejestracyjnego, przed dniem dokonania takiej pierwszej dostawy.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów – na podstawie art. 41 ust. 3 cyt. ustawy - stawka podatku wynosi 0% z zastrzeżeniem art. 42. Jednakże wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i jej przepisach wykonawczych.

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz.535) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu stawką podatku 0% pod warunkiem, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy - posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ww. ustawy, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów,
2. podatnik przed złożeniem deklaracji za dany okres rozliczeniowy (miesiąc, kwartał), posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju (Polski) i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (Polski).

A zatem pierwszy z ww. warunków stosowania stawki 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów odnosi się do statusu dostawcy i nabywcy, który pozwalałby na to, że transakcja będzie opodatkowana w kraju przeznaczenia przez nabywcę z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że powyższy warunek jest spełniony.

Natomiast w odniesieniu do drugiego z ww. warunków należy wskazać, że dowody, o których mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 zostały przez ustawodawcę wymienione w ust. 3 pkt 1-4 tego przepisu, z zastrzeżeniem ustępu 4 i 5. Dokumenty wymienione w ww. przepisie muszą łącznie potwierdzać dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, są jednak wystarczające do przeprowadzenia powyższego dowodu w przypadku gdy przewoźnikiem nie jest bezpośrednio dostawca lub nabywca.

W przypadku natomiast wywozu towarów bezpośrednio przez podatnika dostawy wewnątrzwspólnotowej lub jego nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik powinien posiadać następujące dokumenty:

1. kopię faktury dostawy,
2. specyfikację poszczególnych sztuk ładunku,
3. dokument zawierający co najmniej:
   • imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów,
   • adres, pod który są przewożone towary w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby lub miejsca zamieszkania nabywcy,
   • określenie towarów i ich ilości,
   • potwierdzenia przyjęcia towarów przez nabywcę w miejscu znajdującym się na terytorium państwa wspólnotowego innego niż Polska,
   • rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary lub numer lotu - w przypadku, gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Katalog wymogów opisany w art. 42 ust. 1 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług nie jest katalogiem zamkniętym. Ustawodawca w ust. 11 tego przepisu zastrzegł, że w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3–5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania.

Podatnik oświadczył, iż posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z kraju i dostarczone nabywcy. A zatem w ocenie tut. organu powyższe stwierdzenie winno oznaczać, że spełnione zostały warunki określone wyżej wymienionymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując w tym konkretnym przypadku należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując dostawy określonych wyrobów poligraficznych - towarów na rzecz unijnych kontrahentów, przenosząc prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel na nabywcę w sytuacji, gdy sam jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE i to przede wszystkim w zakresie dostaw wewnątrzwspólnotowych, uzyskał od unijnego nabywcy jego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych - art. 13 ww. ustawy o p.t.u., a ponadto spełnione są pozostałe warunki określone przepisami art. 42 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 3-5, 11 ustawy o podatku od towarów i usług tj. podatnik posiada dowody, które jednoznacznie potwierdzają, że towary zostały wywiezione z kraju dostawcy (Polski) i nabywca unijny je odebrał, jest uprawniony do stosowania stawki 0%, o której mowa w art. 41 ust. 3 ww. ustawy o p.t.u.

Ponadto tut. organ podatkowy nadmienia, iż zaliczenie określonego produktu do właściwego grupowania PKWiU należy do producenta (usługodawcy) tego produktu. Przy zaliczeniu wyrobów, do określonego grupowania PKWiU, pomocne mogą być „Szczególne przypadki określania zakresu rzeczowego grupowań obejmujących wyroby”, które zostały zamieszczone w pkt 5.2.2 Zasad Metodycznych.W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, zainteresowany podmiot może zwrócić się o wskazanie zakwalifikowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru środka trwałego lub obiektu budowlanego i wydanie opinii interpretacyjnej do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi (93-176 Łódź, ul. Suwalska 29).

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku przez podatnika.
Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej, do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Postanowienie niniejsze na mocy art. 143 ustawy – Ordynacja podatkowa wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Urzędu Skarbowego.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach, Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej: 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 września 2000r. o opłacie skarbowej (tekst jednolity: Dz. U. z 2004r. Nr 253, poz. 2532 ze zm.) wniesione zażalenie winno zawierać znaki opłaty skarbowej w wysokości 5,00 zł.