Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo znak z dnia 3.03.2004 r. (data wpływu 15.03.2004 r.), przedstawia następujące stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej informacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego w zakresie:
- czy przyznane pracownikowi wynagrodzenie za opracowanie projektu racjonalizatorskiego lub wynalazczego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z art. 18 i 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- czy przyznana pracownikowi nagroda w ramach organizowanych wewnątrz spółki konkursów stanowi, na podstawie art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zdaniem wnioskodawcy, w odniesieniu do wypłacanych wynagrodzeń za opracowanie projektu wynalazczego znajdują zastosowanie przepisy art. 18 i 22 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast przekazywane pracownikom w ramach konkursów nagrody rzeczowe lub pieniężne stanowią przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy.

Odnośnie kwestii zawartej w pkt 1 pisma.
Jak stanowi art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.
W myśl art. 22 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 50% stawka kosztów uzyskania przychodów znajduje zastosowanie w odniesieniu do kosztów z tytułu zapłaty za przeniesienie prawa własności projektu wynalazczego, topografii układu scalonego, znaku towarowego lub wzoru zdobniczego przez pierwszego właściciela.

Pojęcie projektu wynalazczego zdefiniowane zostało w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.).
Jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt 6 tej ustawy, przez projekty wynalazcze rozumie się wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych i projekty racjonalizatorskie.
Projektów racjonalizatorskich dotyczą przepisy art. 7 i 8 ustawy - Prawo własności przemysłowej. W myśl art. 7 tej ustawy przedsiębiorcy mogą przewidzieć przyjmowanie projektów racjonalizatorskich na warunkach określonych w ustalanym przez siebie regulaminie racjonalizacji.
Przedsiębiorca może uznać za projekt racjonalizatorski, w rozumieniu ustawy, każde rozwiązanie nadające się do wykorzystania, niebędące wynalazkiem, wzorem użytkowym, wzorem przemysłowym lub topografią układu scalonego (ust. 2).
W regulaminie, o którym mowa w ust. 1,przedsiębiorca określa co najmniej, jakie rozwiązania i przez kogo dokonane uznaje się w przedsiębiorstwie za projekty racjonalizatorskie, a także sposób załatwiania zgłoszonych projektów i zasady wynagradzania twórców tych projektów (ust.3).
Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy - Prawo własności przemysłowej, twórca projektu wynalazczego przyjętego przez przedsiębiorcę do wykorzystania ma prawo do wynagrodzenia określonego w regulaminie, o którym mowa w art. 7 ust. 1.

W związku z powyższym wypłacone pracownikowi w myśl ustawy - Prawo własności przemysłowej, wynagrodzenie za projekt racjonalizatorski może być kwalifikowane jako wynagrodzenie, którego dotyczą art. 18 i 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Warunkiem jest by pracownicy nie byli zobowiązani do tworzenia projektów racjonalizatorskich w ramach wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, a wypłacone wynagrodzenie było wynagrodzeniem za przeniesienie praw do projektu racjonalizatorskiego, o czym mowa w ww. przepisach.
Powyższe powinno wynikać z regulaminu racjonalizacji ustalonego przezprzedsiębiorcę. W przeciwnym wypadku wypłacone pracownikowi wynagrodzenie stanowić będzie przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ww. ustawy, do którego mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów ustalone na podstawie art.22 ust. 2 ustawy.

Sposób pobrania zaliczki przez płatnika zależy od kwalifikacji źródła przychodów.
W odniesieniu do wynagrodzenia ze stosunku pracy płatnik obowiązany jest do poboru zaliczek na podatek na zasadach określonych w art. 31-32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w przypadku, gdy wypłacone wynagrodzenia byłyby kwalifikowane jako wynagrodzenia, o których mowa w art. 18 ustawy, pobór zaliczek na podatek dokonywany jest na zasadach określonych w art.41 ust. 1 ustawy.

Odnośnie kwestii zawartej w pkt 2 pisma.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem ze stosunku pracy (...) są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody (...).
Przychodami ze stosunku pracy są zatem wszystkie świadczenia, które pracownik otrzymuje ze środków pracodawcy w związku z pozostawaniem w stosunku pracy.
W myśl art. 20 ust. 1 ustawy, za przychody z innych źródeł uważa się m.in. nagrody i inne nieodpłatne świadczenia, o ile nie należą do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

W związku z powyższym, w sytuacji organizowania konkursu wyłącznie wśród pracowników spółki, nagrody wypłacone z tego tytułu stanowią przychód pracownika ze stosunku pracy i winny być opodatkowane przez pracodawcę na zasadach określonych w art. 31-32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko podatnika zawarte w przedmiotowym wniosku o udzielenie informacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego należy zatem uznać za zasadne.