D E C Y Z J A

Na podstawie art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005 Nr 8, poz. 60 ), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, po rozpatrzeniu zażalenia Spółki z o.o. "C" z dnia 06.04.2005 r. wniesionego na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie Nr 1472/RPO1/423-70-38/05/JL z dnia 30.03.2005 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Spółki

orzeka

• zmienić postanowienie wydane przez Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie Nr 1472/RPO1/423-70-38/05/JL z dnia 30.03.2005 r. i uznać stanowisko Spółki zawarte we wniosku z dnia 28.02.2005 r. za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Spółka "C" zwróciła się wnioskiem z dnia 28.02.2005 r. o udzielenie interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej.
Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje wypłat wynagrodzeń w ostatnim dniu każdego miesiąca. Składki na ubezpieczenia społeczne od tych wynagrodzeń płatne są zgodnie z przepisami z zakresu ubezpieczeń społecznych w terminie do 15 dnia m-ca następnego, zaś podatek dochodowy od tych wypłat, w terminie do 20 dnia m-ca następnego.
W związku ze zmianą od 01.01.2005 r. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności zapisów art. 16 ust. 1 pkt 57, wątpliwość Spółki budzi moment zaliczania do kosztów uzyskania przychodów zaliczek na podatek dochodowy oraz składek na ubezpieczenie społeczne od wypłaconych wynagrodzeń w części finansowanej przez pracownika. Zdaniem Spółki jeśli wypłata netto dla pracownika zostanie dokonana w danym miesiącu, to kosztem uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych będzie wypłata łącznie z należną zaliczką na podatek dochodowy oraz składką na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez pracownika, pomimo iż zapłacone one zostaną w terminach wynikających odpowiednio z ustawy podatkowej i przepisów z zakresu ubezpieczeń społecznych.

Postanowieniem z dnia 30.03.2005 r. Nr 1472/RPO1/423-70-38/05/JL Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego nie potwierdził stanowiska Spółki. Swoje rozstrzygnięcie uzasadnił, tym że od 2005 r. w odniesieniu do wynagrodzeń obowiązuje kasowa zasada rozliczania poniesionych wydatków, w związku z czym należałoby uznać, że jeżeli wypłata wynagrodzeń za miesiąc styczeń 2005 r. następuje w miesiącu lutym 2005 r., a składki na ubezpieczenie społeczne od wynagrodzeń, w części obciążającej pracownika są odprowadzone na konto ZUS w marcu 2005 r., stanowią koszt uzyskania przychodu dla przedsiębiorcy w miesiącu lutym 2005r.

W zażaleniu Spółka wniosła o zmianę w/w postanowienia. W uzasadnieniu Strona podtrzymała swoje stanowisko zawarte we wniosku i wskazała, że postanowienie wydane przez organ podatkowy jest niejednoznaczne w swojej treści. Jeśli zdaniem organu podatkowego składki na ubezpieczenie społeczne od wynagrodzeń, w części obciążającej pracownika są odprowadzone na konto ZUS w marcu, stanowią koszt uzyskania przychodu dla przedsiębiorcy w miesiącu lutym (przy założeniu, iż wynagrodzenie zostało wypłacone, postawione do dyspozycji pracownika w miesiącu lutym) to dlaczego organ odmówił prawa do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu składek i podatku dochodowego w miesiącu, w którym zostały wypłacone wynagrodzenia.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółki, postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego oraz zażalenia Podatnika, Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza jak niżej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 57 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.
Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy nie uważa się za koszt uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.
Stosownie więc do powyższych przepisów Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wypłacone (postawione do dyspozycji) należne pracownikowi wynagrodzenie za pracę.
Przez należne pracownikowi wynagrodzenie rozumieć należy wynagrodzenie brutto, a więc również tę część wynagrodzenia, która potrącana jest pracownikowi zgodnie z przepisami ustawy o ubezpieczeniach społecznych oraz o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. potrącone składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez pracownika oraz obliczone i pobrane zaliczki na podatek dochodowy.
W związku z powyższym potrącone składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez pracownika oraz obliczone i pobrane zaliczki na podatek dochodowy stanowią koszt uzyskania przychodów w miesiącu wypłaty (postawienia do dyspozycji) należnego pracownikowi wynagrodzenia.