Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 22.02.2005 r. odmawia zmiany postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krośnie z dnia 10.02.2005 r. (znak: Pdf 415/8/2005) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskiem z dnia 20.01.2005 r. zwrócił się pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krośnie o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego, dotyczącej opodatkowania renty otrzymywanej z Francji od tamtejszego organu rentowego. We wniosku oświadczył pan, że od świadczenia rentowego ustalonego w euro, należnego za miesiąc grudzień 2004 r., francuski organ rentowy potrącił podatek. Zatem pozostała kwota, którą otrzymał pan w złotych polskich - po przeliczeniu wg średniego kursu NBP na dzień postawienia do dyspozycji - za pośrednictwem Poczty Polskiej nie powinna już podlegać opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Do wniosku załączył pan dokument w języku francuskim, stwierdzając jednocześnie, że stanowi on zaświadczenie o rencie inwalidzkiej II grupy nr 0940582 oraz wskazuje na fakt potrącenia przez francuski organ rentowy podatku.

Pismem z dnia 2.02.2005 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie wezwał pana do usunięcia braków w złożonym wniosku poprzez przedstawienie stanu faktycznego dotyczącego potrącanego podatku od renty inwalidzkiej otrzymywanej od francuskiego organu rentowego, tj. podanie kwoty podatku, datę jego pobierania oraz przedstawienie dokumentów, które to potwierdzą. W odpowiedzi na powyższe wezwanie skierował pan do organu I instancji w dniu 8.02.2005 r. pismo, w którym wyjaśnia, że w okresie od 1998 r. do miesiąca listopada 2004 r. od otrzymywanego zagranicznego świadczenia rentowego odprowadzał w Polsce należny podatek dochodowy od osób fizycznych. Natomiast od miesiąca grudnia 2004 r. podatek ten pobiera francuski organ rentowy. Dalej stwierdza pan, że miesięczna kwota renty inwalidzkiej wynosi 675,73 euro, od której to kwoty pobierany jest we Francji podatek C.S.G. w wysokości 41,89 euro. Zaznacza pan przy tym, że skrót C.S.G. oznacza "generalny socjalny podatek". Ponadto informuje pan, że potrącana kwota 41,89 euro nie jest składką na ubezpieczenie zdrowotne, gdyż te potrącane są przez Biuro Rent Zagranicznych w Warszawie.

Mając powyższe wyjaśnienia na uwadze, organ I instancji, postanowieniem z dnia 10.02.2005 r. (znak: Pdf-415/8/05), udzielił interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, stwierdzając, że przedstawione przez pana we wniosku z dnia 20.01.2005 r. stanowisko, tj. że podatek pobrany został we Francji więc nie powinien być pobierany w Polsce - nie jest prawidłowe. Uzasadniając swoje stanowisko Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie powołał się na zapis art. 18 umowy z dnia 20.06.1975 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku. Przepis ten stanowi bowiem, że z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 renty, emerytury i podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniego zatrudnienia, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym umawiającym się państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie.

Nie zgadzając się z powyższym stanowiskiem, wniósł pan w dniu 22.02.2005 r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie zażalenie na przedmiotowe postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krośnie. W zażaleniu tym podnosi pan, że organ I instancji błędnie przyjął, że od wypłacanego przez francuski organ rentowy CPAM świadczenia rentowego powinien być potrącany w Polsce podatek dochodowy od osób fizycznych. Zaznacza pan przy tym, że stanowisko jakie prezentuje w przedmiotowej sprawie potwierdza również polski organ rentowy - ZUS w Jaśle oraz francuski organ rentowy - CPAM w Bordeaux. Ponadto informuje pan, że o zasadności jego stanowiska świadczy także tłumaczenie dokonane przez tłumacza przysięgłego. Wskazując na powyższe, wnosi pan o uchylenie przedmiotowego postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krośnie i zajęcie stanowiska, że od otrzymywanego świadczenia rentowego z Francji nie ma pan obowiązku płacić podatku w Polsce.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego w toku postępowania materiału, rozpatrując sprawę w trybie odwoławczym stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Przepis ten stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Pomiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w dniu 20.06.1975 r. zawarto umowę w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1 poz. 5). Artykuł 18 ww. umowy stanowi, że z zastrzeżeniem postanowień art. 19 ust. 2 renty, emerytury i podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniego zatrudnienia, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym umawiającym się państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie. Jednakże te renty i emerytury podlegają opodatkowaniu tylko w drugim umawiającym się państwie, jeżeli ich odbiorca ma w tym państwie miejsce zamieszkania i posiada jego obywatelstwo.

Z danych znajdujących się w aktach sprawy wynika, że na stałe zamieszkuje pan w D., w związku z czym otrzymywane świadczenie rentowe z Francji podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Rzeczpospolitej Polskiej. Polskie przepisy podatkowe dokładnie określają tryb poboru podatku od emerytur i rent zagranicznych. Na podst. art. 35 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent. Zgodnie z art. 35 ust. 3 ww. ustawy, zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7 , za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1 - 1c, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty. Na podstawie art. 35 ust. 3a cyt. ustawy podatnik przy odbiorze emerytury lub renty, o której mowa w ust. 3, może wpłacić płatnikowi ustaloną zaliczkę w złotych. Wpłatę tę uznaje się za zaliczkę potrąconą przez płatnika. Artykuł 35 ust. 4 ww. ustawy precyzuje natomiast, że zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3 zmniejsza się o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3, jeżeli zaliczkę pobierają płatnicy określeni w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, a podatnik przed pierwszą wypłatą należności w roku podatkowym lub przed upływem miesiąca, w którym zaczął osiągać takie dochody, złoży płatnikowi oświadczenie według ustalonego wzoru, że nie osiąga równocześnie innych dochodów, z wyjątkiem określonych w art. 28 i 30 oraz w art. 30a - 30c.

Jak wynika z akt przedmiotowej sprawy, Poczta Polska, za pośrednictwem której otrzymuje pan od francuskiego organu rentowego świadczenie rentowe nie pobiera jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Zatem nie skorzystał pan z możliwości potrącania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych przez płatnika (Pocztę Polską). W świetle powyższego zobligowany był pan do osobistego przekazywania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych do urzędu skarbowego właściwego wg miejsca zamieszkania, składając jednocześnie formularze PIT-53. Zgodnie bowiem z art. 44 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 19 % dochodu za miesiące, w których uzyskali ten dochód, w terminie do dnia 20 następnego miesiąca za miesiąc poprzedni, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego. W terminach płatności zaliczek podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatników, deklaracje według ustalonego wzoru. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2, opłaconych w danym miesiącu. Podatnik przy obliczaniu zaliczki może stosować zamiast stawki 19-procentowej odpowiednio stawkę 30-procentową, 40-procentową lub 50-procentową.

Z informacji uzyskanych w siedzibie organu I instancji wynika, że odprowadzał pan należny podatek dochodowy od osób fizycznych w ww. sposób, potwierdzeniem czego jest notatka służbowa z rozmowy telefonicznej przeprowadzonej z pracownikiem Urzędu Skarbowego w Krośnie, spisana w dniu 26.04.2005 r. W trakcie prowadzonego postępowania odwoławczego organ II instancji - działając w oparciu o art. 200 § 1 ordynacji podatkowej - wyznaczył panu, postanowieniem z dnia 14.04.2005 r. (znak: IS.IX/1-415/3/050), siedmiodniowy termin do wypowiedzenia się w zakresie zebranego materiału dowodowego. W dniu 19.04.2005 r. zgłosił się pan w siedzibie tut. organu, oświadczając, że posiada podwójne obywatelstwo, tj. francuskie i polskie oraz że pobiera świadczenie wypłacane przez francuski organ rentowy, od którego jego zdaniem potrącany jest co miesiąc podatek dochodowy od osób fizycznych. Ponadto zobowiązał się pan do przedłożenia w dniu następnym tłumaczeń dokumentów francuskich organów rentowych, potwierdzających pobieranie podatku. Zgodnie ze złożoną ustnie deklaracją, w dniu 20.04.2005 r. przedłożył pan w tutejszym organie II instancji dokumenty dowodowe, o których mowa wyżej wraz z pismem przewodnim z dnia 19.04.2005 r. Na okoliczność tę spisany został w obecności świadka protokół, przy czym odmówił pan udziału w spisaniu niniejszego protokołu oraz jego podpisania.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie stwierdza, że z przedłożonych przez pana tłumaczeń dokonanych przez tłumacza przysięgłego języka francuskiego wynika, że rozwinięcie skrótu C.S.G. oznacza Contribution Sociale Généralisée, co w języku polskim znaczy: Podatek Socjalny Powszechny. Podatek ten jest stosowany od uzyskanych dochodów, w tym rent inwalidzkich, rent wdowich lub wdowich inwalidzkich, jeżeli ich kwota jest równa minimum. Zatem potrącany we Francji podatek tytułem C.S.G. nie stanowi odpowiednika podatku dochodowego od osób fizycznych w rozumieniu polskich przepisów prawa podatkowego. Nie stanowi on również podatku dochodowego w rozumieniu przepisów francuskich. Zgodnie bowiem z zapisem zawartym w art. 2 ust. 3 umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisanej Pomiędzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w dniu 20.06.1975 r., do istniejących podatków których dotyczy umowa należy w szczególności w Republice Francuskiej podatek od dochodu - L"impôt sur le revenu.

Mając na uwadze powyższe Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie stwierdza, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krośnie zajął słuszne stanowisko w przedmiotowej sprawie, uznając jednocześnie pana stanowisko zawarte we wniosku z dnia 20.01.2005 r. za nieprawidłowe.