INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 16 kwietnia 2012 r. (data wpływu 19 kwietnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 16 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług związanych ze sportem - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2012 r został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 16 lipca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług związanych ze sportem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest klubem sportowym, działającym jako Stowarzyszenie. Do statutowych zadań klubu należy:

• popularyzowanie sportu, rekreacji, kultury i tańca,
• dbałość o rozwój sportu, rekreacji, kultury i tańca,
• podnoszenie poziomu wyszkolenia uczestników zajęć, zawodników, trenerów i instruktorów,
• edukacja i wychowanie poprzez sport, rekreację, kulturę i taniec,
• realizowanie zadań z zakresu krajoznawstwa oraz wypoczynku dzieci, młodzieży i dorosłych,
• rozwijanie zainteresowań i uzdolnień, doskonalenie umiejętności oraz pogłębianie wiedzy,
• kształtowanie umiejętności spędzania czasu wolnego,
• przeciwdziałanie patologiom społecznym poprzez sport, rekreację, kulturę i taniec,
• kształtowanie pozytywnych cech charakteru i osobowości uczestników zajęć.

Klub realizuje swoje cele poprzez:

• uczestniczenie w imprezach sportowych, rekreacyjnych, kulturalnych i artystycznych,
• organizowanie zajęć o charakterze sportowym, rekreacyjnym, tanecznym i muzycznym,
• organizowanie zawodów sportowych, turniejów oraz imprez kulturalnych, artystycznych, rekreacyjnych i edukacyjnych,
• organizowanie szkoleń stacjonarnych i wyjazdowych dla uczestników zajęć, zawodników, trenerów i instruktorów,
• organizowanie wyjazdowych obozów warsztatowo-wypoczynkowych,
• organizowanie czasu wolnego dla dzieci, młodzieży i dorosłych,
• organizowanie indywidualnego i zespołowego uczestnictwa w zajęciach.

Stowarzyszenie nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Poza działalnością statutową Klub prowadzi działalność gospodarczą. Dochód z działalności gospodarczej Klubu służy realizacji celów statutowych i nie jest przeznaczony do podziału między jego członków. W ramach działalności gospodarczej Klub organizuje zajęcia taneczne dla dzieci i dorosłych, aerobik, zajęcia jogi dla dorosłych za odpłatnością oraz sprzedaje karnety na siłownię.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty za zajęcia taneczne dla dzieci i dorosłych, aerobik, zajęcia jogi dla dorosłych oraz karnety na siłownię korzystają ze zwolnienia od podatku, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem, że:

1. są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
2. świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

• z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

W uzupełnieniu do wniosku, analizując konstrukcję obecnych zwolnień od podatku od towarów i usług, przewidzianych w ustawie o podatku od towarów i usług, Klub wskazał, że poprzez odejście od odwoływania się do klasyfikacji statystycznych ustawodawca zdecydował, iż zakres zwolnień określany będzie przede wszystkim w oparciu o wykładnię językową, która jest jednocześnie podstawową metodą wykładni przepisów prawa podatkowego. Oznacza to, że znaczenie pojęć użytych w omawianych przepisach powinno być interpretowane w oparciu o ich powszechne rozumienie językowe. Zgodnie z definicją słownikową sport to każda forma aktywności (fizycznej i umysłowej) podejmowanej w celu rywalizacji – zbiorowej lub indywidualnej w różnych grach i dyscyplinach. Podobną definicję zawiera ustawa o sporcie, w której wskazano, że sportem są wszystkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływa na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. W tak rozumianym pojęciu sportu mieszczą się taniec, gimnastyka (aerobik, joga), atletyka (siłownia-fitness). W związku z powyższym Wnioskodawca zauważył, że opisane świadczenia stanowią usługi ściśle związane ze sportem.

Kolejnym warunkiem niezbędnym do zastosowania zwolnienia od podatku jest, aby przedmiotowe usługi świadczone były przez kluby sportowe, związki sportowe lub związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. W ocenie Wnioskodawcy również ta przesłanka została spełniona. Wnioskodawca jest bowiem klubem sportowym, działającym jako stowarzyszenie kultury fizycznej.

Kolejną przesłanką, której spełnienie jest niezbędne do zastosowania zwolnienia od podatku jest, aby świadczone usługi były konieczne do organizowania im uprawiania sportu i uczestniczenia w nim. W ocenie Wnioskodawcy wskazana przesłanka w odniesieniu do opisanych czynności jest również spełniona. Jak wskazano wyżej, opisane działania są ściśle związane ze sportem a ich wykonanie jest niezbędne dla możliwości ich uprawiania.

Następnym warunkiem przewidzianym w ustawie o podatku od towarów i usług do zastosowania omawianego zwolnienia jest wymóg, aby podmioty świadczące te usługi (związane ze sportem) nie były nastawione na osiąganie zysków. Przesłanka ta w odniesieniu do Wnioskodawcy jest także spełniona. Wskazano, że zgodnie ze statutem Wnioskodawcy jego działalność nie ma celu zarobkowego. Pobierane opłaty, w związku ze przedmiotowymi świadczeniami mają na celu jedynie pokrycie kosztów związanych z ich realizacją. Ewentualne zyski, jeśli w ogóle wystąpią, przeznaczone są wyłącznie na realizację celów statutowych. Wymogiem niezbędnym do zastosowania zwolnienia od podatku jest również, aby usługi były świadczone na rzecz osób uprawiających sport. Zdaniem Wnioskodawcy wskazany warunek jest również spełniony w przypadku wykonywania przedmiotowych usług, bowiem wskazane świadczenia wykonywane są przez Wnioskodawcę na rzecz członków klubu będących sportowcami amatorami, bądź też na rzecz osób niebędących członkami, lecz uprawiających sport. Ponadto wskazano, iż opisane usługi nie są związane z działalnością marketingową, reklamowo-promocyjną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 113 ust. 1 tej ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast stosownie do treści art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 41 ust. 1, w związku z art. 146a ustawy, stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zaznaczenia wymaga, że wszelkie preferencje dotyczące wysokości opodatkowania stanowią wyjątek od ogólnej zasady i dlatego, zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienia od podatku może być zrealizowane wyłącznie w granicach określonych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i wydanych na podstawie delegacji ustawowej aktów wykonawczych do tej ustawy.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku.

Przy czym, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w tym załączniku do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. Nr 347, ze zm.).

Na podstawie art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

W myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

1. są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
2. świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

• z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Ponadto art. 43 ust. 17a, wskazuje, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a), mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a stosuje się, pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest klubem sportowym działającym, jako Stowarzyszeni, prowadzącym działalność statutową m.in. w zakresie działalności na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Klub realizuje swoje cele m.in. poprzez:uczestniczenie w imprezach sportowych, rekreacyjnych, kulturalnych i artystycznych, organizowanie zajęć oraz zawodów, turniejów i imprez o charakterze sportowym, rekreacyjnym, kulturalnym i edukacyjnym. Poza działalnością statutową Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. W ramach tej działalności organizuje zajęcia taneczne dla dzieci i dorosłych, aerobik, zajęcia jogi dla dorosłych za odpłatnością oraz sprzedaje karnety na siłownię. Pobierane przez Wnioskodawcę opłaty, w związku z przedmiotowymi świadczeniami mają na celu jedynie pokrycie kosztów związanych z ich realizacją. Wskazane świadczenia wykonywane są przez Wnioskodawcę na rzecz członków klubu będących sportowcami amatorami, bądź też na rzecz osób niebędących członkami, lecz uprawiających sport. Usługi nie są związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że ze zwolnienia od podatku na mocy wymienionych przepisów mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem, świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, jeżeli są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport, przy czym z niniejszego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Ponadto regulacja art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, jako jeden z warunków dla zastosowania zwolnienia wskazuje świadczenie usługi na rzecz osoby uprawiającej sport. W kontekście powyższego, w celu oceny, czy spełniony jest ten warunek bez znaczenia pozostaje przynależność osoby uprawiającej sport do świadczącego usługę klubu sportowego, związku sportowego czy też związku stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, jak również bez znaczenia jest to, czy osoba uprawia sport zawodowo, czy też amatorsko. Przedmiotowe ograniczenie umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia sprowadza się do tego, aby osoba nabywająca usługę uprawiała sport.

Jednakże w tym miejscu należy zwrócić uwagę na brzmienie powołanego wyżej art. 43 ust. 17 ustawy, który wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia od podatku do usług ściśle związanych z usługami podstawowymi (m.in. do usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy) jeżeli nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Szczególną uwagę w przedmiotowej sprawie należy zwrócić również na analizę cechy „niezbędności”. Odwołując się do literalnego znaczenia, posiłkując się przy tym słownikowym rozumieniem słowa „niezbędny”, oznacza on coś co jest koniecznie potrzebne, określa stosunek co najmniej dwóch rzeczy, zgodnie z którym jedna nie może istnieć bez drugiej. Innymi słowy brak jednej wyklucza całkowicie występowanie drugiej tzn. nie mogą się bez siebie obyć. Niezbędność wyraża taką relację, która opiera się na wzajemnej nierozłączności.

Z analizy przedstawionego stanu faktycznego w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego wynika, że Wnioskodawca organizuje zajęcia taneczne dla dzieci i dorosłych, aerobik, zajęcia jogi dla dorosłych za odpłatnością oraz sprzedaje karnety na siłownię w ramach działalności gospodarczej prowadzonej poza działalnością statutową. Zatem świadczenie tego typu usług uznać należy za usługi dodatkowe, które nie są niezbędne do wykonywania usługi podstawowej, jaką jest w tym przypadku działalność statutowa Wnioskodawcy.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że niewątpliwie Wnioskodawca jako związek sportowy spełnia przesłankę podmiotową, określoną w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, jednakże, z uwagi na treść przepisu art. 43 ust. 17 ww. ustawy, w przedstawionych okolicznościach sprawy omawiane zwolnienie od podatku nie znajdzie zastosowania. W tym przypadku bowiem, świadczenie usług polegających na organizacji zajęć tanecznych dla dzieci i dorosłych, aerobiku, zajęć jogi dla dorosłych za odpłatnością oraz sprzedaży karnetów na siłownię w ramach działalności gospodarczej prowadzonej poza działalnością statutową, uznać należy za usługi dodatkowe, które nie są niezbędne do wykonywania usługi podstawowej. Ponadto przyznanie prawa do zwolnienia od podatku tego typu usług dodatkowych świadczonych przez Wnioskodawcę, mogłoby spowodować naruszenie warunków konkurencji w stosunku do podmiotów świadczących podobne usługi a niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zatem opisane przez Wnioskodawcę czynności nie korzystają ze zwolnienia od podatku od dnia 1 stycznia 2011 r., w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług w zw. z art. 43 ust. 17 tej ustawy. Wskazać jednakże należy, że do momentu przekroczenia kwoty 150.000 zł, Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.