Wnioskiem z dnia 07.02.2005 r. skierowanym do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Krotoszynie podatnik wystąpił o udzielenie interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczących następstwa prawnego. Wnioskodawca wskazał, że prowadził wraz z wspólnikiem (jego matka) działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Dnia 16.12.2004r. zmarł jego wspólnik, a podatnik został jego jedynym spadkobiercą. W złożonym wniosku podatnik przywołał przepisy Kodeksu spółek handlowych i komentarze dotyczące przepisów tejże ustawy uznające, że jest następcą prawnym spółki jawnej i może prowadzić dalej działalność pod tym samym numerem NIP i tym samym numerem REGON. W ocenie wnioskodawcy, jest on następcą prawnym również w rozumieniu przepisu art. 12 ustawy z dnia 13.10.1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników (Dz. U. Nr 142, poz. 702 z późn. zm.). Wnioskodawca podniósł ponadto, iż nie powinien ponosić żadnych konsekwencji finansowych, z wyjątkiem przewidzianych w ustawie z dnia 28.07.1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. Nr 142 z 2004r., poz. 1514 z późn. zm.).

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdza, że żądanie strony dotyczy nie tylko interpretacji przepisów Kodeksu spółek handlowych, jak stwierdził Naczelnik Urzędu Skarbowego w Krotoszynie odrzucając wniosek, jako nie dotyczący interpretacji prawa podatkowego. Wniosek podatnika dotyczy także interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie następstwa prawnego, przy czym stanowisko strony odnośnie zastosowania tychże przepisów jest nieprawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wskazuje, że z przepisów prawa podatkowego: ustawa z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60) Dział III - Postępowanie podatkowe, Rozdział 14 - Prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych (art. 93 - art. 106) jednoznacznie wynika kto, po jakich przekształceniach i jakich podmiotów, jest ich następcą prawnym. Przepisów tych nie można stosować rozszerzająco, stąd brak jest podstaw prawnych do zaakceptowania stanowiska podatnika, iż osoba fizyczna jest następcą prawnym spółki jawnej. Podkreślenia wymaga również fakt, że dwuosobowa spółka jawna po śmierci wspólnika uległa rozwiązaniu z mocy prawa.

Błędne jest zatem również stanowisko podatnika, że może prowadzić dalej działalność pod numerem NIP i numerem REGON nadanych spółce, w sytuacji, gdy spółka uległa rozwiązaniu z mocy prawa. Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników, w przypadku ustania bytu prawnego podatnika (w niniejszym przypadku spółki jawnej), decyzja o nadaniu NIP wygasa z mocy prawa.

Odnośnie ewentualnych konsekwencji finansowych związanych ze śmiercią wspólnika spółki jawnej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że na mocy przepisów art. 115 ustawy Ordynacja podatkowa wspólnik spółki jawnej (również jak w rozpatrywanym przypadku po jej rozwiązaniu) odpowiada solidarnie całym swoim majątkiem za zaległości podatkowe spółki i wspólników, wynikające z działalności spółki. Jeżeli taka sytuacja zaistnieje, wówczas organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatkowej wspólnika, na mocy przepisów art. 107 - art. 119 powyższej ustawy (odpowiedzialność podatkowa osób trzecich).

Niezależnie od powyższego, ze względu na rozwiązanie spółki jawnej, na mocy przepisu art. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów. Zgodnie z cytowanym przepisem i w przewidzianych w nim terminach, należy sporządzić spis z natury na dzień rozwiązania spółki, zawiadomić właściwy organ podatkowy o spisie z natury, jak również o ustalonej wartości i kwocie podatku. Odrębną natomiast sprawą jest podatek wynikający z przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn; opodatkowanie tym podatkiem wynika bowiem z faktu uzyskania przez podatnika spadku po zmarłym wspólniku.

Niniejsza interpretacja prawa podatkowego została wydana w oparciu o przedstawiony przez podatnika stan faktyczny oraz obowiązujący w dniu jej wydania stan prawny.