Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny postanawia uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność w zakresie transportu i spedycji zarówno krajowej jak i międzynarodowej oraz wewnątrzwspólnotowej, a także świadczy usługi agencji celnej. Ponadto Spółka podpisała porozumienie z Biurem Obsługi Transportu Międzynarodowego w Warszawie w sprawie dystrybucji kart drogowych i na podstawie pisemnego zamówienia pobiera nieodpłatnie karty drogowe. Spółka pobiera opłaty w wysokości zgodnej z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 14 grudnia 2001r., odliczając od pobranej opłaty należną mu prowizję wynoszącą 7% pobranej opłaty, a pozostałą część przekazuje na rachunek bankowy Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad. Uzyskana prowizja traktowana jest jako należność brutto.

Powyższa sprzedaż jest dokumentowana przez Spółkę dowodem KP zawierającym kwotę za którą sprzedano winietę, natomiast na prowizję uzyskaną z miesięcznej sprzedaży wystawiana jest faktura wewnętrzna.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Szczegółowe dane jakie powinna zawierać faktura określone zostały w § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarółw i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 971).

W myśl § 15. ust. 1. w/w rozporządzenia w przypadku gdy podatnik jest obowiązany do stosowania cen urzędowych zawierających podatek, w fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży:

1) jako cenę jednostkową wykazuje się cenę wraz z kwotą podatku (cenę brutto), a zamiast wartości sprzedaży netto wykazuje się wartość sprzedaży brutto;

2) kwota podatku jest obliczana według następującego wzoru:

KP = (WB × SP)/(100 + SP)

gdzie:

KP - oznacza kwotę podatku z podziałem na poszczególne stawki podatku, przy czym wielkość wynikającą z wzoru zaokrągla się według zasad określonych w § 12 ust. 6,

WB - oznacza sumę wartości sprzedaży brutto z podziałem na poszczególne stawki podatku,

SP - oznacza stawkę podatku;

3) sumę wartości sprzedaży netto stanowi różnica między wartością sprzedaży brutto a kwotą podatku, z podziałem na poszczególne stawki podatku.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W świetle powołanych wyżej przepisów w ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego dokumentowanie sprzedaży kart drogowych za pomocą dowodu KP zawierającego kwotę za którą została sprzedana winieta jest dopuszczalne. Natomiast na prowizję winna być wystawiona nie faktura wewnętrzna, gdyż prowizje nie mieszczą się w katalogu czynności wymienionych w art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, lecz faktura VAT o której mowa w art. 106 ust. 1 w/w ustawy. Faktura ta winna być wystawiona zgodnie z zasadami określonymi w § 12 i § 15 wyżej cytowanego rozporządzenia.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.