POSTANOWIENIE

Na podstawie przepisów art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.97 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) po rozpatrzeniu podatnika z dnia 15.01.2005 roku uzupełnionego pismem z dnia 7.02.2005 r., 23.02.2005 r. i 10.03.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania sprzedaży budynku usługowo mieszkalnego

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik nie będący podatnikiem podatku od towarów i usług osiąga przychody z tytułu najmu lokali użytkowych. W 2003 roku podatnik zakończył budowę budynku usługowo-mieszkalnego, który wydzierżawia. W 2005 roku, a więc przed upływem 5 lat od zakończenia budowy, podatnik chce sprzedać powyższy budynek. Podatnik nigdy nie prowadził żadnej działalności w zakresie budowania i sprzedaży budynków. Jak twierdzi, planowana sprzedaż związana jest ze sprawami osobistymi i nie jest to działalność ciągła – developerska. Podatnik informuje również, iż ostatnia sprzedaż lokalu użytkowego miała miejsce w 2002 roku.

Podatnik pyta, czy w przedstawionej sytuacji do kwoty sprzedaży musi doliczyć podatek VAT.

Zdaniem podatnika, nie musi on doliczyć podatku VAT, gdyż nie jestem developerem ani płatnikiem podatku VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Podatnikami podatku od towarów i usług, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, iż dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy, co czyni sprzedawcę podatnikiem podatku VAT wykonującym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Zgodnie z w/wym przepisem dostawa budynku podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bez względu na to, czy dokonywana jest w ramach działalności polegającej na sprzedaży budynków, czy też poza jej ramami. Opodatkowaniu bowiem podlega również czynność wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Dla prawidłowego przyporządkowania przedstawionego stanu faktycznego do obowiązku podatkowego wynikającego z ustawy o podatku od towarów i usług niezbędne jest ustalenie, czy czynność powyższa odbywa się w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego wynika, iż czynność ta nie została wykonana jednorazowo. Czynność sprzedaży nie dotyczyła bowiem jednego lokalu, a w okresie od nabycia przedmiotowa nieruchomość była wynajmowana. Podatnik ostatniej sprzedaży lokalu użytkowego dokonał w 2002 roku. Okoliczności wynikające ze stanu faktycznego nie wskazują jednoznacznie na okazjonalne wykonanie czynności dostawy nieruchomości, nie jest to bowiem jedyna sprzedaż lokalu użytkowego przez podatnika.

Jeżeli zatem okoliczności dokonania dostawy budynku wskazują na zamiar dokonywania czynności w sposób częstotliwy, to dostawa taka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Czynność taka wyczerpuje bowiem definicję działalności gospodarczej zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i sprzedający po przekroczeniu kwot uprawniających do zwolnienia z podatku VAT staje się podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko zawarte we wniosku podatnika uznać należy za niewłaściwe.