Stan faktyczny w sprawie.

Podatnik posiada własny obiekt socjalny do którego kieruje pracowników na wypoczynek urlopowy. Usługi te są finansowane w około 90% ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, zaś pozostała część 10% jest odpłatnością pracownika.

Usługi te zostały sklasyfikowaną PKWiU 55.23.12-00.00 jako usługi świadczone przez ośrodki wczasowe oraz domy wypoczynkowe.

Ocena prawna stanu faktycznego.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Załącznik nr 3 do ustawy zawiera wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%. W poz. 139 i 140 tego załącznika zostały wymienione usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 55.1- usługi hoteli i PKWiU 55.2 - usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU 55.23.15)

Wskazane przez Podatnika usługi zostały zaliczone do grupowania PKWiU 55.23.12–00, czyli sprzedaż tych usług podlega opodatkowaniu według stawki 7%.

Kwestię opodatkowania przekazywanych pracownikom usług wypoczynku finansowanych częściowo z ZFŚS, a w pozostałej części z odpłatności pracowników reguluje przepis art. 8 ust. 2 ustawy o podatku VAT.

Zgodnie z treścią tego przepisu nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Art. 88 ustawy o podatku VAT wymienia sytuacje w których podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego.

W ust. 1 pkt. 2 tego przepisu wskazano, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Zaś zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt. 45 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. nr 54, poz. 654 z 2000r. ze zm.) – za koszt uzyskania przychodu nie uważa się wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacane zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Oznacza to, że świadczone na rzecz pracowników usługi wypoczynku, w części finansowanej z ZFŚS nie będą powodowały obowiązku opodatkowania podatkiem należnym jak również Podatnikowi w tej części nie przysługuje prawo do obniżki podatku należnego.

Natomiast część ponad tą kwotę (np. odpłatność pracownika lub finansowanie z innych środków będących w dyspozycji Podatnika) będzie podlegała opodatkowaniu według stawki 7%.

Wówczas Podatnik stosując się do treści art. 106 ust. 7 ustawy o podatku VAT obowiązany jest wystawiać faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą czynności dokonane w tym okresie.