Wnioskodawca przedstawił stan faktyczny w następujący sposób:

Przedmiotem działalności Spółki jest obrót energią elektryczną na podstawie udzielonej koncesji przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Spółka jest pośrednikiem na rynku energii; zakupioną od wytwórców krajowych (elektrowni wytwarzających prąd) energię odsprzedaje w systemie elektroenergetycznym (poprzez sieci przesyłowe) odbiorcom, których siedziba znajduje się w innym niż Polska kraju Wspólnoty Europejskiej. Wnioskodawca charakteryzuje odbiorcę jako podatnika podatku od wartości dodanej, który dokonuje dalszej odsprzedaży energii w systemie elektroenergetycznym i u których własne zużycie tej energii jest niewielkie. Krajowy dostawca energii elektrycznej wystawia dla Spółki faktury VAT, w których naliczany jest podatek VAT wg stawki 22%.

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca stwierdza:

-miejscem opodatkowania dostaw, których dokonuje Spółka będzie terytorium kraju siedziby odbiorcy,

-transakcje takie będą dokumentowane „faktura handlową” - tzn. fakturą wystawiona zgodnie z § 30 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług,

-Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od nabywanej, a następnie odsprzedawanej do innych krajów Wspólnoty energii elektrycznej, a także innych usług i towarów jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami,

-wartość obrotu ani podatek nie będą w ogóle wykazywane w deklaracji VAT-7.

Dokonując oceny prawnej stanowiska pytającego tutejszy organ stwierdza co następuje:

Art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późniejszą zmianą) stanowi m.in., żę: „Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów”.

W przypadku dostawy energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym do podmiotu będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej, którego głównym celem nabywania energii elektrycznej jest jej odsprzedaż w takim systemie i u którego własne zużycie takiej energii jest nieznaczne, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 5 wyżej cytowanej ustawy, miejscem dostawy jest „ (...) miejsce, gdzie podmiot taki posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, do którego dostarczane są te towary – miejsce, gdzie podmiot ten posiada stałe miejsce prowadzenia działalności, a w przypadku braku siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania;”. Zgodnie z art. 2 pkt 27a ustawy o podatku od towarów i usług, ilekroć w przepisach regulujących opodatkowanie tym podatkiem jest mowa o systemie elektroenergetycznym – rozumie się przez to system elektroenergetyczny w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2000 r. nr 153, poz. 1504 z późniejszymi zmianami). Z kolei zgodnie z art. 13 ust. 4 pkt 9 ustawy o VAT przemieszczenia towarów przez podatnika lub na jego rzecz w przypadku przesyłania energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z powyższego wynika, że jeśli dostawa energii elektrycznej realizowana jest w systemie elektroenergetycznym, a odbiorcą jest podatnik podatku od wartości dodanej posiadający siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju – czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie jest wymieniona w art. 5 ustawy o VAT. Biorąc pod uwagę regulację zawartą w art. 17 ust. 2 tej samej ustawy, wg której w przypadku dostaw energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym podatnikiem jest nabywca towarów - stanowisko Spółki dotyczące miejsca opodatkowania realizowanych przez nią dostaw jest zatem prawidłowe.

Prawidłowe jest również stanowisko Spółki dotyczące dokumentowania ww dostawy fakturą wystawioną zgodnie z § 30 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971).

Tutejszy organ zgadza się z wyrażonym przez Spółkę poglądem, że w przypadku dostaw energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym podatnikowi podatku od wartości dodanej posiadającemu siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju - będzie miał zastosowanie przepis art. 86 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług o brzmieniu: „Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą:

1)dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami;

2)czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3–7.”

Na ograniczenia i uwarunkowania prawa podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego określone w tej normie słusznie zwraca uwagę Spółka przedstawiając własne stanowisko.

Jak to już stwierdzono dostawa energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym odbiorcy, o którym mowa w przytaczanym wyżej art. 22 ust. 1 pkt 5 ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem Spółka prawidłowo stwierdza, że nie ma obowiązku wykazywania wartości tych dostaw w deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, w części C „Rozliczenie transakcji podlegających opodatkowaniu oraz podatku należnego”.

Zgodnie z wzorem deklaracji VAT-7 oraz „Objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K)” stanowiącymi załączniki do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 89, poz. 852 z późn. zm.) rozliczenie podatku naliczonego następuje w części D deklaracji. W części tej wykazuje się wyłącznie wartości towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt), w takiej wysokości w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 86 – 93, a więc także zgodnie z przytaczanym wyżej przepisem art. 86 ust. 8. W przypadku, jeśli podatnik w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja dokonywał importu lub nabywał towary i usługi związane z czynnościami wykonywanymi przez niego poza granicami kraju i posiada dokumenty, z których ten związek wynika winien zaznaczyć kwadrat 1 w poz. 56 deklaracji VAT-7.

Z powyższego wynika, że stanowisko przedstawione przez Spółkę we wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.