Stan faktyczny:

Podatnik prowadzi przedsiębiorstwo usługowo-turystyczne, w ramach którego świadczy m.in. usługi hotelarskie (PKWiU 55.2) we własnej bazie noclegowej. Na odrębne zamówienie gościa hotelowego zakupuje usługi obce, np. parking, wyżywienie, telefon.

Dokonywana sprzedaż usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jest ewidencjonowana za pomocą kasy rejestrującej.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Zgodnie z treścią art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 23 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z dnia 05.04.2004r.) podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Przepis ten dotyczy podatników świadczących usługi turystyki, w przypadku gdy:

1. mają siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju,
2. działają na rzecz nabywcy we własnym imieniu i na własny rachunek
3. przy świadczeniu usługi nabywają towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty
4. prowadzą ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadają dokumenty, z których wynikają te kwoty.

Jeżeli więc Podatnik spełnia powyższe warunki, to ma możliwość przyjęcia marży jako podstawy opodatkowania przy wykonywaniu tych usług.

W takiej sytuacji, uwzględniając treść art. 165 powołanej wyżej ustawy z dnia 23 marca 2004r. - do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 7 i 9 zachowują moc przepisy dotychczasowe wydane na podstawie art. 29 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 08.01.1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) - sposób rejestrowania sprzedaży został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 04 lipca 2002r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. Nr 108, poz. 948 ze zm.)

W § 5 ust. 5 tego rozporządzenia określono, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiągniętego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Wynika z powyższego, że Podatnik jest zobowiązany do ewidencjonowania na kasie rejestrującej całej uzyskanej od nabywcy kwoty wynikającej ze sprzedaży usług turystycznych.

W tym celu powinien wykorzystać aktualne możliwości kasy i przyporządkować dla tej sprzedaży wolne pozycje oznaczone literowo powiązane ze zwolnieniem od podatku od towarów i usług bądź stawką 0%.

Podkreślić tu należy, że aby Podatnik mógł wywiązać się z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących nałożonego art. 111 ust. 1 ustawy o podatku VAT poprzez ewidencjonowanie całej wartości sprzedaży obejmującej usługi własne, usługi zewnętrzne oraz marże, powinien stosować dodatkowe rozwiązania ewidencyjne umożliwiające pełne rozliczenie deklaracji.

W przypadku świadczenia usług turystyki wykonywanych w części we własnym zakresie oraz nabywanych od innych podatników - podatnicy obowiązani są prowadzić ewidencję umożliwiającą rozliczenie niezbędnych elementów usługi zgodnie z art. 119 ust. 6 ustawy VAT, który stanowi, iż w przypadkach, o których mowa w ust. 5, podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne.

Zatem, w przypadku gdy podatnik w ramach świadczenia usług turystyki część świadczeń wykorzystuje we własnym zakresie, np. wykorzystuje własny hotel a część usług nabywa od innych podatników wówczas, zgodnie z treścią art. 119 ust. 5 ustawy o podatku VAT - odrębnie ustala podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29.

Jeżeli Podatnik świadczy usługę noclegową sklasyfikowaną PKWiU 55.2 - usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania - to zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku VAT świadczenie tych usług podlega opodatkowaniu stawką podatku 7%.

Zaś usługi zakupione od innych podmiotów na dodatkowe zamówienie gościa hotelowego, jeżeli nie są wliczone w cenę noclegu np. parking, wyżywienie, telefon itp. mogą być refakturowane pod warunkiem, że refaktura jest jedynie przeniesieniem na zamawiającego usługi kosztów poniesionych przez Podatnika.

Refaktura obejmuje zakupione usługi, które podlegają opodatkowaniu według stawek właściwych dla tych usług, zaś naliczony podatek w fakturach zakupu podlega rozliczeniu na zasadach ogólnych o których mowa w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.