Na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r Nr 8, poz. 60) po zweryfikowaniu informacji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Białej Podlaskiej zawartej w piśmie Nr PP/443-95/04 z dnia 11.10. 2004 roku na złożone zapytanie w sprawie świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym zgodnie z art. 28 pkt7 i 8 ustawy o podatku od towarów i usług wyjaśniam co następuje:

W przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym, zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt. 3 lit d ustawy z dnia 11.03.2004 o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz.535) miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie są faktycznie świadczone usługi, z zastrzeżeniem art. 28 ustawy.Zgodnie z art. 28 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku usług na ruchomym majątku rzeczowym świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zindentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego inny niż terytorium państwa członkowskiego na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem, że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na których usługi te zostały faktycznie wykonane.W przypadku gdy usługodawcą jest podatnik o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, przepis art. 28 ust 7 ustawy, stosuje się jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju.

Dyrektor Izby Skarbowej w Lublinie zauważa, iż z treści powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania przez nabywcę wewnątrzwspólnotowej usługi na ruchomym majątku rzeczowym, jest m.in. posiadanie dowodów dowodów o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy przez usługodawcę z których jednoznacznie wynika, iż towary po wykonaniu na nich usług zostały wywiezione poza terytorium państwa członkowskiego