Ad. 1 Z przedstawionego we wniosku Spółki stanu faktycznego wynika, iż – na podstawie umowy najmu zawartej dnia 01.10.2003r. oraz umowy leasingu operacyjnego zwartej dnia 04.03.2004r. Spółka jest najemcą oraz leasingobiorcą samochodów osobowych. Samochody te są wykorzystywane do świadczenia podstawowych usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, tj. przewozu osób oraz wynajmu samochodów osobowych wraz z kierowcą, przy czym wymienione samochody nie są środkami trwałymi Spółki.Spółka dokonuje odliczenia podatku od towarów i usług z faktur związanych z ratą czynszu najmu oraz leasingu w pełnej wysokości, gdyż zgodnie z art. 154 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – umowy te zostały zarejestrowane w tut. Urzędzie Skarbowym w terminie do 14 maja 2004r.Pytanie Spółki dotyczy potwierdzenia prawidłowości postępowania w przedstawionym powyżej stanie faktycznym. Zgodnie z treścią art. 86 ust. 7 cyt. pow. ustawy – w przypadku usługobiorców użytkujących samochody, o których mowa w ust. 3 i 5, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodu, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu, nie może jednak przekroczyć kwoty 5 000 zł.Art. 154 ust. 1 cyt. pow. ustawy mówi, iż – przepisu art. 86 ust. 7 nie stosuje się do samochodów będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do, których przysługiwało podatnikowi, zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług, obowiązującymi przed dniem 1 maja 2004 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy.

Art. 154 ust. 2 cyt. pow. ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 ma zastosowanie:1) w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie ustawy, oraz2) pod warunkiem, że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 14 maja 2004 r.Stwierdzono, iż umowa najmu z dnia 01.10.2003r. zawarta pomiędzy Sp. z o. o. a ww. Spółką została zarejestrowana w tut. Urzędzie Skarbowym dnia 29.04.2004r. pod poz. 164, natomiast umowa leasingu operacyjnego nr 15701/K/04 z dnia 17.03.2004r. zawarta pomiędzy Europejskim Funduszem Leasingowym S.A. z siedzibą we Wrocławiu została zarejestrowana w tut. Urzędzie Skarbowym dnia 29.04.2004r. pod poz. 167.Wobec powyższego postępowanie Spółki w zakresie pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących raty najmu oraz raty leasingowe ww. umów jest w prawidłowe.

Ad. 2.Z przedstawionego we wniosku Spółki stanu faktycznego wynika, iż Spółka dnia 26.05.2004r. zawarła umowę najmu samochodów osobowych, które są przeznaczone do świadczenia usług transportowych – przewozu osób oraz wynajmu wraz z kierowcami. W wyniku zawarcia ww. umowy Spółka dokonuje odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 7 cyt. pow. ustawy, tj. w wysokości 50% nie więcej niż 5.000 zł, przy czym Spółka nie określiła rodzaju samochodu będącego przedmiotem ww. najmu. Zdaniem Spółki w przedmiotowym stanie faktycznym ma ona prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego – stosownie do treści art. 86 ust. 4 pkt 1 cyt. pow. ustawy.Na podstawie art. 86 ust. 1 cyt. pow. ustawy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku użytkowania samochodów na podstawie umów najmu obowiązują analogiczne zasady jak przy zakupie samochodów.Jeżeli ładowność samochodu stanowiącego przedmiot najmu jest równa lub wyższa od wyliczonej wg wzoru zawartego w art. 86 ust. 3 ww. ustawy, najemcy nie dotyczą żadne ograniczenia w prawie do odliczenia podatku naliczonego od opłat (rat) za najem przy złożeniu, że samochód jest związany z działalnością w całości podlegają opodatkowaniu.Dopuszczalną ładowność samochodu, którą podatnik musi porównać do ładowności obliczonej według wzoru, a także liczbą miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy, którą należy do tego wzoru podstawić – określa się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Jeżeli podatnik porównując ładowność najmowanego samochodu, wynikającą ze świadectwa homologacji, z ładownością wyliczoną wg wzoru, stwierdzi, że ładowność wynikająca ze świadectwa homologacji jest niższa niż ta jaką wyliczył, będzie miał prawo do doliczenia 50% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności, wynikających z zawartej umowy najmu, jednak nie więcej niż 5.000 zł, w całym okresie użytkowania samochodu.

Reasumując – w przedmiotowej sytuacji prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego od rat czynszu za najem zależy wyłącznie od rodzaju samochodu stanowiącego przedmiot najmu.Jeżeli przedmiotem najmu jest samochód osobowy nie spełniający kryterium dopuszczalnej ładowności, o którym mowa w art. 87 ust. 3 cyt. pow. ustawy, najemca zawsze będzie miał obowiązek stosowania ograniczenia w prawie do odliczenia podatku naliczonego od rat czynszu za najem, poza sytuacjami określonymi w art. 86 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.