Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle działając na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1, ustawy z dnia 11 marca o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.) oraz art. 14a § 1 § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 09.03.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku od towarów i usług stwierdza, iż przedstawione we wniosku własne stanowisko w sprawie , braku obowiązku opodatkowania opłaty rocznej w sytuacji , gdy dany podmiot pierwotnie nabył prawo użytkowania wieczystego w drodze decyzji administracyjnej, a następnie dokonuje zbycia tego prawa przez czynność cywilnoprawną, jest nieprawidłowe.

W dniu 09.03.2005 r. wystąpiono do tut. organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie zgodnie z art. 14a Ordynacji podatkowej, przedstawiając następujący stan faktyczny:
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami(Dz. U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603) organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest Starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej. Do zadań Starosty należy m.in.:

1. Naliczanie, aktualizowanie oraz pobieranie opłat za prawo użytkowania wieczystego nabyte przez użytkownika w formie aktu notarialnego,
2. Aktualizowanie oraz pobieranie opłat za prawo użytkowania wieczystego ustanowione w drodze decyzji administracyjnych.

Pytanie podatnika brzmi: w sytuacji gdy dany podmiot pierwotnie nabył prawo użytkowania wieczystego w drodze decyzji administracyjnej, a następnie dokonuje zbycia tego prawa przez czynność cywilnoprawną , to czy opłata roczna , którą będzie uiszczał nabywca tego prawa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT
Zdaniem podatnika : opłata roczna, którą będzie uiszczał nabywca dalej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na podstawie wyżej opisanego, przyjętego stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle ocenia powyższe stanowisko jako nieprawidłowe na podstawie następujących przepisów prawa:
Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 11.03.2004 r. od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. Odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. Eksport towarów,
3. Import towarów,
4. Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Prawo użytkowania wieczystego jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach kodeksu cywilnego oraz ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.). Zgodnie z art. 232 kodeksu cywilnego, grunty stanowiące własność Skarbu Państwa, a położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność gmin lub związków, mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym. Zgodnie z art. 7 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy o podatku od towarów i usług, przez dostawę towarów rozumie się, co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów zawartej w art. 7 ustawy o VAT, nie daje, bowiem praw do rozporządzania gruntem jak właściciel, ani nie zostało wymienione pośród praw wskazanych w przepisie. Według art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7. Ponieważ oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest dostawą, uznać należy, że jest ono świadczeniem usług w rozumieniu przepisu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. Od 1.05.2004 r., prawo wieczystego użytkowania gruntu jest innym niż własność prawem rzeczowym oraz niewątpliwie wartością niematerialną i prawną, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem przedmiotowe opłaty, których termin płatności przypada po 01.05.2004 r. podlegają regulacjom ustawy o podatku VAT i zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. stosuje się stawkę VAT 22 %. Ustawodawca nie określił dla tej czynności obniżonej stawki VAT, ani też nie przewidział zwolnienia z opodatkowania tego typu usług.

Natomiast zgodnie z § 1 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11.10.2004 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku VAT zwalnia się od podatku oddawanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowe przeznaczone na cele rolnicze. Zatem z dniem wejścia w życie przedmiotowego rozporządzenia również i opłaty roczne w przypadku oddania w wieczyste użytkowanie gruntów przeznaczonych na cele rolnicze będą zwolnione. Ponadto, biorąc pod uwagę treść ww. art. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku, gdy organ władzy publicznej realizujący swoje zadania przez powołaną jednostkę budżetową, wykonuje odpłatnie czynność polegającą na pobieraniu opłat rocznych za oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości Skarbu Państwa, dokonuje transakcji, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem stanowią czynności o charakterze cywilnoprawnym tzn. są realizowane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych i mieszczą się w pojęciu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Jak więc wynika z powyższego, organy władzy publicznej oraz urzędy je obsługujące są podatnikami VAT jedynie w zakresie wszelkich czynności które mają charakter cywilnoprawny, będą to wszelkie realizowane przez te organy czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej. W tym tylko, bowiem zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej. W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.

Powyższa interpretacja :

1. Dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia , traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
2. Nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej , do czasu jej zmiany lub uchylenia (art.14b § 1 i § 2 ustawy- Ordynacja podatkowa) .
3. Pozostałe zagadnienia zostaną rozpatrzone w oddzielnym postanowieniu

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Jaśle w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).