Interpretacja Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie
D-6/443/11/05
z 19 maja 2005 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
D-6/443/11/05
Data
2005.05.19
Autor
Pierwszy Urząd Skarbowy w Lublinie
Temat
Podatek od towarów i usług --> Procedury szczególne --> Szczególne procedury przy świadczeniu usług turystyki --> Usługi turystyki
Słowa kluczowe
ogólne zasady opodatkowania
usługi turystyczne
Pytanie podatnika
Czy szczególna procedura przy świadczeniu usług turystyki jest obowiązkowa, czy też Podatnik może z niej zrezygnować i opodatkować usługi turystyki na zasadach ogólnych?
POSTANOWIENIE Na podstawie art. 216, art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 04.02.2005r. wpłynął Pana wniosek (uzupełniony w dniach 28.02.2005r., 08.03.2005r., 23.03.2005r., 30.03.2005r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiono następujący stan faktyczny: Podatnik świadczy następujące usługi turystyczne: Organizacja placówek wypoczynku polega na zakupie usług obcych, tj. Działalność podatnika polega na organizowaniu wypoczynku dla dzieci i młodzieży, który obejmuje transport, zakwaterowanie, wyżywienie, część rekreacyjną, sportową, a w przypadku "zielonych szkół" edukacyjną, która polega na prowadzeniu zajęć dydaktycznych na ścieżkach i szlakach turystycznych na terenie Parków Narodowych, rezerwatów, w muzeach, skansenach oraz Ośrodkach Dydaktycznych w przypadkach 1, 2 i 3 dniowych "zielonych szkół" lub normalny program nauczania z wybranych przedmiotów na bazie specjalnie przygotowanej sali dydaktycznej w miejscu noclegowym w przypadku wielodniowych "zielonych szkół", gdzie organizator odpowiedzialny jest zarówno za sprawy bytowe, jak i wychowawcze dzieci i młodzieży. Podatnik prowadzi ewidencje dokumentujące kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty oraz posiada dokumenty, z których wynikają powyższe kwoty. Przy świadczeniu usług nabywane są wyłącznie towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. We własnym imieniu i na własny rachunek Podatnik nie świadczy powyższych usług. Jedynym dochodem dla Podatnika jest marża. Podatnik pyta: czy szczególna procedura przy świadczeniu usług turystyki jest obowiązkowa, czy też Podatnik może z niej zrezygnować i opodatkować usługi turystyki na zasadach ogólnych? Zdaniem Podatnika stosowanie zasady opodatkowania podatkiem VAT (ogólnej lub szczególnej) w przypadku usług turystycznych może być dowolne, gdyż stosownie do przepisu art. 119 ustawy VAT podatnik ma prawo zastosowania opodatkowania marży, a nie obowiązek jej stosowania. Zgodnie z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości Naczelnik Urzędu Skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco: Zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5, tj. w przypadku, gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej "usługami własnymi", odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29 ustawy VAT. Przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ustawy VAT). Rozliczenie metodą marży, zgodnie z art. 119 ust. 3 w/w ustawy stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik: W przypadku, gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej "usługami własnymi", odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29 ustawy VAT. Ze stanu prawnego przedstawionego w zapytaniu, stanu faktycznego sprawy oraz zapytania podatnika wynika, że spełnione są warunki wynikające z art. 119 ust. 2 i 3 w/w ustawy, a w związku z tym, zgodnie z art. 119 ust.1 ustawy za podstawę opodatkowania należy przyjąć kwotę marży pomniejszoną o kwotę należnego podatku VAT - jako obowiązującą. Informuję jednocześnie, że przepisy ustawy VAT w zakresie opodatkowania usług turystycznych nie przewidują procedury rezygnacji z zasady opodatkowania, ale obligują do stosowania prawidłowej zasady opodatkowania po spełnieniu określonych ustawą warunków. POUCZENIE Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia. Zgodnie z art. 14 a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.