Na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie uchyla z urzędu postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 14.02.2005 r. (znak: I US.VII/423/248/1/05) w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie spółki.

Pismem z dnia 7.01.2005 r. E. spółka z o.o. zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie (art. 14a ordynacji podatkowej). Z opisanego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że spółka E. prowadzi działalność polegającą m.in. na pisaniu oprogramowania komputerowego, projektowaniu i instalowaniu sieci komputerowych. Jednym z podstawowych klientów firmy, na rzecz którego spółka świadczy usługi jest japońska firma O. W miesiącu marcu 2004 r. jeden z dwóch udziałowców spółki (będący jednocześnie członkiem zarządu spółki pełniącym funkcję wiceprezesa) odbył podróż służbową do Japonii w celu omówienia warunków dalszej współpracy. Podczas podróży poniósł wydatki z prywatnych pieniędzy na obiady i kolacje z kontrahentami japońskimi, koszty hotelu i przejazdu z lotniska do hotelu i z powrotem w łącznej kwocie 2.900 zł. Zapytanie podatnika dotyczyło wskazania, czy w świetle obowiązującej ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) zwrot wydatków udziałowcowi może być zaliczony do kosztów podatkowych spółki w ramach limitowanych kosztów reprezentacji i reklamy (obiady i kolacje z kontrahentami) i delegacji służbowej (przejazdy, noclegi). Podatnik przedstawiając swoje stanowisko stwierdził, że zwrot ww. wydatków może być zaliczony do kosztów podatkowych (wg wskazanych powyżej kwalifikacji), gdyż w myśl ogólnych zasad zapisanych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych przez ustawodawcę w katalogu wydatków niestanowiących podatkowych kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust 1) ww. ustawy.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie w sentencji postanowienia z dnia 14.02.2005 r. (znak: I US.VII/423/248/1/05) wskazał, że interpretacja przepisów prawa podatkowego dokonana przez spółkę w ww. wniosku jest prawidłowa. W uzasadnieniu stwierdził natomiast, że poniesiony wydatek miał na celu osiągnięcie i zachowanie źródła przychodów, zatem stanowi koszt uzyskania przychodów w całości.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie analizując przedmiotowe postanowienie stwierdził:

W myśl art. 14a § 1 ordynacji podatkowej, stosownie do swej właściwości, naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta udziela pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach(...). Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, stosownie do zapisu art. 14a § 4 ordynacji podatkowej, następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie. Postanowienie na które służy zażalenie lub skarga do sądu administracyjnego, zgodnie z art. 217 § 1 i § 2 ordynacji podatkowej, winno zawierać m.in. rozstrzygnięcie oraz uzasadnienie faktyczne i prawne, przy czym postanowienie kończące postępowanie w sprawie to akt, z którego strona winna czerpać pełną, wszechstronną i zgodną z prawem wiedzę co do sposobu realizacji obowiązków wynikających z prawa podatkowego. Sentencja postanowienia wydanego w trybie art. 14a § 4 ordynacji podatkowej winna zatem zawierać ocenę stanowiska wnioskodawcy wyrażoną przez organ załatwiający sprawę, natomiast uzasadnienie stanowiące integralną część postanowienia winno być wyjaśnieniem rozstrzygnięcia (dyspozytywna część postanowienia). Nie może zatem zachodzić rozbieżność pomiędzy tymi elementami postanowienia. Prowadziłoby to bowiem do powstania wątpliwości co do jego treści i stosowania.

W rozpatrywanej sprawie postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 14.02.2005 r. (znak: I US.VII/423/248/1/05) zawierające interpretację co do sposobu i zakresu stosowania prawa podatkowego zostało wydane z naruszeniem ww. uregulowań, gdyż postanowienie to zawiera rozbieżność pomiędzy rozstrzygnięciem (sentencją) a uzasadnieniem. W rozstrzygnięciu postanowienia uznano, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku jest prawidłowe: obiady i kolacje z kontrahentami stanowią koszt reprezentacji i reklamy limitowanej, co oznacza, że zgodnie z art. 16 ust 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki na reklamę niepubliczną stanowią koszt uzyskania przychodów do wysokości 0,25% osiągniętego przychodu, natomiast w uzasadnieniu wskazano, że wszystkie wydatki poniesione podczas podróży służbowej (obiady, kolacje, noclegi i przejazdy) można w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Wystąpienie powyższych rozbieżności skutkuje uchyleniem przedmiotowego postanowienia w trybie art. 14b § 5 pkt 2 ordynacji podatkowej, który nakłada na organ odwoławczy obowiązek uchylenia z urzędu postanowienia, m.in. wówczas, gdy rażąco narusza prawo.