Stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Spółka posiada m.in. ośrodek kolonijno-wczasowy, w którym w latach 2000-2001 prowadziła działalność. W przyszłości planuje rozbudowę ośrodka oraz wznowienie działalności. Obecnie w związku z utrzymaniem obiektu spółka ponosi koszty z tytułu: oświetlenia, utrzymania dozorcy i psów, ogrzewania, spłaty odsetek od kredytu bankowego pobranego na zakup ośrodka, podatku od nieruchomości i obowiązkowej polisy ubezpieczeniowej.

Ocena prawna stanu faktycznego:

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają wykazu wydatków, które przesądzają o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Przyjmuje się zatem, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki (po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie) związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Zaliczenie danego wydatku do kosztów uzależnione jest od oceny jego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwością osiągnięcia przychodu, w tym również osiągnięcia przychodu w przyszłości. Są to więc koszty bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem oraz koszty dotyczące całokształtu prowadzonej działalności, związane z funkcjonowaniem firmy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka zakupiła ośrodek, w którym w latach ubiegłych prowadziła działalność i w którym w latach następnych planuje działalność wznowić. Nie ulega więc wątpliwości, że obecnie ponoszone koszty na utrzymanie przedmiotowego obiektu pozostają w związku z prowadzoną działalnością i – w momencie ponownego użycia obiektu w prowadzonej działalności – możliwością osiągnięcia przychodu. Zatem wydatki poniesione przez spółkę z tytułu utrzymania ośrodka będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r.

Przy czym, w myśl art. 22 ust. 8 w związku z art. 22 c pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia środków trwałych, które nie są używane na skutek zaprzestania działalności w której były używane.

Zatem zgodnie z wyżej powołanymi przepisami, spółka ma prawo zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione z tytułu utrzymania obiektu, z wyjątkiem odpisów amortyzacyjnych stosownie do treści art. 22 c pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991r.