Starostwo Powiatowe dokonuje rejestracji pojazdów samochodowych na podstawie ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. nr 58 poz. 515 ze zmianami). Na podstawie ww. przepisów do Starostwa Powiatowego zwrócił się podatnik prowadzący działalność gospodarczą polegającą na odsprzedaży na terytorium kraju pojazdów, które wcześniej nabywa w państwach członkowskich Unii Europejskiej, o dokonanie czasowej rejestracji pojazdu samochodowego. Do dokumentów niezbędnych do rejestracji podatnik dołączył wystawioną przez siebie fakturę wewnętrzną z wyszczególnioną kwota podatku od towarów i usług, z której wynika, iż osobą sprzedającą i kupującą jest ten sam podmiot, tzn. osoba składająca wniosek o czasową rejestrację. Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego Strona sformowała zapytanie czy w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zmianami) faktura wewnętrzna może zastąpić zaświadczenie o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt. 8 lit. a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58 poz. 515 ze zmianami). Zajmując swe stanowisko Strona poinformowała, iż faktura wewnętrzna nie może zastąpić zaświadczenia o uiszczonym podatku od towarów i usług od pojazdu sprowadzonego z państwa członkowskiego Unii Europejskiej w przypadku gdy podmiot, prowadzący działalność gospodarczą w zakresie odsprzedaży pojazdów, ubiega się o czasową rejestrację tego pojazdu przed jego dostawą dokonaną na terytorium kraju.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zmianami) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju. Przez wewnątrzwspólnotowe (art. 9 ust. 1, 2 i 3) nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz, przy czym:

1) nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Przepis powyższy stosuje się również w przypadku, gdy nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w pkt 1; dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w pkt 2 - jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 cyt. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Jednocześnie na podstawie art. 106 ust. 7 w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne.

Tak więc, ww. przepisy ustawy o podatku od towarów i usług zobowiązują podatnika tego podatku do wystawienia faktury z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Faktury te na podstawie § 28 ust. 1 pkt. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97 poz. 971) wystawia się dla dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług; faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Zgodnie z art. 105 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 53, poz. 535 ze zmianami) naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających:

1) uiszczenie przez podatnika podatku - w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4, (zaświadczenie wydawane z urzędu) lub

2) brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium kraju (zaświadczenia wydawane na wniosek zainteresowanego).

Ustawodawca wprowadzając powyższy obowiązek dla organów podatkowych wprowadził jednocześnie ustawą o podatku od towarów i usług zmianę w ustawie Prawo o ruchu drogowym. Zgodnie z art. 141 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515, z późn. zm.) w art. 72 wprowadzono m.in. następującą zmianę:

1) w ust. 1 dodaje się pkt 8 w brzmieniu:

"8) zaświadczenia wydanego przez właściwy organ potwierdzający:

a) uiszczenie podatku od towarów i usług od pojazdów sprowadzanych z państw członkowskich Unii Europejskiej lub

b) brak obowiązku, o którym mowa w lit. a

- jeżeli sprowadzany pojazd jest rejestrowany po raz pierwszy, z zastrzeżeniem ust. 1a.";

2) dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

"1a. W przypadku gdy sprowadzany pojazd, który nie był zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub nie podlegał obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego, jest przedmiotem dostawy dokonanej przez podatnika podatku od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed dokonaniem pierwszej rejestracji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a, może być zastąpione fakturą z wyszczególnioną kwotą podatku od towarów i usług potwierdzającą dokonanie tej dostawy przez tego podatnika, pod warunkiem że odsprzedaż pojazdów stanowi przedmiot działalności tego podatnika".

Powyższy zapis art. 72 ust. 1a dotyczy więc sytuacji gdy podmiot gospodarczy prowadzi działalność gospodarczą polegająca na odsprzedaży na terytorium kraju pojazdów, które m.in. wcześniej nabywa w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Podatnik taki nie ma obowiązku o którym mowa w art. 103 ust. 3 i 4 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług do rozliczenia podatku VAT w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego do obliczenia i wpłacenia podatku, nie uzyskuje więc też zaświadczenia o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt. 1 ww. ustawy, bowiem nie dokonuje rejestracji pojazdu.

Wymóg rozliczenia podatku VAT i wydania zaświadczenia o uiszczeniu podatku VAT zgodnie z art. 103 ust. 4 dotyczy wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju. Powyższe oznacza, iż w sytuacji gdy podmiot zamierza jednak dokonać rejestracji pojazdu powinien dokonać w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego środka transportu obliczenia i wpłacenia podatku. Powyższe działanie daje, więc temu podmiotowi podstawę do uzyskania zaświadczenia potwierdzającego uiszczenie podatku od towarów i usług od pojazdów sprowadzanych z państw członkowskich Unii Europejskiej, które to zaświadczenie niezbędne jest dla celów związanych z rejestracją środka transportu.

Powyższe postanowienie wydano na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Ewentualna zmiana stanu prawnego skutkuje utratą aktualności interpretacji. Powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.