Strona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wytwarza na zlecenie kontrahenta Niemieckiego (zarejestrowanego jako podatnik VAT UE) towary w postaci papierowych szablonów odzieżowych. Zleceniodawca jednocześnie zleca innemu krajowemu podmiotowi wykonanie usługi na ruchomym majątku rzeczowym, przekazując mu tkaniny, podszewki i dodatki krawieckie celem ich uszlachetnienia w postaci różnorodnej odzieży wierzchniej i po uszlachetnieniu (wykonaniu produkcji) powyższa odzież jest wywożona z terytorium Polski na terytorium Niemiec. Jednocześnie w procesie uszlachetniania (produkcji odzieży) wykorzystywane są i zużywane papierowe szablony odzieżowe, których producentem na zlecenie podmiotu niemieckiego jest Strona. Strona jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE; z tytułu wykonania partii szablonów wystawia fakturę na rzecz podatnika Niemieckiego, który jest nabywcą towaru, z uzgodnionym terminem płatności przelewem na rachunek bankowy Strony w terminie 30 dni od daty wystawienia faktury.Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego Strona sformowała zapytanie czy ww. stan zobowiązuje ją do wykazania w deklaracji VAT-7 i informacji podsumowującej dostawy towarów (papierowych szablonów odzieżowych wykonywanych na zlecenie podmiotu Niemieckiego), które następnie są wykorzystywane do wykonywania usług na ruchomym majątku rzeczowym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535, Dz. U. z 2005 r. nr 14 poz. 113) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 13 ust. 1 cyt. ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Przepis powyższy stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe zharmonizowane, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535, Dz. U. z 2005 r. nr 14 poz. 113) w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28. Na podstawie art. 28 ust. 7 i 8 cyt. ustawy w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane. W przypadku gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju.

Zgodnie z § 7a ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 97 poz. 970 ze zmianami) obniżoną do wysokości 0 % stawkę podatku stosuje się do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d cyt. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535, Dz. U. z 2005 r. nr 14 poz. 113), na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Przepis powyższy stosuje się pod warunkiem, że podatnik dokonujący dostawy towarów:

1) jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE i w zgłoszeniu rejestracyjnym zgłosił, że zamierza dokonywać wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów;

2) przekaże, nabyte przez podatnika podatku od wartości dodanej, towary podmiotowi, który wykonuje usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy;

3) wykaże w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawił fakturę stwierdzającą dokonanie dostawy towarów, tę dostawę jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;

4) otrzyma zapłatę na rachunek bankowy w banku krajowym w terminie 60 dni od dnia wydania towaru; otrzymanie zapłaty w terminie późniejszym uprawnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego;

5) posiada dokumenty, z których wynika, że towary przekazywane podmiotowi, który wykonuje usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju.

Z cytowanych przepisów wynika, iż aby mogła być mowa o opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 0% towarów wytwarzanych przez Stronę nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju musi być spełniony m.in. warunek posiadania przez Stronę dokumentów, z których wynikać będzie, że towary przekazywane podmiotowi, który wykonuje usługi, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika jednak, iż po wykonaniu i dostarczeniu papierowych szablonów odzieżowych, są one wykorzystywane i zużywane w procesie produkcji odzieży. Nie jest więc spełniony warunek wywiezienia tych produktów (szablonów) z terytorium kraju. Powyższe więc nie daje Stronie prawa do opodatkowania dostawy tych towarów wg stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% na podstawie § 7a ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 97 poz. 970 ze zmianami). Zgodnie z art. 22 ust. 1 cyt. ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Tak więc, wytwarzane przez Stronę towary (szablony) które pozostają na terytorium kraju, jednakże prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel zostaje przeniesione na kontrahenta niemieckiego, opodatkowane winny być stawką właściwą dla dostawy tych towarów obowiązującą w kraju (zgodnie z klasyfikacjami statystycznymi uzyskanymi z urzędu statystycznego), bowiem miejscem dostawy tych towarów jest terytorium kraju (art. 22 ust. 1 ww. ustawy). Uznanie więc dostawy ww. towarów jako opodatkowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przy braku ich wywozu z kraju, nie spełnia więc warunku uznania tej dostawy za dostawę wewnątrzwspólnotową w rozumieniu art. 13 ust. 1 cyt. ustawy. Jednocześnie opodatkowanie takiej transakcji właściwą stawką podatku od towarów i usług obowiązująca w kraju, obliguje Stronę do wykazania takiej dostawy jako dostawy opodatkowanej na terytorium kraju, nie zaś jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Nie uznanie danej transakcji za dostawę wewnątrzwspólnotową, a jedynie za dostawę krajową nie powinno też skutkować wykazaniem takiej transakcji w informacji podsumowującej, bowiem zgodnie z art. 100 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług jedynie podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący m.in. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące m.in. o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów.

Powyższe postanowienie wydano na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Ewentualna zmiana stanu prawnego skutkuje utratą aktualności interpretacji. Powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.