POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 04.02.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej prawidłowości zaliczenia w koszty działalności gospodarczej wydatków przy przejściu z prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów metodą poniesionych wydatków na księgi rachunkowe, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.02.2005r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej wpłynął wniosek opatrzony datą 04.02.2005r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z opisu stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie wynika, że wnioskodawca prowadził w 2004r. pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych (ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów). Ponoszone koszty dotyczące "pozostałych wydatków" ewidencjonowane były w księdze podatkowej w dacie zapłaty. Przychód przedsiębiorstwa prowadzonego przez wnioskodawcę przekroczył w 2004 r. wartość 800.000 EURO. Z dniem 03.01.2005 r. prowadzone przez podatnika przedsiębiorstwo zostało wniesione w całości do nowo utworzonej spółki jawnej.

Wnioskodawca powołując się na art. 93a §1 i § 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stwierdził, że nowe przedsiębiorstwo; tj. spółka jawna wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki wniesionej firmy i z tej racji m.in. winna prowadzić księgi rachunkowe, stosownie do przepisów ustawy o rachunkowości.

Pytanie wnioskodawcy dotyczy sposobu zaewidencjonowania ,;pozostałych wydatków" przedsiębiorstwa wniesionego, które w momencie przekształcenia podmiotów nie zostały zapłacone, a faktury/rachunki ich dotyczące zostały wystawione w 2004r. (otrzymane w 2004 r. i 2005 r.) oraz sposobu zaewidencjonowania wydatków przedsiębiorstwa wniesionego, dotyczących roku 2004, na udokumentowanie których dowody księgowe zostały wystawione w 2005 r.

Stanowisko podatnika:

Zdaniem podatnika może on zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów przedsiębiorstwa wniesionego pod datą ostatniego dnia działalności, tj. 31.12.2004 r. wydatki udokumentowane fakturami/rachunkami wystawionymi przez kontrahentów w 2004 r. otrzymane w 2004 r. i 2005 r. niezapłacone w 2004 r.; natomiast wydatki dotyczące przedsiębiorstwa wniesionego udokumentowane fakturami/rachunkami wystawionymi przez kontrahentów w 2005 r. winny zostać zaewidencjonowane w księgach rachunkowych nowego przedsiębiorstwa, tj. spółki jawnej.

Zgodnie z art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

• przekształcenia innej osoby prawnej,
• przekształcenia spółki nie mającej osobowości prawnej - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Powyższy przepis stosuje się odpowiednio do spółki nie mającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa - art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Moment potrącania kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy:

• art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2000 r. Dz.U. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zgodnie z którym: "Koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust.5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione",
• art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym, zgodnie z którym: "U podatników prowadzących księgi rachunkowe (handlowe) koszty uzyskania przychodów objętych tymi księgami są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania przychodów poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba, że zarachowanie ich nie było możliwe; w tym wypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione",
• art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym, zgodnie z którym: "Zasada określona w ust. 5 ma zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem, że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania odnoszących się tylko do tego roku podatkowego".

Z powyższego wynika, że od generalnej zasady określającej moment potrącania kosztów uzyskania przychodów dla podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, wyrażony w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym, ustawodawca przewidział wyjątek określony w cyt. powyżej art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym. Podatnicy ci mogą stosować zasady obowiązujące w przypadku podatników prowadzących księgi rachunkowe o ile spełniają warunki określone tym przepisem. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zasada księgowania wymieniona w art. 22 ust.6 nie była stosowana.

Z uwagi na dotychczasowy sposób ewidencjonowania wydatków i mając na uwadze fakt wstąpienia przez spółkę jawną we wszelkie prawa i obowiązki wnoszonego przedsiębiorstwa przewidziane przepisami prawa podatkowego zgodnie z zapisem art. 93a § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej oraz tę okoliczność, że zmiana formy prowadzenia ksiąg podatkowych uniemożliwia zaksięgowanie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów pozostałych wydatków księgowanych metodą kasową, które na potrzeby rozliczenia roku 2004 potraktowane zostałyby incydentalnie na zasadzie memoriału uznać należy, że okoliczności te wyczerpują znamiona zastosowania normy prawnej art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wedle której jeżeli zarachowanie kosztu nie jest możliwe, jest on potrącalny w roku, w którym został poniesiony.

Zaznacza się jednak, iż spełniona winna być generalna zasada wyrażona w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, zgodnie z którą: "Kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23".

Zatem, wszystkie "pozostałe wydatki", o których mowa we wniosku, na podstawie art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym winny zostać zaewidencjonowane w księgach rachunkowych nowo utworzonej spółki jawnej.

Mając na uwadze powyższe tut. organ podatkowy nie podziela stanowiska podatnika wyrażonego we wniosku.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę. Informuje się także, iż nin. interpretacji udzielono wg stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania nin. postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

W przypadku zmiany przepisów podatkowych mających zastosowanie w przedmiotowej sprawie nin. interpretacja stanie się nieaktualna.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.