POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa /Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm./ Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22.11.2004r. b/n, który wpłynął w dniu 17.12.2004r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej stwierdzenia czy słusznie nie stosuje szczególnej procedury rozliczania VAT przy świadczeniu usług turystycznych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.12.2004r. do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Pismami z dnia 22.12.2004r. oraz z dnia 20.01.2005r. Nr Nr PPI/443-327/04 organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku.

Pismami z dnia 05.01.2005r. /wpływ: 12.01.2005r./, z dnia 31.01.2005r. /wpływ: 04.02.2005r./ oraz z dnia 16.02.2005r. /wpływ: 18.02.2005r./ złożono uzupełnienie do ww. wniosku.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosowanie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz /prezydent miasta/, starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W myśl art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Spółka w przedmiotowym wniosku podała, iż jest właścicielem dwóch budynków położonych na terenie należącym do Parku Narodowego, od którego grunt jest dzierżawiony. Działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę polega na zapewnieniu gościom noclegów oraz posiłków przygotowywanych w Jej stołówce z zakupionych artykułów spożywczych. Przy świadczeniu usług wspomaga się nielicznymi usługami obcymi tj. usługami pralniczymi czy RTV. Goście przyjeżdżają do ośrodka wypoczynkowego we własnym zakresie, w dowolnie ustalonym przez nich terminie w zależności od wolnych miejsc. Korzystanie z posiłków w stołówce Jednostki nie jest obligatoryjne. Goście mogą wyżywienie zapewniać sobie we własnym zakresie. Nie organizuje się gościom wycieczek ani żadnych innych imprez. Całość sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej ewidencjonowana jest za pomocą kasy fiskalnej. Na żądanie klienta Spółka wystawia faktury tytułem: „opłata za wczasy” lub „za pobyt w terminie ...”. W roku 2004r. Spółka zorganizowała dla dzieci „zieloną szkołę"" gdzie oprócz noclegów i posiłków pośredniczyła w organizowaniu dzieciom dojazdu oraz wycieczek. To znaczy, iż dla dzieci przebywających na terenie ośrodka i korzystających z noclegów i posiłków, które Jednostka zapewnia standardowo gościom, dodatkowo zakupiła usługę obcą w postaci transportu oraz organizacji wycieczki /rejs statkiem/ co zostało wkalkulowane w cenę.

Zdaniem Spółki prowadzona działalność – świadczenie usług turystycznych oraz pośredniczenie w organizowaniu dzieciom dojazdu oraz wycieczek /zakup usług obcych/ nie podlega opodatkowaniu VAT wg szczególnych procedur.

Stanowisko to jest nieprawidłowe.

Usługi turystyczne mogą być opodatkowane w sposób szczególny, określony w art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm./, wyłącznie w sytuacji gdy są one nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Jeżeli Podatnik wykonuje kompleksowo usługę turystyki nabywając dla bezpośredniej korzyści turysty usługi stanowiące jej składniki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie wówczas w takiej sytuacji począwszy od 01.05.2004r. ma zastosowanie art. 119 w/cyt. ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm./ podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Ust. 3 tegoż art. 119 ustawy o VAT stanowi, że przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1/ ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;

2/ działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek;

3/ przy świadczeniu usług nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej

korzyści turysty;

4/ prowadzi ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług

od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiada dokumenty,

z których wynikają te kwoty.

W przypadku, gdy przy świadczeniu usług turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym, tzw. usługi własne, w odniesieniu do nich podatnik jest zobligowany, zgodnie z art. 119 ust. 5 cyt. ustawy, odrębnie ustalić postawę opodatkowania dla usług własnych /podstawą jest obrót/ i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty /podstawą jest marża/. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29 ustawy o VAT.

Tak więc w przedmiotowej sprawie Spółka winna usługi turystyczne świadczone we własnym zakresie opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 29 ustawy o VAT.

Natomiast w przypadku nabywania usług obcych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, tj. usług transportowych, zorganizowania rejsu statkiem, świadczoną usługę zorganizowania „zielonej szkoły"" należy w tej części opodatkować wg szczególnej procedury, gdzie podstawą opodatkowania jest marża.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego, obowiązującego na dzień wydania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach /adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek zamiejscowy w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2/ w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.

Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.