POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach stwierdza, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 25.02.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej struktury sprzedaży jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.02.2005 r. do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz ( prezydent miasta ), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że podatnik dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i importu usług, uzyskuje przychody z tytułu sporadycznej sprzedaży wcześniej zakupionych bonów skarbowych, a także uzyskuje odsetki z lokat terminowych na rachunkach walutowych oraz z lokat dobowych na rachunku podstawowym, związanym z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym wątpliwość podatnika budzą kwestie:1. czy w liczniku proporcji ustalanej dla celów rocznej korekty podatku naliczonego należy uwzględnić wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i importu usług?2. czy w mianowniku tejże proporcji należy uwzględnić wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i importu usług, odsetki otrzymane z tytułu terminowych oraz dobowych lokat bankowych, przychody z tytułu sporadycznej sprzedaży bonów skarbowych i innych papierów wartościowych?

W sytuacji gdy wykonywane są przez podatnika zarówno czynności związane ze sprzedażą opodatkowaną, jak i zwolnioną to na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. W myśl art. 90 ust. 2 ustawy jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Zgodnie z brzmieniem art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Należy zauważyć, że ustawodawca na potrzeby tej ustawy zdefiniował pojęcie obrotu. Definicja ta co prawda pojawia się przy okazji określenia, co stanowi podstawę opodatkowania,ale żaden dodatkowy zapis ustawy nie wskazuje, iż posługując się sformułowaniem "obrót" należy rozumieć inny zakres pojęciowy. Tak więc zgodnie z art. 29 ust 1 ustawy obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług. Również pojęcie sprzedaży zostało odrębnie zdefiniowane na potrzeby ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług i zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Z powyższego wynika, że obrót w aspekcie art. 90 ustawy należy utożsamiać ze sprzedażą ( i czynnościami zrównanymi z tą sprzedażą ). Zatem, tut. organ stwierdza, że do obrotu o którym mowa, nie wlicza się importu usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i w konsekwencji nie uwzględnia się takich zdarzeń w obliczaniu struktury sprzedaży.

Przy obliczaniu struktury sprzedaży nie uwzględnia się również odsetek otrzymanych z tytułu terminowych oraz dobowych lokat bankowych.Uzyskanie przychodów z lokat nie stanowi jakiejkolwiek z czynności podlegających ustawie o VAT. Nie jest to "obrót" po stronie podmiotu uzyskującego takie przychody. Jest to obrót z tytułu świadczonych usług finansowych, ale po stronie usługodawcy ( banku, funduszu inwestycyjnego itp.).

Przy obliczaniu struktury sprzedaży co do zasady nie uwzględnia się przychodów z tytułu sporadycznej sprzedaży bonów skarbowych i innych papierów wartościowych. Ustawa z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług nie precyzuje pojęcia "sporadyczne". Pomocne w tym zakresie będzie orzecznictwo ETS. Ustawodawca unijny w sprawie C-77/01 wskazał, że za sporadyczne należy uznać takie transakcje finansowe, których realizacja nie powoduje istotnego zaangażowania aktywów firmy, i to nawet wtedy, gdy przychody z takich transakcji są porównywalne z przychodami z zasadniczej działalności (Przegląd Podatkowy Nr 2 (166) Luty 2005 , K. Sachs " Sporadycznie to nie rzadko" (w:) VATemecum Polskiego Podatnika, Gazeta Wyborcza z 13.07.2004 r.). Należy więc zaznaczyć, że sprzedaż bonów skarbowych i innych papierów wartościowych mająca charakter incydentalny nie jest uwzględniana przy obliczaniu proporcji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.