P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( tj. Dz. U. Nr 8 z 2005 r. poz. 60 ) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Katowicach stwierdza, że stanowisko X Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 22.02.2005 r. który wpłynął w dniu 24.02.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w części dotyczącej rozliczenia sprzedaży własnej wierzytelności tj. stosowania przepisów art. 16 ust. 1 pkt. 39 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( tj. Dz. U. Nr 54 z 2000 r. poz. 654 ze zm. ) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.02.2005 r. do Naczelnika tut. Urzędu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie jw.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz ( prezydent miasta ), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Spółka dokonała cesji wierzytelności własnych tj. z tytułu sprzedaży swoich produktów. Przychody ze sprzedaży produktów spółka ujęła jako przychody należne w momencie ich sprzedaży. O ile więc ze sprzedaży wierzytelności Spółka poniosła stratę, zastosowanie w celu prawidłowego rozliczenia tej straty pod katem podatkowym znajdzie powołany w sentencji przepis art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, chyba, że wierzytelność ta uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 tej samej ustawy została zarachowana jako przychód należny. Należy zaznaczyć, że zapis art. 12 ust. 4 pkt. 9 tej samej ustawy wyklucza zaliczenie do przychodów VAT należnego, w związku z czym strata na sprzedaży wierzytelności będzie mogła - zgodnie z dyspozycją zawartą w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 39 ww. - obciążyć koszty uzyskania przychodów tylko w takiej proporcji w jakiej wystąpił przychód należny do przychodu ze sprzedaży wierzytelności, a mianowicie:wartość netto sprzedaży . 100 = wartość procentowa ( % ) wartość brutto wierzytelnościPowstała z tytułu transakcji strata bilansowa ze sprzedaży wierzytelności podlega więc korekcie do wyżej wyliczonego wskaźnika procentowego, który określa dopuszczalną wysokość straty jaką można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w stosunku do powstałej straty bilansowej. Takie wyjaśnienie tj. w zakresie zastosowania przepisów podatku dochodowego od osób prawnych zostało już Spółce udzielone w piśmie tut. organu z 19.10.2004 r. Nr PDI/423-26/04 będącym odpowiedzią na wniosek skierowany przez Waszą Spółkę pismem z 21.07. 2004 r. znak: WB/692/2004. Na podstawie przedstawionego we wniosku z 22.02.2005 r. sposobu rozliczenia straty na sprzedaży wierzytelności wynika jednak, że spółka błędnie zastosowała wyjaśnienia udzielone przez tut. organ.

Jak już wskazano powyżej, dyspozycja zawarta w przepisie art. 16 ust. 1 pkt 39 wskazuje, że strata na sprzedaży wierzytelności może obciążyć koszty uzyskania przychodów tylko w takiej proporcji w jakiej wystąpił przychód należy do przychodu ze sprzedaży wierzytelności. Przychód należny z kolei to tylko i wyłącznie przychód netto ze sprzedaży produktów zaewidencjonowany w dacie sprzedaży tych produktów nie zaś przychód ze sprzedaży wierzytelności własnej, który podatkowo nie stanowi ponownie przychodu należnego - już raz bowiem w momencie sprzedaży produktów został zaewidencjonowany jako przychód podatkowy. Tak więc w liczniku ułamka, który posłuży do wyliczenia wskaźnika procentowego należy wpisać wartość netto sprzedaży ( wartość ta nie została podana w niniejszym wniosku wiadomo natomiast, ze wartość brutto tej sprzedaży jak podaje spółka wynosi 25.443,98 zł) zaś w mianowniku - tak jak przedstawiono to w piśmie - wartość brutto wierzytelności czyli kwotę 25.443,98 zł.Powstała w związku ze sprzedażą wierzytelności strata bilansowa w kwocie 12.721,99 zł będzie podlegać korekcie do wyliczonego w sposób podany powyżej wskaźnika procentowego, który określa dopuszczalną wysokość straty jaką można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w stosunku do powstałej straty bilansowej tzn.: strata bilansowa x wskaźnik procentowy = strata podatkowa